Page 120 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 120
ี
ึ
ึ
อยู่ตอนกลางคืน เรามักจะมีความเห็น ความรู้ข้นมาว่า วันรุ่งข้นจะม
ี
ิ
ใครบ้างมาใส่บาตร รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร และส่งท่เขาจะเอามาใส่
ื
ั
ในบาตรน้น มีอะไรบ้าง แล้วพอวันถัดมาเม่อไปบิณฑบาต เหตุการณ์
ิ
ั
ี
็
่
ึ
ู
ิ
้
ั
ี
กตรงตามทเราได้นมิตนน เป็นดงน้หลายคราว เกดเป็นความร้สก
ื
ี
ว่าต่นเต้น มีความกระตือรือร้นในการท่จะประพฤติปฏิบัติ รักษา
ิ
ึ
ื
ความสงบ ปฏิบัติของตนย่งข้นไปอย่างเต็มก�าลัง เม่ออยู่ในระหว่าง
ี
ึ
ี
พรรษาของพรรษาท่หน่งน้ เราต้งใจประพฤติปฏิบัติอย่างเคร่งครัด
ั
เรารู้สึกว่าตนเองประพฤติปฏิบัติได้ดีพอสมควร..
ั
ระยะน้นมีพระเณรน้อย ดูเหมือนจะมีอยู่ด้วยกัน ๑๐ - ๑๑ องค์
ึ
เท่านั้นเอง กิจวัตรข้อวัตรต่าง ๆ ก็เป็นอันช่วยเหลือแบ่งเบาซ่งกัน
และกัน พวกเรารู้จักสนิทสนมด้วยกันเป็นอย่างดี กระท่งว่าใครจะ
ั
ประพฤติปฏิบัติอะไร อย่างใด เวลาไหน ก็เป็นอันรู้จักอัธยาศัยใจคอ
ั
ั
ี
ของแต่ละองค์ ๆ ด้วยกันท้งน้น สมัยน้นพระท่มาบวช ทุกองค์ทุกท่าน
ั
ั
ั
ื
ต่างก็มุ่งมาเพ่ออรรถเพ่อธรรม ต่างต้งอกต้งใจประพฤติปฏิบัติจริงจัง
ื
ทุกวันเม่อท�าวัตรเย็นเสร็จแล้ว เม่อครูบาอาจารย์ พระเจ้าพระสงฆ์
ื
ื
ไปนวดหลวงป�ท่กุฏิท่าน เราก็ร่วมไปด้วยกับท่านเสมอ ๆ เพราะเรา
ู
ี
ิ
ั
ื
มีความรู้สึกว่า ตนต้งใจมาประพฤติปฏิบัติเพ่อจะให้ภาวนาเป็น ปฏิบัต
ื
ั
ธรรมเป็น เราก็ต้องหม่นไปฟังหลวงป� เวลาเพอนพระเณร พระเจ้า
่
ู
พระสงฆ์ท่ท่านบวชก่อนเรา ท่ท่านจาพรรษาอยู่ท่อ่น หรือในวัด
ื
ี
ี
ี
�
ื
หินหมากเป้งก็ตามที เม่อท่านภาวนาแล้วเกิดประสบการณ์อย่างน้น
ั
ู
ึ
ั
ี
อย่างน้ข้นมา ท่านไปกราบเรียนถามหลวงป� หลวงป�ก็ตอบ พร้อมท้ง
ู
ี
แนะน�า อธิบายการประพฤติปฏิบัติของแต่ละราย ๆ นั้น อันน้เป็น
�
ื
ประสบการณ์ การได้ยินได้ฟังเร่องราวคาส่งสอนจากครูบาอาจารย์
ั
โดยตรง เรามีความรู้สึกว่ามันซาบซ้ง และชัดเจน มันละเอียดลออ
ึ
ี
ื
ี
กว่าท่เราจะไปฟังจากท่ไหนอ่น แม้ในเทศน์โดยปรกติ ก็จะไม่ละเอียด
l
106 พระพิชิต ชิตมาโร