Page 197 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 197
องค์ โยมพ่อชา (พ่อเกษม รักษาสำัตย์) ร้าน ช.การช่าง เป็นทายก
น�ากล่าวอาราธิ์นาศีล เราเป็นองค์ให้ไตรสำรณคมน์ ให้ศีล พอกล่าว
“ปาณาติปาตา เวระมะณี สำิกขึ้าปะทัง สำะมาทิยามิ” เสำียงญาติโยม
ก็ว่าตาม “ปาณาติปาตา เวระมะณีฯ..” แล้วเรายังได้ยินเสำียงผูู้้คน
�
อยู่ในก้อนหินหลังเขึ้้าไปในผู้นังหินขึ้องถ้าฮื้้านโน่นแน่ะ กล่าว “ปาณา
ติปาตา เวระมะณี สำิกขึ้าปะทัง สำะมาทิยามิ” มีหลายคนหลายเสำียง
ด้วยในนั้น เราว่าไปถึงศีล ๘ จำนจำบ้บ้ริบู้รณ์เขึ้าก็ว่าตามจำนจำบ้ เหมือน
ั
ึ
ว่ามีพวกเขึ้าอีกชุดหน่งคอยรบ้ศีลอยู่ในโน้นอีก ทีแรกเรานึกว่าเรา
ื
หูฝาดไป แต่เม่อได้คอยเฝ้าสำังเกตต่อมาจำนให้ศีลจำบ้บ้ท ก็ยังได้ยิน
เขึ้ารบ้ศีลกันทุกขึ้้ออย่างชัดเจำนโดยตลอด น่าจำะแสำดงว่ามีเหตุการณ์
ั
็
่
�
้
อย่างนนจำรงมใช่เราหูฝาด เรากเลยเข้าใจว่าสมยก่อนทถาฮ้าน คง
ั
ี
ั
ิ
ิ
้
เป็นสถานท่มีความสาคัญต่อนักภาวนามาแล้ว และเราก็ทราบว่า
ี
�
ี
ก่อนหน้าน้ก็มีครูบาอาจารย์เท่ยวรุกขมูลแวะมาพักอยู่ในแถบน้อยู่
ี
ี
เป็นประจา จนกระท่งสมัยก่อนคณะหินหมากเป้งมาอยู่ประจาจน
�
ั
�
เกิดเป็นวัด ท่านพระอาจารย์ทูล ขิปปปัญโญ ก็เคยแวะเวียนมาพัก
ื
�
ี
อยู่แถวน้ รวมความแล้วก็ว่าถ้าฮ้านน้มีช่อเสียงมานานแล้ว นับเป็น
ี
ึ
ื
สถานท่เป็นมงคลมากต่อนักภาวนาแห่งหน่ง อีกเร่องหน่งท่น่าคิดอยู่
ี
ี
ึ
้
่
์
็
ื
็
กคอ อย่างททราบกนวาทานอาจารยพวง ทานเปนคนในภาคกลางโนน
ี
่
ั
่
่
ทีแรกท่านอาจารย์มาอยู่ถ้าฮ้านด้วยมีหลวงปู่เทสก์ให้ท่านมาอยู่ แล้ว
�
ี
่
ี
ท่านก็พบว่าท่น่เป็นสถานทจ�าเพาะของท่านเองมาแต่ก่อน และท่าน
ี
ี
อาจารย์ภาวนาก็เป็นไปด้วยดีมาก ท่านอยู่ท่ตรงน้ก็เลยถูกกันดี บ้าง
ี
โอกาสำท่านอาจำารย์พวงยังได้เล่าให้ฟัังถึงความรู้ความเห็นอะไรต่าง ๆ
อีกเก่ยวกบ้สำถานท่น้มากมาย รวมท้งเก่ยวกับ้ตัวท่านเองด้วย ซึ่่ง
ี
ึ
ี
ี
ั
ั
ี
อันน้ถ้าใครมีโอกาสำลองกราบ้เรียนถามท่าน หรือต่อไปภายหน้า ท่าน
ี
ี
ี
ั
อาจำารย์อาจำบ้ันทึกเป็นหนังสำือ เก่ยวกบ้สำถานท่ตรงน้ในโอกาสำต่อไป..
ี
l
ความเปนมาของเรา 183
็
