Page 146 - Goodnight Dad.pdf
P. 146

ร� ลึกถึง



















                          เพื่ออบรม ดูแล หล นร กจวบจนว ร สุดท้ ยที่จ กไปแบบปัจจุบ นท นด่วนท ้งๆ ที่

                          ไม่มีเหตุบ่งบอกใดๆ ม ก่อนเลย เป็นคว มสูญเสียพร ในบ้ นของลูกหล นทุกคน


                          ขอให้ดวงวิญญ ณของคุณต สงบสุขอยู่ในส มปร ยภพเทอญ






                                                                                          ด้วยคว มร กแล เค รพอย่ งสูงสุด

                                                                                        รศ. ดร.ไทยถุ วร เลิศวิทย ปร สิทธิ







                             ตา รั                                                                                                จ อ





                                 ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่ นม ผมอยู่บ้ นเดียวก บคุณต ม โดยตลอด แล นี่คือ

                          ปร โยคที่คุณต พูดก บผมตอนท นข้ วด้วยก นจนผมจ� ได้ขึ้นใจ






                                 “จ๊อบ ปล ทอดมีปร โยชน์ม ก เอ้ กินให้หมด ผ ดถ ่วงอกจ นนี้ก็เอ ให้หมด


                          ไข่เจียวมีนิดเดียวเอ ให้หมด แล้วซดน�้ แกงต้มย� ปล ด้วย เดี๋ยวเอ ไปอุ่นให้ร้อน

                          ก่อนถึงจ อร่อย อย่ ลืมใส่น�้ ม น ว พริก ต้องปรุงก่อนน ไม่อย่ งน ้นกินไม่ได้”


                          ในร หว่ งที่ท นข้ วด้วยก นท่ นจ คุยเรื่องข่ วให้ฟังซึ่งโดยม กจ เป็นข่ ว


                          อ ชญ กรรม เนื่องจ กท่ นเป็นห่วงหล นม ก จึงต้องก รให้ร บรู้เรื่องร วที่เกิด


                          ขึ้นก บคนในส งคมเพื่อให้เป็นแนวท งในก รป้องก นต ว รวมถึงลูกไม้หล ยๆอย่ ง


                          ที่คุณต ใช้เอ ต วรอด “เวล เธอเดินเข้ ม กล งคืนน่  ต้องร ว งต ว คุณต ออกไป

                          เดินซื้อของกินตอนกล งคืนคุณต จ ถอดน ฬิก  เก็บมือถือให้มิดชิดเหมือนเร


                          ไม่มีต ง เค้ จ ได้ไม่ม จี้เร ” ลูกไม้ของคุณต น ้นมีอีกม กม ยซึ่งท่ นได้ถ่ ยทอด


                          ให้หล นๆทุกคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

















                                                                                  แม้พ่อจะจากเราไป แต่พ่อยังอยู่ในใจเราเสมอ                  145
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151