Page 189 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 189

ต้องเอาผู้้าครอง บ้าตร กระติกน้ำกาน้ำมาพร้อม มาถึงศาลาถ้ำฮื้้าน
                          ่
                                  ็
                        ี
                          ั
                    ็
                                                                     ู
              แล้วกจำัดท่นงฉันเสำรจำเรียบ้ร้อยก่อน แล้วน่งรอเวลาอย สำว่างแล้ว
                                                         ั
                                                                     ่
                                      ี
              ก็ออกเดินไปบ้ิณฑบ้าตท่หมู่บ้้านดอนขึ้นุน ทางไปบ้ิณฑบ้าตมันไม่ใช่
                                        ี
              ทางเดินท่เห็นปรากฏิอยู่เด๋ยวน้นะ ไปบ้ิณฑบ้าตต้องเดินออกไปจำาก
                       ี
                                            ี
              หน้าศาลาลัดตรงลงไปนู้น เลียบ้ไปตามป่าไม้โขึ้ดหิน บ้างทีก็ต้อง
                                ั
                            ี
                   ึ
              ปีนขึ้้นแง่หินท่ระดบ้สำูงบ้้าง ผู้่านป่า ผู้่านไปแล้วยังต้องผู้่านแอ่งน�้า
               ึ
                                                     ี
                                                  �
                                                                            ็
                                        �
                                                                               �
                                               ็
              ซึ่่งฝ่ายชลประทานเขึ้าไปทาอ่างเกบ้น้าท่มาจำากล�าห้วยแล้วกักเกบ้น้า
              ไว้ เดินผู้่านแอ่งเกบ้น้าอันน้แล้วจำึงไปถึงหมู่บ้้าน บ้้านดอนขึ้นุน
                                           ี
                                     �
                                  ็
                    ั
                                              ่
              สำมัยน้นคงจำะมีประมาณเกือบ้ยสำิบ้หลังคาเรือน เดินรบ้บ้ิณฑบ้าต
                                              ี
                                                                     ั
                                                      ั
              ตามทางในหมู่บ้้านจำนหมดแล้วก็เดินกลบ้ถ�้าฮื้้านตามเสำ้นทางเดิม
                ื
                                  �
                                                                      ี
                                                                       ั
                                                          ั
              เม่อขึ้าไป ถึงศาลาถ้าฮื้้านแก้ถลกบ้าตรวางต้งบ้าตรเขึ้้าท่น่งฉัน พัก
                  ื
              เหน่อยพอสำมควรแล้วก็พากันไหว้พระท�าวัตรเช้า การท�าวัตรเช้าตกลง
                                                                       ี
                                        ี
              กันไว้เป็นระเบ้ียบ้เหมือนท่วัดหินหมากเป้ง มาท�าร่วมกันท่ศาลาก่อน
                                                                               ุ
                                                                             ี
                                       ็
                                                                                ิ
              ฉนเช้า สำ่วนทาวตรเยนกให้ทาเอาขึ้องตนเองใครมนในตอนคาทกฏิ
                                           �
                               ั
                ั
                                                                ั
                            �
                                    ็
                                                                             ่
                                                                          �
                                                                          ่
                                                    ั

                                           ็
                               �
              ขึ้องตน ไหว้พระทาวัตรเช้าเสำรจำก็พอดีกบ้มีญาติโยมมาถวายภัตตาหาร
              ซึ่ึ่งบ้างทีอาจำจำะต้องรอสำักหน่อย ใกล้ ๆ แปดโมงเช้า จำึงถวายภัตตาหาร
                ั
                        ิ
              กบ้ขึ้้าวเพ่มเติม ซึ่่งญาติโยมก็ไม่ค่อยมีใครมามากมายดอก เพราะ
                                ึ
                    ี
                                             ่
                                                       ั
              ผู้คนทบ้้านป่าเขึ้าก็แสำนจำนกันอย กบ้ขึ้้าวกบ้ปลาก็ไมค่อยมี สำ่วนมาก
                    ่
                                                                 ่
                ู
                                                ั
                ้
                                             ู
                                            ้
              จำะมีเป็นน้ำพริกปลาร้า ปลาปง สำัตวป่าปงบ้้าง บ้างทีเป็นสำัตว์อะไร
                                            ิ
                                                   ์
                                                       ิ
                                                       ้
                          ึ
                                                  ื
                                                                     ี
                                                                               ั
                                                          ื
              บ้้างก็ไม่รู้ ซึ่่งพระเราต้องคอยถามเร่อยนะเร่องสำัตว์ป่าน่ ว่า ไอ้น่น

              เป็นอะไร ไอ้นี่เป็นอะไร คือ พระเจ้าพระสงฆ์นี่ท่านมีพระวินัยห้ามไว้
              เนือสตว์ ๑๐ อย่าง ช้าง, ม้า, หมา, ง, ราชสห์, หม, เสือโคร่ง, เสือเหลือง,
                                                           ี
                   ั
                                               ู
                                                      ี
                ้
                          ื
              เสือดาว, เน้อคน ท่านห้ามฉัน เวลาเขึ้าปิ้งมาใสำ่บ้าตรจำึงต้องถามกัน
                                                        �
              เรื่อย มีอยู่คราวหนึ่งไปบ้ิณฑบ้าตไปเจำอเขึ้ากาลังแล่ไอ้ตัวเหลือง ๆ ดา ๆ

                                                                             �
              อยู่บ้นนอกชานเขึ้าน่ะ เราชาเลืองไปเห็นเขึ้้า มันดูเหมือนเสำือเลย ตาย
                                        �
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   175
                                                             ็
   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194