Page 157 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

düşmanla tek başlarına savaşmış ve şehit olmuşlardı. Vakit

daralıyordu.

Düşman çemberi daha da yaklaşıyordu. Zehra’nın
cephanesi tükeniyordu.

Ama Zehra birkaç düşmanı daha yok etmeden şehit

olmak istemiyordu.

Seri bir şekilde ne yapacağına karar verdi.

Elinde kalan son bombasıyla düşmana kayıp verdire-

cekti. Ve düşmana “teslim oluyorum” dedi. Düşman su-
bayı, inanamıyordu. Çünkü DHKC gerillaları teslim

olmazdı.

Düşman subayı emin olmak için “öyleyse ayağa kalk,

ellerini başının üzerine koy ve yavaş yavaş bize yaklaş”
dedi. Zehra bombasını elinin içinde iyice kavrayarak, iki

elini başının üzerine koyarak düşman subayına doğru yü-

rüdü. Düşman yüzbaşısı zevkten uçuyordu, bir DHKC ge-

rillası kendisine teslim olmaya geliyordu.

Ama yanıldı düşman. Halk Kurtuluş Savaşçılarını ta-

nımıyordu. Birazdan tanıyacaktı…

Zehra düşman yüzbaşısına yaklaştığında bir hamleyle
yüzbaşıyı yakalayarak avucunun içindeki bombayı patlattı.

Düşman subayını ve iki katil askeri öldürerek, kendisi de

şehit düştü.

Zehra’nın el bombası değil, yüreğindeki kararlılıktı
dağlarda yankılanan. Dersim dağlarında bir destan şimdi

o.

157