Page 122 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 122

ี
                                                    ี
                                                             ุ
            สมัยก่อนไม่มีไฟฟ้าหรอกนะ เวลาไปทศาลาก็จดเทียนไขใหญ่ ม
                                                    ่
                                                                        ุ
                                   ึ
                                                                   ้
                 ี
                                   ่
                                                                   ึ
            ตะเกยงสว่างมากต้นหนง เป็นตะเกียงแก๊ส ต่อท่อแก๊สขนไปจดสว่าง
            สูงจากพ้นประมาณเมตรคร่ง โดยปรกติเม่อพระเณร ท้งสมาชิก
                                                                      ั
                                         ึ
                     ื
                                                        ื
            ในวัดไหว้พระเสร็จแล้วก็น่งสงบรอหลวงป� สักพักหน่งหลวงป�ก็เดิน
                                                                 ึ
                                      ั
                                                      ู
                                                                         ู
                                                                     ั
                                                   ี
                                                                  ึ
            จากกุฏิท่าน มาถึงศาลา กราบพระท่แท่นบูชาแล้วข้นน่งบนแท่น
                                                                          ี
            เป็นประธาน แล้วพวกเรากราบ หลวงป�ให้ดับเทียนใหญ่เล็กท่แท่น
                                                    ู
                                                     ้
                                                     ั
                      ุ
              ู
                                                               ็
                                ี
            บชา ให้จดโคมตะเกยงเร่งพอสว่าง จากนนหลวงป�กเทศน์แสดงธรรม
                                                             ู
                      ั
            พวกเราต้งใจสงบฟังก�าหนดจิต ทาสมาธิภาวนาไปด้วย พอจบจาก
                                              �
                                        ั
                                               ี
                                      ู
            ธรรมเทศนาแล้ว หลวงป�ส่งให้หร่โคมตะเกียงให้เหลือสว่างเรือง
                                                          ั
                                              ็
            พอมองเห็นกันได้ แล้วองค์ท่านกน�าพวกเราน่งภาวนาต่อ พวกเรา
                          ั
                                           ู
            ก็ได้อาศัยค�าส่งสอนของหลวงป� จากการเทศน์อย่างน้แหละเป็นหลัก
                                                                ี
                                         ิ
                                                                   ่
                                                           ี
                                                                               ู
                                                                   ั
                                              ั
                                            ิ
                                                           ่
                                               ิ
                          ิ
                      �
            แนวทางดาเนนการประพฤตปฏบต ส่วนการทเราไปนงฟังหลวงป�
            อธิบาย หรือตอบข้อธรรมะ ของครูบาอาจารย์ทภาวนาอันนเป็น
                                                                          ้
                                                              ี
                                                                          ี
                                                              ่
                                        ู
                                        ้
                 ี
                                                                             ้
                                                                             ึ
                           ี
                                                     ี
            กรณพิเศษ  ทจะได้ความรความเห็นทแปลกและละเอียดลึกซง
                           ่
                                                     ่
                                              ้
            เข้าไปอีก ทำให้เราเองในพรรษานสามารถได้ประโยชน์มากมายอีก
                                              ี
                                                      ู
                                                      �
                                                        ่
            ประการหนง ทวดหนหมากเปงนนหลวงปทานมความเหน มมตวา
                                                                            ิ
                        ่
                            ่
                                                                    ็
                                ิ
                                                                         ี
                            ี
                                                                             ่
                                             ั
                        ึ
                             ั
                                           ้
                                                            ี
                                             ้
                                                                       ี
                  ี
                                                  ี
            พระท่เข้ามาบวชในสายปฏิบัติธรรมน่ ส่วนมากในหลายท่มักเห็น
                            ั
                                                        ื
                                                                            ิ
                                                                             ั
                                                        ่
                           ิ
                                                                               ิ
            ว่าการเรียนปรยติธรรมเป็นการเสียเวลา เมอมาบวชเป็นพระปฏบต
                                            ้
            ก็ควรตงใจประพฤติปฏบติเท่านน จะไปมัวสนอกสนใจตำรับตำรา
                                            ั
                                     ั
                    ั
                    ้
                                    ิ
                                                                  ื
                                                                  ่
            ทำไม แต่สำหรับหลวงป�เทสก์ท่านมีความเห็นว่า เมอพระเขามา
                                                                           ้
                                     ู
                     ั
                    ิ
            บวชปฏบติธรรม ก็หมายความว่า ท่านเหล่านนมงมาแล้วด้วยจิตใจ
                                                          ั
                                                             ุ
                                                          ้
                                                             ่
                                                 ่
            ทฝัักใฝัและมีความหวังต่อคุณธรรมท่ยิงขนไปในพระพุทธศาสนา แต่
                                                ี
              ่
                   �
              ี
                                                    ้
                                                    ึ
            การปฏบติธรรมไม่ใช่ของทำได้ง่าย ๆ ทำแล้วจะได้ปุบได้ปับ เหมือน
                     ั
                   ิ
                        ้
                         ้
                                                       ้
                                                       ั
                                     ้
                              ่
                         ั
                                     ั
                                                               ่
                              ึ
                                                               ื
                                                                   ี
            ปีหนงจะไดขนหนงสองขน มันไม่ใช่อย่างนนเป็นเรองท่ต้องให้เวลา
                 ่
                 ึ
            ให้โอกาสแก่ตนอย่างมาก เพราะฉะนนลูกศิษย์ของท่าน อาจจะต้องใช
                                                ้
                                                ั
                                                                               ้
                    l
            108   พระพิชิต ชิตมาโร
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127