Page 17 - חזקו בשנה החולפת
P. 17

‫דא הייבן אהן זיך צו גיסן די מעשיות‬        ‫ישיבה א שיינע מסיבה לכבוד די‬      ‫“די ווייטאג‪ ...‬איז אומבאשרייבליך‪,‬‬
‫פון חסדי הבורא און השגחה פרטית‬            ‫חשובע בחורים וועלכע האבן זיך‬      ‫זעצט פאר מרת קלוגער‪ .‬איר קול איז‬
‫איינס נאכן צווייטן‪ ,‬געשריבן‬               ‫פארהערט ‪ 500‬בלאט גמרא און‬         ‫שטיל און שטארק‪ ,‬אהן קיין טרערן‪,‬‬
‫מיט טינט פון הארץ אין אסאך‬                ‫באקומען דעם טיטול ‘החבר’‪ ,‬אונזער‬  ‫ווי כאילו זי ווייזט מיר די וועג אין‬
‫שלאפלאזע נעכט פול מיט הייסע‬               ‫שרוליק איז געווען פארנומען ביי‬    ‫א פלאץ ווי איך האב נאך קיינמאל‬
                                          ‫די פרייליכע מסיבה צו ארומגיין‬     ‫בעפאר באזוכט‪ .‬טאקע‪ ,‬דער וואס‬
                                  ‫טרערן‪.‬‬  ‫צוריקצאלן אלטע קליינע חובות‪,‬‬      ‫איז נישט דארט געווען קען דאס‬
‫“פון ווען מיר זענען אנגעקומען אין‬         ‫דעם בחור צען שקל‪ ,‬דעם אנדערן‬      ‫נאר צוקוקן פון אינדרויסן‪“ .‬די איין‬
‫שפיטאל יענעם שבת ביז זונטאג‬               ‫דרייסיג שקל‪ ,‬ער איז נישט אהיים‬    ‫ווייטאג פון די אבידה ערהאלט איך‬
‫נאכמיטאג בין איך געזעצן נעבן‬              ‫געפארן פאר ער האט אפגעצאלט‬        ‫זיך אסאך ווייטאגען‪ ,‬זיין ספעציעלע‬
‫שרוליק’ס בעט‪ ,‬דאן זענען מיינע‬             ‫אלע זיינע חובות‪ .‬דאס האט נישט‬     ‫כאראקטער‪ ,‬און גאלדענע מידות‪,‬‬
‫קינדער געקומען זיך טוישן מיט‬              ‫סתם אזוי פאסירט‪ ,‬דאס שטארקט‬       ‫יעדע איינס פאר זיך איז א אבידה‬
‫מיר‪ .‬פארן אהיים גיין שעפן אביסל‬           ‫די אמונה אז אלעס איז פארגעשריבן‬   ‫אין א ווייטאג‪ ,‬יעדער איינער‬
‫פרישע כוחות האב איך געגעבן א‬              ‫פון פאראויס און פלאנירט דארט‬      ‫עקסטער פון די משפחה און זיינע‬
‫קוק אויף שרוליק’ס פנים‪ ,‬ער איז‬                                              ‫פריינד האבן יעדער פאר זיך געפילט‬
‫געווען שוואך און בלאס אבער זייער‬             ‫אויבן מיט אלע קליינע דיטעילס‪.‬‬  ‫א שטארקע ווייטאג‪ ,‬עס איז געווען‬
‫רוהיג און קלאר ביי זיך‪ ,‬איך האב‬           ‫ווען מען געדענקט דאס קלאר‪ ,‬קוקט‬   ‫גאר א שטארקע פאטש צו פארלירן‬
‫נישט געקענט חלומ’ען ווי שרעקליך‬           ‫אלעס אויס אינגאנצן אנדערש‪ ,‬ביי‬
‫זיין מצב גייט זיך פארערגערן אין די‬        ‫די שבעה האבן וואוילע מענטשן ווי‬       ‫אזא לויטערע נשמה ווי שרוליק‪.‬‬
‫נאנטע פאר שעה‪ ,‬דער אייבישטער‬              ‫יעדעס מאל פראבירט צו טרעפן א‬      ‫אבער ווי אזוי קען מען זיך אן עצה‬
‫האט געמאכט מיט מיר א חסד איך‬              ‫סיבה צו די טראגעדיע‪ ,‬צו איז דאס‬   ‫געבן מיט אזא שטארקע פאטש ?‬
‫זאל נישט צוזעהן ווי ער ליידט‬              ‫א שרעקליכע וויירוס אדער גאר א‬
‫אזוי געפערליך‪ ,‬ער שווימט מיר‬              ‫דאקטער וואס איז שולדיג‪ ,‬איך האב‬                   ‫פרעג איך מיט א העזה‬
‫שטענדיג ארויף אין זכרון מיט זיינע‬         ‫זיי גראד געזאגט‪ :‬פראבירט אייך‬     ‫די איינציגסטע וועג צו קענען‬
‫גלאנצעדיגע אויגן און איידעלע‬              ‫נישט צו בארויהיגן מיט נארישע‬      ‫ביישטיין אזא שווערע און ביטערע‬
‫שמייכל אויף זיין פנים‪ ,‬אזוי איז ער‬        ‫סיבות און ענטפערס‪ ,‬אט טאקע דאס‬    ‫נסיון‪ ,‬איז צו וויסן און געדענקען‬
‫געבליבן איינגעקריצט אין מיין מוח‪.‬‬                                           ‫קלאר און דייטליך אז עס איז נישט‬
‫איז דען דאס נישט א גרויסער חסד‬                  ‫האט דער אב הרחמן געוואלט‪.‬‬   ‫געווען א טעות אין די אדרעסס‪ ,‬דער‬
                                                                            ‫מלאך המוות איז נישט געקומען‬
                         ‫פונעם רבש”ע?‬         ‫טרעפן די גוטע מאמענטן‬         ‫ביי מיסטעיק צו אונז און האט אזוי‬
‫די שיינע שבת וואס די גאנצע‬                                                  ‫טראגיש אפגעשניטן די קורצע‬
‫משפחה האט פארברענגט אינאיינעם‬             ‫מיר זענען נישט קיין מלאכים‪,‬‬       ‫לעבן פון אונזער שרוליק אין זיינע‬
‫מיט אזא אחדות‪ ,‬ווען איך קוק צוריק‬         ‫שטרענגט זיך אן מרת קלוגער צו‬      ‫שענסטע און בעסטע טעג‪ .‬די‬
‫ווייס איך דאס צו שעצן און דאנקען‪.‬‬         ‫אויפקלערן‪ ,‬ווען עס פאסירט חלילה‬   ‫גאנצע זאך איז געווען פאר געשריבן‬
‫אלעס איז דאך געווען פלאנירט‬               ‫א שרעקליכע טראגעדיע ווערט‬         ‫און פלאנירט פון פאראויס אויבן אין‬
‫פון פאראויס אהן מיין וויסן‪,‬‬               ‫דאס הארץ צובראכן אויף קליינע‬      ‫הימל‪ .‬עס איז מיר נישט קיין ספק‬
‫דער אייבישטער האט מיט זיינע‬               ‫שטיקער‪ ,‬די טרערן פון ווייטאג‬      ‫אז מיין טייערע קינד’ס לעבן האט‬
‫גרויסע חסדים אונז אראנדזשירט א‬            ‫זענען שטערקער פון אונז‪ ,‬די‬        ‫זיך נישט גענדיגט וועגן עפעס א‬
‫ספעציעלע שבת התאחדות וועלכע‬               ‫טראגעדיע לאז דיך נישט טראכטן‬      ‫מעדעצינישע דורכפאל אדער א‬
‫זאל דינען ווי א מסיבת פרידה‪ ,‬מיר‬          ‫גראד‪ .‬אונזער תפקיד איז צו טרעפן‬   ‫צווייטע טעכנישע סיבה‪ ,‬יעצט ווען‬
‫זאלן נאך קענען הנאה האבן מיט‬              ‫די גוטע מאמענטן דווקא אין די‬      ‫מען קוקט צוריק פארשטייט מען‬
                                          ‫שווערסטע צייטן‪ ,‬ארויסשלעפן‬        ‫און מען זעהט איין וויפיל רמזים‬
         ‫מיין טייערן קינד וואס מער‪.‬‬       ‫די גרויסע חסדים דווקא פון די‬      ‫מען האט אונז געשיקט בעפאר אז‬
‫די חתונה געהאטע קינדער האבן אונז‬          ‫שווערסטע טעג וואס מען גייט דורך‪.‬‬  ‫זיין קורצע לעבן איז שוין געקומען‬
‫נישט איבער געלאזט נאך שבת‪ ,‬זיי‬            ‫ה’ נתן‪ ,‬קיינער אויפן וועלט וואלט‬  ‫צו אן ענדע‪ ,‬ער איז נישט נפטר‬
‫האבן געוואלט אביסל פארגרינגערן‬            ‫מיר נישט געקענט געבן אזא טייערע‬   ‫געווארן פריצייטיג‪ ,‬דאס איז געווען‬
‫די אנגעצויגנקייט און בלייבן‬               ‫מתנה ווי מיין שרוליק‪ .‬וה’ לקח‪,‬‬    ‫די פונקטליכע צייט ווען דער‬
‫מיט אונז ביז ווען שרוליק קומט‬             ‫פון די אנדערע זייט קיינער אויפן‬   ‫באליבטער באשעפער האט אים‬
‫צוריק אהיים‪ .‬אין די שרעקליכע‬              ‫וועלט וואלט אויך נישט געקענט‬      ‫געוואלט צוריק נעמען צו זיך ארויף‬
‫טעג וואס מיר זענען דורך זענען‬             ‫ארומוויקלען אזא טראגישע ווייטאג‬
‫מיר נישט געווען פאר איין מינוט‬            ‫מיט אזויפיל רחמים און ליבשאפט‪.‬‬                                       ‫אויבן‪.‬‬
‫אליינס‪ ,‬בשעת די לווייה‪ ,‬די שבעה‪,‬‬                                            ‫למשל די דאנערשטיג פאר ער איז‬
‫זיי זענען געבליבן מיט אונז און‬                                              ‫צוריק אהיים‪ ,‬האבן זיי געהאט אין‬
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22