Page 242 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 242

รับแนวทางดังกล่าวได้  และให้ความร่วมมือในการทำงานร่วมกันด้วยดีตลอดมา

            จนมีผลการดำเนินงานเป็นที่ประจักษ์ดังได้กล่าวแล้ว  โดยไม่ได้คิดว่าจะมีผล
            ในทางลบต่อตัวผมมากนัก  เพราะผมก็ไม่ได้ถึงกับไปทำร้ายหรือเอาเรื่องเอาราว
            กับผู้ที่ต่อต้านหรือไม่พอใจในวิธีการทำงานและบริหารจัดการของผมแต่อย่างใด
            แต่อย่างที่ผมได้กล่าวไว้ในตอนต้นว่า  คนที่มาทำงานที่ด่านศุลกากรอรัญประเทศได้
            ล้วนมีที่ไปที่มาไม่ธรรมดา  เรียกว่าต่างคนต่างมีนาย  ซึ่งผมอาจจะรู้บ้างไม่รู้บ้าง                    จุดผ่อนปรนบ้านเขาดิน                              จุดผ่อนปรนบ้านหนองปรือ
            ว่านายของเขาเป็นใคร  แต่ผมปฏิบัติต่อทุกคนเสมอกันภายใต้หลักการเดียวกัน

            พวกที่มีนายและไม่พอใจวิธีการทำงานของผมที่อาจจะทำให้เขาต้องเหน็ดเหนื่อย
            เพิ่มขึ้น  ต้องรับผิดชอบงานมากขึ้น  จะทำตัวสบาย ๆ แบบเช้าชามเย็นชาม
            เหมือนที่ผ่านมาไม่ได้  และอาจจะไปขัดผลประโยชน์อย่างหนึ่งอย่างใดที่ผมไม่รู้
            หรือไม่ทราบก็เป็นไปได้  จึงเป็นเหตุให้ผมถูกใส่ความ  ให้ร้ายป้ายสีต่อนายของเขา

            เหล่านั้นแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว  และด้วยเป็นเพราะผมเป็นคนที่ไม่เคยให้ร้ายป้ายสีใคร
            มาก่อน  จึงไม่เคยคิดที่จะระวังเรื่องแบบนี้  และไม่เคยคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับ
            ตัวผม  และด้วยความไม่พอใจอันนำไปสู่การให้ร้ายป้ายสีใส่ความอย่างต่อเนื่อง
            ตามคำพูดที่ว่า  “น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน”  ผลงานหรือความดีที่สร้างไว้                       จุดผ่อนปรนตาพระยา                              จุดผ่านแดนถาวรบ้านคลองลึก
            จึงไม่มีความหมายอะไรเลย  ทันทีที่มีการเปลี่ยนผู้บริหารกรมฯ  อย่างกะทันหัน
            ผมก็ถูกย้ายไปดำรงตำแหน่งนายด่านศุลกากรสุไหงโก - ลก  ซึ่งเป็นพื้นที่เสี่ยง                           จะวิ่งหนีมาหยุดข้างโต๊ะกินข้าวที่ผมนั่งอยู่และสะบัดน้ำใส่  ผมจึงหลบไม่ทัน

            ภัยอันตรายในพื้นที่  3  จังหวัดชายแดนภาคใต้  คนที่รู้จักผมถึงกับตกใจว่า                             แวบแรกที่คิดขึ้นมาได้ในขณะนั้นคือ  ผมจะโดนใส่ร้ายป้ายสีอะไรอีกหรือ?  เพราะ
            เกิดอะไรขึ้น  ถามผมว่าผมโดนลงโทษเรื่องอะไร  ถึงต้องถูกย้ายไปอย่างนั้น  ทั้ง ๆ ที่                   ผมอยู่ที่ด่านฯ  อรัญประเทศมา  2  ปีเศษ  นั่งรับประทานอาหารและนั่งพบปะพูดคุย
            ด่านศุลกากรอรัญประเทศก็มีผลงานโดดเด่นเป็นที่ประจักษ์และเป็นที่ยอมรับอยู่                            กับเจ้าหน้าที่ด่านฯ  ในกิจกรรมพบกันยามเช้าทุกวันอังคารเป็นประจำ  ไม่เคยมี
            ในขณะนั้น  ผมได้แต่บอกว่าไม่ทราบ  และก็งงอยู่เหมือนกัน  แต่เมื่อเป็นคำสั่ง                          เหตุการณ์แบบนั้นเลยแม้แต่ครั้งเดียว  แต่วันนั้นเป็นวันสุดท้ายและเป็นวันที่

            ผมก็ต้องไปทำหน้าที่เพื่อรักษาความดีเอาไว้ให้ได้  หลายคนแสดงความเห็นใจและ                            ผมจะเดินทางออกจากด่านฯ  ผมกลับประสบพบเจอเหตุการณ์ดังกล่าวซึ่งเป็น
            ให้กำลังใจแก่ผม  บางคนพูดว่า  กรณีของผมเข้าตำราตามสุภาษิตคำพังเพยที่ว่า                             เหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้น  นับเป็นลางร้ายหรือลางไม่ดีแน่ ๆ  ผมบอกกับ
            “เสร็จนาฆ่าโคถึก  เสร็จศึกฆ่าขุนพล”  ผมเองก็นึกอย่างนั้นเหมือนกันแต่พูดอะไร                         ตัวเองอย่างนั้น  และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ  เพราะทันทีที่ผมออกจากด่านฯ  อรัญประเทศ
            ไม่ได้  เพราะคนที่ย้ายผมไปอยู่ที่ด่านศุลกากรอรัญประเทศกับคนที่ย้ายผมออกจาก                          มีการสร้างภาพประโคมข่าวอย่างเป็นขบวนการให้ดูเหมือนว่าที่ผมอยู่ด่านฯ
            ด่านศุลกากรอรัญประเทศเป็นคนละคนกัน                                                                  อรัญประเทศมา  2  ปีเศษเป็นช่วงที่ผมทำแต่สิ่งไม่ดี  เพื่อให้คนที่ไม่รู้จักและ
                                                                                                                ไม่เคยทำงานร่วมกับผมเข้าใจว่าเพราะผมเป็นคนไม่ดีอย่างนั้นไม่ดีอย่างนี้

                    เรื่องนี้ยังไม่จบเพียงแค่นี้  หลังจากรับทราบคำสั่งย้ายแล้ว  ในวันที่ผมจะ                    จึงเป็นความชอบธรรมและสมควรแล้วที่ผมต้องถูกย้ายไปเป็นนายด่านศุลกากร
            เดินทางออกจากด่านศุลกากรอรัญประเทศ  ตอนเช้าของวันที่จะเดินทาง  ขณะที่                               สุไหงโก - ลก  ซึ่งเป็นพื้นที่อันตรายที่ในเวลานั้นยังไม่มีผู้ดำรงตำแหน่งนายด่านฯ
            ผมนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่ที่โต๊ะกินข้าว  ไม่รู้ว่ามีใครเอาน้ำราดสาดใส่สุนัข                      มีแต่ผู้รักษาราชการแทน  เพราะไม่มีใครอยากไปเป็นนายด่านฯ  เนื่องจากเกรงว่า
            ตัวหนึ่งซึ่งอยู่ในด่านฯ  สุนัขตัวนั้นเมื่อถูกน้ำราดตัวเปียกก็วิ่งหนีตามสัญชาตญาณ                    ไปแล้วอาจไม่ได้กลับมา  ผมได้แต่นึกว่ามันคงเป็นวิบากกรรมของผมที่ติดตัวมา

            พอมาถึงโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ก็หยุดและสะบัดน้ำออกจากตัว  ทำให้น้ำกระเซ็นมาถูกผม                          ตั้งแต่ในอดีตชาติที่ผมจะต้องมาเจอ  จึงน้อมรับวิบากกรรมเตรียมตัวไปทำงานที่
            แบบหลบไม่ทันเพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นเร็วมาก  และไม่คาดคิดว่าสุนัขตัวนั้น                     ด่านศุลกากรสุไหงโก-ลกต่อไป


            240                                                                                                                                                                    241
   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247