Page 124 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap
P. 124
- Bizler Devrimci Sol savaşçıları olarak Türkiye halkları
için şehit düşeceğiz. Bizler çok iyiyiz. Çok sakiniz. Kızıldere’de,
12 Temmuz’da ölümü gülerek kucaklayan yoldaşlarımız gibi,
biz de ölümü gülerek, çarpışarak karşılayacağız.
Soğukkanlıdırlar.
Bulundukları üssü kuşatan ağır silahlarla, bombalarla do-
natılmış yüzlerce polisin biraz sonra saldıracağını bilmektedir-
ler. Panzerler, ekip otolarıyla doludur tüm çevre. Uzun namlulu
silahlar üzerlerine çevrilidir. Yani ölüm, eşikte bile değildir artık,
eşiği aşmıştır. Ama yine de soğukkanlıdırlar.
Can telaşı yoktur onlarda.
Kuşatmayı fark ettikleri anda, saldırıya karşı barikatlarla
güçlendiriyorlar üslerini. Ve bir yandan da yoldaşlarının güven-
liğini koruma çabası içindedirler… Kuşatmanın yarım saati do-
larken, Karasu Apartmanının 12. katının penceresinden yoğun
bir duman çıkmaya başlıyor. Herkesin gözü o pencerede
şimdi… Biraz sonra Eda geliyor pencereye:
- Lağım fareleri, size bir çöp bile bırakmadık…
Katiller sürüsü ilk yenilgisini almıştır. Morallerini küfür-
lerle yükseltmeye çalışıyorlar.
Kuşatılmışlardı.
Biraz sonra öleceklerdi.
Ama onlar hala diğer yoldaşlarını düşünüyorlar.
Saat 00.20… Telefonda Sabo konuşuyor; soruyor:
- Sinan’dan haber var mı? Sinan’ı sorun, haberleri açın,
dinleyin. Haber almaya çalışın…
Saat 01.20
- Sinan’dan haber var mı? Telefon ettiniz mi? Haberleri
dinlediniz mi? Sinan’dan bahsediyorlar…
124