Page 302 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 302
ในวันสุดท้ำยของโยมแม่ ตอนน้ำนท่ำนไม่สำมำรถจะรับทรำบ
ั
อะไรเลยแล้วแหละ เขำครอบท่อช่วยหำยใจไว้อย พอถึงตอนเช้ำเวลำ
ู
่
ู
่
ประมำณสิบโมง โยมแม่หำยใจรวยรินเต็มที เรำเองมีควำมร้สึกวำ
ุ
ั
ื
ู
ทกขเวทนำของท่ำนมำกเหลอเกิน แล้วควำมรบร้ในสงขำรของท่ำน
ั
ก็ดูเหมือนว่ำจะไม่มีอยู่แล้ว เพียงแต่ว่ำลมหำยใจมันยังไม่ขำดไป
เท่ำน้ำนเอง เรำได้ก�ำหนดจิตบอกโยมแม่ว่ำ “โยมเอ๋ย ภพน้ำชำติน้ำสรีระ
ั
ี
ี
้ำ
ั
ี
้ำ
่
�
ั
ร่ำงกำยก้อนนนนใช้มำอย่ำงครำคร่ำ โยมแม่ใช้มนมำอย่ำงยำวนำน
้ำ
่
�
ี
แล้ว มำบัดนมันครำคร่ำแก่ชรำลงหมดแล้ว สภำวะมันใช้ไม่ได้แล้ว
เรำอยู่ด้วยกันกับมันต่อไปก็จะมีแต่ทุกข์เดือดร้อนเท่ำน้ำน ให้โยมแม่
ั
ี
อย่ำคิดห่วงอำลัยมันเลย ให้คิดเสียว่ำท่เรำอยู่มำก็ได้ใช้ร่ำงกำยอันน้ำ
ี
้ำ
ี
ท�ำคุณงำมควำมดีต่ำง ๆ อย่ำงท่จิตของเรำได้เกิดมำทรงร่ำงกำยอันน
ี
และได้ใช้ประโยชน์ตำมสมควรแก่อัตภำพแล้ว โยมแม่ลองคิดดูว่ำ
ิ
บรรดำลูก ๆ ของโยมแม่ท่เล้ำยงมำด้วยควำมเอำใจใส่ตำมสตก�ำลัง ด้วย
ี
ี
�
ี
น้ำำจิตน�้ำำใจอันประเสริฐ ท่โยมแม่พำพวกเรำอยู่มำได้รับผลดีอย่ำงไร
ลูกของโยมแม่ทุกคนต่ำงได้รับควำมส�ำเร็จมีคุณธรรม ตำมท่โยมแม่ได้
ี
ั
ั
ี
�
อบรมส่งสอนเขำมำตำมวิถน้ำำใจของโยมแม่น่นแหละ ไม่มีลูกคนไหน
กักขฬะเกกมะเหรกเกเรเลย กิริยำมำรยำทต่ำง ๆ ล้วนได้ไปจำกโยมแม่
่
ทงน้ำน ขอให้โยมแม่ภำคภูมิใจ ให้นึกว่ำสังขำรร่ำงกำยของโยมแม่ท
้ำ
ั
ี
ั
ั
ได้มำนนได้ใช้เป็นประโยชน์และสมคุณค่ำท่สุดแล้ว ขอให้โยมแม่
ี
้ำ
้ำ
ี
มีควำมเบิกบำนยินดี ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้ว ต่อไปร่ำงกำยนมีแต่
ั
ั
�
ิ
็
ุ
จะทรดโทรมไปภำยหน้ำ ถ้ำเห็นว่ำมนเกนกำลงกไม่ต้องห่วงอำลย
ั
ื
ี
ี
่
ิ
็
่
ั
ั
้ำ
ู
ึ
้ำ
ทงมนไว้ทนแหละ ส่วนพวกอำตมำเองลกเต้ำทงหลำยกได้ปรกษำหำรอ
กันพวกเรำจะไม่เดือดร้อนแล้ว พวกเรำมีควำมรักเคำรพนับถือโยมแม่
่
ี
ิ
ั
ิ
ตงใจประพฤตปฏบตตนให้ดสมกบทโยมต้ำงใจ สมกบทโยมพ่อโยมแม่
้ำ
ั
ิ
ี
่
ี
ั
ั
ั
้ำ
ั
็
สอนไว้มำตงแต่ต้นมำจนสดท้ำย ขอให้โยมแม่อย่ำห่วงกังวลเลย” เรำก
ุ
ก�ำหนดจิตบอกโยมแม่ไปอย่ำงน้ำน จำกน้ำนมำไม่นำนหรอกนะ โยมแม่
ั
ั
l
288 พระพิชิต ชิตมาโร
