Page 148 - Goodnight Dad.pdf
P. 148

ร� ลึกถึง








                             ตา ะ                                                                                                     จูน









                                 จูนเป็นลูกของแม่โอ๋ ลูกส วคนที่สี่ของคุณต คุณย ย แม่โอ๋แต่งง นเป็นคน


                          สุดท้ ยท� ให้มีลูกช้ กว่ ใครเพื่อน ด้วยคว มที่แม่โอ๋ไม่ยอมให้จูนอยู่ต มล� พ งก บ

                          พี่เลี้ยงร หว่ งที่พ่อแม่ไปท� ง น คุณต คุณย ยเลยม อยู่บ้ นจูน ม ช่วยเลี้ยงจูน


                          ต ้งแต่เกิดจนถึงว นที่คุณต จ กไป


                                 คว มทรงจ� ของจูนต ้งแต่เด็กก็มีภ พของคุณต ตลอด คุณย ยเล่ เสมอว่


                          ตอนเด็กถ้ จูนนอนไม่หล บก็จ เป็นคุณต ที่อุ้มจูนเดินวนรอบบ้ นเพื่อให้จูนหล บ

                          คุณต ไปร บจูนที่โรงเรียนทุกว นต ้งแต่ ป.1-ม.6 คุณต ท� หล ยอย่ งให้จูน แล


                          เป็นห่วงจูนม กม โดยตลอด อย่ งช่วงที่จูนป่วยบ่อยแล ดูผอมลง คุณต ก็เขียน


                          โน้ต ว่ ให้จูนกินเยอ ๆ กินผ กผลไม้ ให้คุณต ร กษ ส มสี่ว นร บรองห ยซูบ ซึ่งจูน


                          รู้สึกถึงคว มเป็นห่วงแล คว มร กของคุณต ม กแล เก็บโน้ตน ้นไว้ตลอด แล


                          สิ่งที่ข ดไม่ได้เลยคือทุกว นที่จูนออกจ กบ้ นแล้วกล บบ้ นดึก คุณต จ โทรม ถ ม

                          ทุกคร ้งว่ อยู่ไหนแล้ว จ กล บกี่โมง แล กล บอย่ งไร ไม่เคยข ด


                                 ถึงบ งคร ้งเร อ จไม่ได้มีโอก สได้คุยก นม กน ก หรือมีเถียงก นบ้ ง แต่จูนย ง


                          จ� ค� สอนแล เสียงที่คอยเตือนของคุณต ได้เสมอน ค





                                                                                                                    ร กคุณต ม กค่


                                                                                                                                       จูน





































                                                                                  แม้พ่อจะจากเราไป แต่พ่อยังอยู่ในใจเราเสมอ                  147
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153