Page 160 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

rağa. İBO ise yaralanmıştı. 5 gün Dersim Dağlarında yaralı ola-

rak dolaştı. Bir eve sığındı. Ev sahibi halkımızın değerlerini çiğ-

neyip, ihanet etti ve İBO düşmanın eline tutsak düştü. Düşman

ele geçirmişti. Ele geçirdiği İBO’nun kişiliği, kimliği ve düşün-
cesi değildi. Sadece bedeniydi… Düşman biliyordu ki, bu top-

raklarda ilk kez silahlı savaş MAHİR, DENİZ ve İBO’nun

düşüncelerinde ve pratiklerinde hayat bulmuştu. Buydu düş-

manı korkutan… İşte bu tehlikeydi oligarşiyi azdıran, katliamcı
yüzünü ortaya koyan.

Oligarşi halkın çıkarına olan her şeye karşıydı. Bundan

dolayı da hiç vakit yitirmeden İbrahim Kaypakkaya’yı da Di-
yarbakır işkencehanelerinde kanlı sorgularına aldı. Ondan; va-

tanına, halkına, yoldaşlarına, devrimci inançlarına, sosyalizme

ihanet etmesi istendi. Bunun için zulmün en vahşi biçimleri de-

nendi bedeninde. Ama KAYPAKKAYA’nın defterinde boyun

eğmek, hele ihanet hiç yazmadı. Her türlü bedeli ödemeye ka-
rarlıydı. Ser verip sır vermemeye yeminliydi.

Katledildi İBO işkencede. Onun canını aldılar, ama sırla-

rını alamadılar. Kendi halkı için acı çekmek, savaşmak, ölüme

göğüs germek en yüksek özveriydi. İBO bunun destanını yazdı
Diyarbakır işkencehanesinde. Ondan sonra düşmanın işkence-

hanelerinde direnişin adı İBO oldu. İBO gibi direnmek her dev-

rimcinin şiarı oldu. Aradan 25 yıl geçti; ilk günkü canlılığıyla,

yiğitliği ve baş eğmezliğiyle yarattığı miras, bugün Halk Kur-

tuluş Savaşçılarının elinde bayraktır. Onun Dersim Dağlarında
söylediği umudun türküsü, bugün Halk Kurtuluş Savaşçıları-

mızın dilindedir. Umudun türküsü silahlarımızın tarakalarında,

düşmana meydan okumamızda, halka bağlılıkta söyleniyor.

(*Grup Munzur, İbrahim Yoldaş türküsünden)

160