Page 195 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 195
ื
ดัดตนดัดตัวอะไรเลย แปลกจำริง ๆ มาทีหลังเรามาเล่าสำู่หมู่เพ่อน
ี
ิ
ั
พระฟััง พอดีปีน้นหลวงพ่อสำมศรี ขึ้ันตธิ์โร ท่านเป็นพระท่ภาวนาจำิต
ั
สำงบ้ดีมาก และมักมีความรู้เห็นในสำิ่งแปลก ๆ และลึกลบ้แม่นย�า
อยู่มาก ท่านเล่าให้ฟัังว่า “ผู้มก็เคยเห็นอยู่ บ้้านเขึ้าอยู่แถวน้นแหละ
ั
บ้้านเมืองเขึ้าอยู่ตรงใต้หินใหญ่น่น มันเป็นโพรง บ้้านเมืองเขึ้าอยู่
ั
ในที่ตรงนั้น” เรียกว่า “ชาวบังบด” ท่านว่าอย่างนั้น คาว่าพวกบังบด
�
เป็นภาษาชาวบ้าน และชาวนักเท่ยวกรรมฐานมานานว่า คือรุกขเทวดา
ี
ึ
ั
ในภพภูมิหน่งน่นเอง อันน้ก็เป็นประสำบ้การณ์อีกคร้งหน่งทถ�้าฮื้้าน
ี
ึ
ั
ี
่
ื
ึ
ตรงท่พักใต้เง้อมหินน้มันก็มีเร่องแปลกอีก มีอยู่วันหน่งเรา
ื
ี
ี
ั
ออกไปน่งนอกห้อง (นอกห้องก็ยังอยู่ใต้เง้อมหิน) น่งอยู่บ้นพ้นด้าน
ื
ั
ื
ั
ุ
ื
ื
ุ
นอกกฏิิ ซึ่่งพ้นกฏิิท้งหมดเป็นพื้นไม้ยกสำูงขึ้ึ้นมาจำากพ้นดินสำักสำอง
ึ
ั
ั
ขึ้้นบ้ันได มีฝาไม้ก้นเป็นห้องพัก มีช่องหน้าต่างเป็นบ้านเกล็ดกระจำก
ั
ลมพัดเขึ้้าพัดออกดี วันน้นเวลาประมาณบ้่ายแต่ยังไม่ถึงเวลาลง
ั
กวาดลานวด เราน่งภาวนาอยู่หน้าห้อง พอจำิตสำงบ้ลง ปรากฏิว่าม
ี
ั
ึ
พระกรรมฐานองค์หน่ง อายุก็มากอยู่ แต่ดูเหมือนว่าพรรษาจำะอ่อน
กว่าเรา ท่านมากบ้ลูกศิษย์เป็นเด็กมาด้วยกัน ก้าวขึ้้นบ้ันไดสำองขึ้้น
ั
ึ
ั
้
่
มาท่บ้นพนนอกระเบ้ียง พอดีเราลืมตาขึ้น (ยังอยูในนมิต) ท่านก็มา
ึ
ิ
้
ื
ี
ก้มกราบ้ลง เราฉงนใจำว่าเป็นใคร มาจำากไหนหนอ พอท่านกราบ้
เราเสำร็จำป๊บ้ท่านก็หันไปมองทเด็กคนนนแล้วพูดว่า “ป่อ เอียง ป่อ
ุ
่
ี
้
ั
ู
ี
ี
ุ
่
เอ๊ด ตม” ว่าอย่างน้สำองที เด็กก็รบ้กราบ้เลย คำภาษานเราไม่ร
ี
้
้
ว่าภาษาอะไร แต่เราก็เขึ้้าใจำทันทีเลยว่า ความหมายแปลว่า “กราบ้
้
ั
ี
็
็
ท่านเสำยสำ กราบ้ท่านเสำย” พอเดกกราบ้เสำรจำท่านกนงราบ้ลง ในนน
ี
ิ
็
ั
่
ู
ี
ก็รู้จำักขึ้้นมาว่าท่านอยู่แถวน้ ทราบ้ขึ้่าวว่าเรามาน่ก็เลยมาเย่ยมครบ้า
ึ
ี
ี
อาจำารย์ เรากำลังจำะถามว่ามาจำากไหน มายังไง พอดีจำิตก็ถอนออก
มา ขึ้ณะจำิตถอนออกมาเราสำังเกตว่ามันมีเสำ้นสำายวูบ้ขึ้ึนไปขึ้้างบ้น
้
l
ความเปนมาของเรา 181
็
