Page 88 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 88
ก็เริ่มคลายตัวและเริ่มมีกำลังใจ พร้อมที่จะทำงานตามหน้าที่ความรับผิดชอบ ขณะที่เดินกางร่มท่ามกลางสายฝนที่ยังคงตกหนักอยู่และฮัมเพลงไปด้วย
และตามที่ได้รับมอบหมายด้วยความมุ่งมั่นและทุ่มเทอย่างเต็มที่ต่อไป ระหว่างทางหูแว่วได้ยินเสียงผู้หญิงร้องเรียกเบา ๆ ว่า “น้องๆ” ขณะฮัมเพลง
เพลิน ๆ อยู่ ไม่ทันได้คิดอะไร ก็ตอบรับไปในทันทีว่า “ครับ” แล้วก็หยุดเดิน
เจ้าแม่ประดู่ มองฝ่าสายฝนและความมืดไปรอบ ๆ ตัว แต่ก็ไม่เห็นมีใครสักคน เมื่อแน่ใจว่า
ตลอดระยะเวลา 3 เดือน นอกจากจะออกไปตรวจตราจับกุมของลักลอบ ไม่มีใครแล้วก็เดินต่อไปยังโกดังและขึ้นไปบนห้องที่พี่คนนั้นเก็บกีตาร์อยู่ เมื่อได้
หนีศุลกากร ณ สถานีรถไฟปาดังเบซาร์ การนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ออก กีตาร์แล้วก็รีบกลับไปยังบ้านพักหลังที่กำลังกินข้าวกันอยู่ ขณะที่เข้าและออก
ลาดตระเวนในพื้นที่ตามแนวชายแดน และการเข้าเวรปราบปรามร่วมกับเจ้าหน้าที่ จากโกดังก็รู้สึกหวิว ๆ เย็นวาบเหมือนกัน เพราะบรรยากาศในขณะนั้นมืดสลัว
ด่านศุลกากรปาดังเบซาร์ดังที่เล่ามาแล้ว ทุกเย็นสมาชิกหน่วยร่วมฯ จะรับประทาน ดูวังเวง มีแต่เสียงฝนตกชวนขนลุกซู่ ขณะเดินกลับก็ยังนึกถึงว่า เมื่อกี้ใครเรียก
อาหารเย็นร่วมกันใต้ต้นประดู่ต้นใหญ่ที่มีผ้าสีผูกพันไว้รอบต้น ซึ่งมีเรื่องเล่าขาน เรา? ทำให้รู้สึกหวาด ๆ ขึ้นมาและรีบเดินเอากีตาร์ไปให้พี่เขา เพื่อจะได้เล่น
ตามความเชื่อว่ามีเจ้าแม่ประดู่สถิตอยู่ จะลบหลู่มิได้ ใครที่เคยลบหลู่หรือล่วงเกิน และร้องเพลงกัน เมื่อกลับเข้ามาในวงข้าว ได้เล่าให้พี่ ๆ และเพื่อนร่วมงานฟังว่า
ด้วยประการใด จะต้องมีเหตุเภทภัย เช่น เจ็บไข้ได้ป่วย ต้องมีการขอขมาจึงจะ เมื่อกี้ตอนเดินไปเอากีตาร์ มีผู้หญิงร้องเรียก ขานรับไปแล้วแต่มองหาก็ไม่เห็น
หายเป็นปกติ ต้นประดู่ต้นนี้อยู่ใกล้กับที่พักของเจ้าหน้าที่หน่วยร่วมฯ ที่อาศัย มีใครอยู่แถวนั้น พวกพี่ ๆ และเพื่อน ๆ ทักขึ้นมาว่า ตอนกลางคืนถ้ามีเสียงเรียก
โกดังเก่าที่เคยเป็นโกดังร้าง เคยเป็นที่เก็บของกลางแต่ไม่ได้ใช้แล้ว รวมทั้ง คนโบราณเขาถือ เขาจะไม่ให้มีการขานรับ เพราะอาจเป็นวิญญาณที่ร้องเรียก
อาศัยในบ้านพักของการรถไฟหลังเก่า ๆ บางหลังที่ไม่มีคนพักอาศัย พอใช้เป็น เพื่อหาคนไปแทน พวกเขาที่พักอยู่ที่โกดังได้ยินเสียงเรียกในยามค่ำคืนแบบนั้น
ที่คุ้มแดดคุ้มฝนอาศัยนอนได้ในระหว่างที่มาปฏิบัติหน้าที่ เรียกว่าอยู่กันไป บ่อย ๆ แต่ไม่มีใครกล้าขานรับ เพราะเชื่อตามคำโบราณ จากนั้นก็ไม่เป็นอันเล่น
ตามอัตภาพ เพราะเป็นการมาอยู่ชั่วคราวเพียงชุดละ 3 เดือน เมื่อครบกำหนด กีตาร์ เพราะหันมาคุยกันแต่เรื่องผี ตามประสบการณ์ของแต่ละคน จนก่อให้เกิด
แล้วก็กลับไปทำงาน ณ ต้นสังกัดตามเดิม จึงอยู่กันไปแบบพอเพียงจริง ๆ ความกลัวขึ้นในจิตใจ โดยยังนั่งคุยกันแต่เรื่องเกี่ยวกับผีจนดึก เมื่อฝนหยุดตก
ทุก ๆ เย็นเมื่อเสร็จงานแล้วก็จะมานั่งกินข้าวเย็น พูดคุยกันใต้ต้นประดู่ต้นนี้ จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อนยังที่พักของแต่ละคน ตัวผมเมื่อกลับมายังที่พักของตน
ซึ่งก็เป็นปกติสุขดีไม่มีปัญหาอะไร แต่มีอยู่เย็นวันหนึ่งเกิดฝนตกหนัก ไม่สามารถ ก็สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน กราบหมอนตามปกติแล้วนอนหลับไป ขณะ
นั่งกินข้าวมื้อเย็นใต้ต้นประดู่ได้ ก็เลยต้องย้ายที่กินอาหารเย็นวันนั้นไปยังบ้านพัก หลับสนิทได้ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดคลุมท้องสีเขียวอ่อนลายดอก หน้าตา
ของการรถไฟฯ หลังที่มีสมาชิกหน่วยร่วมฯ พักอยู่ ฝนก็ตกหนัก หลังคาก็รั่ว มีน้ำ ดูเศร้าหมอง เดินขึ้นบันไดหลังบ้านเข้ามาหา แล้วทรุดตัวลงข้าง ๆ เอามือวาง
หยดลงมากลางวงกินข้าว ต้องคอยเลื่อนหลบหยดน้ำกันเป็นระยะ ๆ ทุลักทุเลกัน ที่บริเวณท้องของผม ทันใดนั้นก็เกิดความรู้สึกวูบเสียวในท้อง เหมือนเวลาขับรถ
พอสมควร ตัวผมเองก็เลยต้องรีบ ๆ กินให้เสร็จจะได้ไม่ต้องคอยหลบหยดน้ำ ขึ้นเนินสูงแล้วลงทางลาดอย่างรวดเร็ว หรือเหมือนอยู่บนเครื่องเล่นที่อยู่บนที่สูง
ที่หยดลงมาจากหลังคา ฝนตก อากาศเย็น กำลังหิว กินแบบรีบ ๆ แต่ก็อร่อย แล้วลดลงต่ำอย่างรวดเร็ว ทำให้เสียววูบวาบในท้อง แต่ไม่ทำให้ถึงกับสะดุ้ง
เจริญอาหารดี และกินเสร็จก่อนคนอื่น กินเสร็จแล้วก็ยังนั่งอยู่กับเพื่อนร่วมงาน ตกใจตื่น ในฝันยังมองเห็นดวงตาเศร้า ๆ ของผู้หญิงคนนั้น เมื่ออาการวูบวาบ
ดูคนอื่นกินข้าวเพลิน ๆ ไป เพราะไปไหนก็ไม่ได้เนื่องจากฝนกำลังตกหนักอยู่ ในท้องหายไป ผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินลงจากบ้านไปโดยมิได้พูดอะไร
เกิดความรู้สึกนึกกับตัวเองว่า วันนี้ทำไมเราจึงกินข้าวเสร็จเร็วก่อนคนอื่น แถมยัง ผมเองก็หลับต่อและตื่นเช้าตามปกติ แต่ยังจำความฝันในคืนที่ผ่านมาได้ดีและ
กินได้เยอะ กินเหมือนตายอดตายอยากมาจากไหน แปลกมาก ทำไมจึงคิด นึกทบทวนผูกเรื่องตั้งแต่เมื่อคืนวาน ที่ผมกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนตายอด
แบบนั้นก็ไม่รู้ ขณะที่นั่งดูเพื่อน ๆ กินข้าวกันอยู่ เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเห็นผม ตายอยาก เหมือนกินไม่เผื่อใคร ผมถูกผู้หญิงเรียกในยามค่ำคืนและขานรับ
กินข้าวเสร็จแล้วก็บอกว่าให้ผมช่วยเดินไปเอากีตาร์ที่อยู่ในห้องพักบนโกดังเก่า ไปแล้ว ตอนนอนหลับก็มีผู้หญิงที่ไม่เคยรู้จักหรือเห็นหน้ามาก่อนมาเข้าฝัน เอามือ
ให้หน่อย เพื่อจะได้เล่นกีตาร์ร้องเพลงระหว่างกินข้าว ตัวผมเองว่างอยู่เพราะ มาวางที่ท้องจนรู้สึกเสียววูบวาบในท้อง ก็เลยคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะหิว ร้องเรียก
กินข้าวเสร็จแล้ว ก็เดินกางร่มฝ่าสายฝนไปยังโกดังดังกล่าว ใครต่อใครมานานแล้วแต่ไม่มีใครขานรับ ตัวผมเมื่อถูกเรียกครั้งแรกก็ขานรับไป
86 87
