Page 150 - Goodnight Dad.pdf
P. 150

ร� ลึกถึง







                          ด้วยฤทธิ์ย จนถึง 7 โมงเช้  ตื่นขึ้นม ก็ย งไม่ทร บว่ คุณพ่อเสียแล้ว จึงรู้สึกเสียใจ


                          เป็นอย่ งม ก


                                  สิ่งที่ได้ท� ต่อม คือดูแลคุณแม่ที่ใบหน้ อิดโรยจ กก รไปน ่งเฝ้ คุณพ่อเกือบ


                          ท ้งว นที่เข ให้เยี่ยมได้ ลูกๆ ทุกคนรู้ว่ คุณพ่อร กคุณแม่ม กๆ ไม่เคยท เล  ก น

                          เลย คุณพ่อเป็นท ้งวีรบุรุษแล สุภ พบุรุษ ดูแลครอบคร วไม่ให้ข ดตกบกพร่อง จ�


                          ได้ว่ เมื่อพวกเร ย งเป็นเด็ก เร เห็นคุณพ่อออกก� ล งก ยทุกเย็น ไม่ว่ คุณพ่อจ


                          กล บม ถึงบ้ นกี่โมงก็ต ม ท่ นจึงแข็งแรงม ก ไม่เคยล้มป่วยถึงก บต้องเข้ โรง

                          พย บ ลเลย แต่เวล ป่วยส่วนใหญ่จ เกี่ยวก บร บบในช่องท้อง เช่นเป็นกรด แก๊ส


                          บ้ ง เร ได้พ่อพิมพ์ที่ดีที่สุดในทุกเรื่องของชีวิตปร จ� ว น นอกจ กคุณพ่อจ ดูแล


                          คุณแม่ ลูกๆ แล้ว คุณพ่อย งเผื่อไปถึงดูแลหล นๆแล เหลนด้วยคว มร กแล ห่วง


                          ใจ สอนหล นๆ ในทุกเรื่องจ กปร สบก รณ์ของต วเอง ท� ให้หล นๆ ทุกคน


                          ปร สพแต่สิ่งที่ดีในชีวิต


                                  ส� หร บผู้ที่ใกล้ชิดท่ น คุณพ่อก็จ คอยห่วงใจแล ดูแลอย่ งดีเยี่ยมเช่นก นแม้

                          อ จจ มีเสียงด งจ กก รพูดคุยบ้ ง เพร  ท่ นเริ่มหูตึง ซึ่งลูกๆ จ เคยชินก บค�


                          พูดที่เบ ๆ แบบคุณแม่ จึงดูเหมือนลูกๆ ไม่ค่อยได้คุยก บคุณพ่อม กเท่ คุณแม่


                          อย่ งไรก็ต มเวล อุ๊ยม ห คุณพ่อทีไรก็ต้องม หอมแก้มคุณพ่อทุกคร ้ง เห็นคุณ

                          พ่อทีไรก็อดสงส รท่ นไม่ได้ด้วยเห็นถึงก รเปลี่ยนแปลงของส งข รที่แก่ชร ลง แต่


                          คุณพ่อย งคงออกก� ล งก ยด้วยก รเดินตลอด  ต ดหญ้ แต่งต้นไม้  เดินจ ก


                          ว ดบ งส แกในไปจนถึงตล ดพลู ในช่วงหล งๆ คุณพ่อเริ่มเวียนห วแล ส งเกตเห็น


                          ถึงก รทรงต วของคุณพ่อไม่ค่อยดีน ก จนอดคิดไม่ได้ว่ ส กว นหนึ่งก็อ จจ ต้องเกิด


                          เหตุก รณ์ที่เร ไม่อ จค ดคิดได้

                                  คร ้งหนึ่งคุณพ่อเดินไปตล ดพลูแล ซื้อของหิ้วม หล ยอย่ ง ขณ ที่เดินใกล้


                          ท งรถไฟ ท่ นได้วูบลงไปในร งรถไฟ ซึ่งเรื่องนี้คุณพ่อเล่ ให้ฟังในภ ยหล ง แต่โชค


                          ดีที่มีคนรู้จ กคุณพ่อเห็นจึงช่วยก นดึงต วคุณพ่อขึ้นม  พอรู้สึกต ว คุณพ่อก็เดินต่อ


                          เพื่อกล บม ที่บ้ น ส ญญ ณเตือนเริ่มปร กฏม โดยตลอดหล ยๆ คร ้ง จนถึงว น


















                                                                                  แม้พ่อจะจากเราไป แต่พ่อยังอยู่ในใจเราเสมอ                   149
   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155