Page 245 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 245
บทที่ 10
ที่ด่านศุลกากรสุไหลโก-ลก :
“ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา”
ล่องใต้อีกครั้งไปทำงาน
ที่ด่านศุลกากรสุไหงโก-ลก เจ้าหน้าที่ด่านศุลกากรสุไหงโก-ลก เมื่อปี พ.ศ. 2550 - 2551
ด่านศุลกากรสุไหงโก-ลกปัจุบัน
ก่อน เดินทางไปด่านศุลกากรสุไหงโก-ลก ได้โทรศัพท์
สอบถามเพื่อนรุ่นเดียวกันที่ทำงานอยู่ที่ด่านฯ ดังกล่าว
ว่าต้องเตรียมตัวเตรียมการอย่างไรในการไปทำงานที่ด่านฯ สุไหงโก-ลก
เพื่อนก็พูดเล่น ๆ บอกว่าให้ทำประกันชีวิตเพิ่ม และเตรียมเสื้อเกราะ
กันกระสุนไปด้วยพร้อมกับพกปืนติดตัว 2 กระบอก เวลาทำงานก็อยู่แต่
บนที่ทำการด่านฯ เวลาเลิกงานก็ควรอยู่ที่บ้านพัก ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ควร
ออกไปเดินล่อเป้าข้างนอก เพราะอาจโดนลูกหลงได้ ฟังดูก็รู้สึกขำ ๆ ว่า
ต้องถึงขนาดนั้นเชียวหรือ บรรดาครอบครัวญาติพี่น้องเพื่อนสนิทมิตรสหาย
หลายคนแสดงความห่วงใย เกรงว่าผมอาจจะได้รับอันตราย ผมก็บอกว่า
อย่าได้กังวลใจ ถ้าคนอื่น ๆ อยู่ได้ ผมก็ต้องอยู่ได้ ถ้าไม่เป็นตัวผมที่ต้องไป
ก็ต้องเป็นคนอื่นที่ต้องไป แต่บังเอิญว่าครั้งนั้นเป็นตัวผม ผมก็ต้องไป
ทำหน้าที่ เพราะผมคิดอยู่เสมอว่า ผมอยู่ที่ไหนก็ได้ในกรมศุลกากรแห่งนี้
เพราะตลอดชีวิตการรับราชการผมไม่เคยขอไปทำงานอยู่ ณ ที่ใด ๆ เลย
ทุก ๆ ครั้งที่มีการโยกย้าย ผมไม่เคยรู้ตัวล่วงหน้า และไม่เคยถูกทาบทามตัว
แม้แต่ครั้งเดียว มีเพียงตำแหน่งรองอธิบดีกรมศุลกากรเท่านั้นที่ผมต้อง
242 243
