Page 187 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 187

ี
              หินหมากเป้งก็มีวัดวังน�้ามอก วัดลุมพินี วัดถ�้าฮื้้าน น่เป็นวัดสำาขึ้า
                                  ี
                                    ั
              ขึ้องวัดหินหมากเป้งท่ต้งอยู่ในหย่อมเดียว ๆ กัน อยู่ไม่ไกลกันนัก จำาก
                                                         ิ
                                       �
              วัดหินหมากเป้งจำะไปวัดถ้าฮื้้าน รถจำะต้องว่งผู้่านหมู่บ้้านไทยเจำริญ
                                            ี
              ไปผู้่านหมู่บ้้านลุมพินี แล้วจำึงเล้ยวขึ้วาเขึ้้าไปผู้่านหมู่บ้้านบ้างกอกน้อย
              แล้วถึงหมู่บ้้านดอนขึ้นุน จำากวัดหินหมากเป้งมาวัดถ�้าฮื้้านเป็น

                                                        ั
                                     ิ
                                                               �
                                                           ี
              ระยะทางประมาณซึ่ักสำบ้กิโลเมตร ตอนน้นท่วัดถ้าฮื้้านมีแต่เพิงหิน
               �
                                                                    ื
              คาว่า “ฮ้าน” ก็คือว่าเป็นร้าน เป็นแคร่ เป็นหินแผ่นย่นออกมาจาก
                    �
                                           ึ
                                                                             ื
              ผนังถ้า กว้างขึ้วางพอคนจำะขึ้้นไปนอนได้ สำมัยก่อนท่วบ้ริเวณพ้นท
                                                                                ่
                                                                   ั
                                                                                ี
                                                            ่
              แถบ้น้มีสำัตว์ป่านานาชนิดมากมาย พวกพรานทเขึ้าล่าสำัตว์ยามค่ำคืน
                                                            ี
                    ี
                                                           ้
                                ี
              มักจำะมาพักนอนท่ถ้ำฮื้้าน ก็นอนบ้นแท่นหินนแหละ แผู้่นหินมันอย
                                                                                ่
                                                                                ู
                                                           ี
                              ี
                                                           ื
                  ื
              ใต้เง้อมหินใหญ่ท่เรียกว่าถ�้า ผูู้้คนเขึ้าเลยเรียกช่อว่าถ�้าฮื้้าน ความจำริง
                ี
              ท่เป็นตัวถ้าคือ เง้อมหินกว้างประมาณซึ่ัก ๘ - ๙ เมตร ยาวอ้อมไป
                               ื
                        �
                                     ่
                                                                      �
                                     ี
              ตามขึ้้างภูเขึ้าซึ่ึ่งก็เป็นทบ้ังฝนบ้ังลมตามธิ์รรมชาติได้ดี ถ้าฮื้้านไม่ได้
              อยู่สำูงตรงยอดเขึ้าทีเดียว แต่อยู่ต�่าลงมา ตอนสำมัยเราไปอยู่น้นไม่ม
                                                                          ั
                                                                                ี
                                                                  ึ
                    ี
                                                                ึ
              อะไรท่เป็นหลักเป็นฐานใหญ่โต เห็นมีแคร่อยู่อันหน่งซึ่่งครบ้าอาจำารย์
                                                                      ู
                                                                    ่
                                                                              ่
                                                                    ู
              พระเจำ้าพระสำงฆ์ฝ่ายกรรมฐานผู้่านไปผู้่านมาหรืออยประจำำ ซึ่ึงก็
              หลาย ๆ องค์แล้วหละ บ้างองค์ท่านคงมาท่านทำแคร่ไว้พอให้ได้
                                                         ั
                                              ั
                ั
              น่งฉัน ไปบ้ิณฑบ้าตกลบ้มาก็ได้น่งฉันท่แคร่น้น
                                    ั
                                                    ี
                                ั
                     ในพรรษานน วธิ์ีเป็นอย่ขึ้องพวกเรา เราได้ตกลงกันว่าใหพัก
                                                                             ้
                                             ู
                                     ิ
                                ้
              อยู่กฏิิแยกภาวนาอยู่ใครอยู่มัน ทุกกฏิิท่านอาจำารย์พวงท่านสำร้างอยู่
                  ุ
                                                  ุ
                                                                          ้
                                                               ่
                                                                                ่
                                                             ่
                                                             ี
                                       ่
                                    ื
                                            ้
                                       ี
                                    ้
                ่
              หางกนนะ เพราะวาพนทขึ้องถำฮื้านนะเปนพนทปาสำงวน กวางใหญ
                                 ่
                   ั
                                               ้
                                                   ่
                                                       ็
                                                          ื
                                                          ้
                                                                       ่
              ท่านอาจำารย์พวงท่านไปอย่ท่านกำหนดบ้อกขึ้อบ้เขึ้ต ว่า นเขึ้ตวัดนะ
                                                                       ี
                                        ู

              ชาวบ้้านเขึ้าก็รบ้รู้ด้วย เขึ้าไม่ค่อยกล้าเขึ้้ามากันสำักเท่าไหร่นัก ท่าน
                            ั
              อาจำารยก็ไปสำร้างกุฏิิไว้ไกล ๆ นน ไกลออกไปมากจำากศาลา ศาลา
                                              ้
                      ์
                                              ู
              กคือ ถ้ำฮื้้าน ซึ่ึงยังไม่ได้เป็นรูปร่างศาลาอะไรหรอก เป็นแต่เพียง
                              ่
                ็
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   173
                                                             ็
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192