Page 239 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 239

ิ
              ผู้คนหรือท่านอื่น ๆ ที่อยู่ในอีกมติหนึ่ง มองเห็นเรา พิจารณาและรับรู้
              เรื่องของเราอยู่ตลอดก็เป็นได้


                                                   ้ำ
                                                   ี
                                            ้ำ
                    สถ้านทสำนักสงฆ์โป่งนำร้อนน จะทรงคุณงามความดีทีเออ
                                                                               ้ำ
                           ่
                                                                               ื
                           ี
                                                                            ่
                                                ุ
                                                ่
                                   ่
                                   ี
                                              ู
                                                   ั
                                                            ู
                                                            ่
              อำนวยผลอันยอดเยยมให้กับผ้มงมนทีได้อยปฏิบัติธรรมภาวนา
                                                                ิ
                                                      ่
                                                   ่
                                                             ่
                                                             ั
                           ่
                                                    ี
                           ื
                                         ่
                                                          ่
                                                          ุ
                                       ู
                                         ี
                                                      ่
              ตลอดไปไม่เสอมคลาย ผ้ทมาภาวนาท่นีถ้้ามงมนและขยันพากเพียร
              เอาจริง ก็จะได้รับผลอย่างจะหาที่อนมิได้ ซึ่ึงผมาอย่ต้องมีความตงใจ
                                                        ่
                                                ่
                                                ื
                                                                             ั
                                                                 ู
                                                           ้
                                                                             ้ำ
                                                           ู
                ่
                ี
              ทถู้กต้องดีงาม สถ้านท่แห่งน้ำจึงเป็นสถ้านท่เหมาะแก่ผู้มุ่งปฏิิบัติเพ่อ
                                           ี
                                                                               ื
                                                        ี
                                     ี
                                                  ึ
              อรรถ้เพ่อธรรมอย่างแท้จริงอีกแห่งหน่ง…
                      ื
                                      ิ
              “โยมพ่่อเสียชีวต”
                              ี
                      ื
                      ่
                    เมอปลายป พ.ศ. ๒๕๓๕ เรายังพัก
              อย่ทโป่งนำร้อน เราได้รับข่าวว่าโยมพ่อ
                   ่
                   ี
                        ้ำ
                 ู
              ของเราป่วยหนัก ท่านป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับ
              หัวใจ โดยปรกติโยมพ่อท่านเป็นคนขยัน
              พอออกจากราช้การครูแล้วท่านก็ลงสมัคร
                                               ี
                        ั
                        ้ำ
              รับเลือกตงเป็นนายกเทศมนตรจังหวัด
                       ุ
                       ์
                         ู
                                         ี
                               ึ
              กาฬสินธอย่พักหนง และในท่สุดท่านก็ออก
                               ่
                                                       ี
              มาอยู่บ้านเป็นผู้ท่เกษียณอายุราช้การทท�างานเป็นข้าราช้การมา
                                 ี
                                                       ่
              ตลอดช้ีวิต เม่อเกษียณอายุมาแล้วถ้้าไม่มีเคร่องอยู่เลยมันก็จะ
                                                              ื
                             ื
                                                           ั
              รู้สึกว้าเหว่มากอยู่นะ โยมพ่อก็คงรู้สึกอย่างน้ำนอยู่บ้างเลยสมัครเข้า
                                                                                ้ำ
                                         �
                                                                                ี
              ทางานให้กับบ้านกับเมือง ทาประโยช้น์ให้บ้านเมืองกาฬสินธุ์ ระยะน
                �
                                             ี
              ลูกเต้าก็เติบโตไปเรียนหนังสือท่กรุงเทพฯ บ้างก็ไปประกอบอาช้ีพกัน
              หมดแล้ว โยมพ่อ - โยมแม่อยู่ท่บ้านกับโยมพ่สาวของเรา คือ อาจารย์
                                            ี
                                                        ี
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   225
                                                             ็
   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244