Page 34 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 34

ื
                                             �
              �
            กาลังต้องส่งเสียลูก ๆ คนอ่น ๆ ร่าเรียนอยู่ในต่างจังหวัดในภาคอีสาน
            อีกหลายคนอยู่ด้วย โยมพ่อจัดเตรียมเคร่องมือและวัสดุอุปกรณ์ เช่น
                                                    ื
                                                         ี
            ไม้ต่าง ๆ ขนจากอีสานบ้านเรา กาฬสินธุ์ น่แหละ ลงไปกรุงเทพฯ
                                                                           ี
                                                             ั
                                                  ี
                                    ึ
                                       ึ
            สร้างเป็นบ้านไม้หลังหน่งข้น จุดตรงท่สร้างบ้านน้น อาศัยเช่าท่เขา
                           ี
                                                                       ื
                                                                ั
                                                                          ี
            โดยจ่ายค่าเช่าท่ดิน ตารางวาละ ๑ บาท (บ้านหลังน้นกินเน้อท่ ๕๐
            ตารางวา ก็คือต้องจ่ายค่าเช่าท่ดินเขาเดือนละ ๕๐ บาท) บ้านสร้าง
                                          ี
                 ี
                   �
                               �
            อยู่ท่ ตาบลบางนา อาเภอพระโขนง จังหวัดพระนคร (กรุงเทพมหานคร)

                   ั
            สมัยน้นบ้านของเราก็ห่างจากกรุงเทพฯ ออกไปทางสมุทรปราการ

            ตามเส้นทางถนนสุขุมวิท ห่างจากอาเภอพระโขนงไปประมาณ ๑๘
                                                �

                         ึ
            กิโลเมตร ซ่งก็นับว่าห่างจากกรุงเทพฯ ออกไปประมาณ ๕๐ - ๖๐
            กิโลเมตร เม่อเราเข้าเรียนท่โรงเรียนอ�านวยศิลป์ เราต้องเดินทาง
                          ื
                                         ี
                                                                 �

                      ี
            จากบ้านท่บางนาเข้ากรุงเทพฯ ไปโรงเรียนโดยรถประจาทาง ๒ สาย
                                 �
            คือ สาย ๒๕ ปากน้า - สามแยก เป็นรถเมล์สีเขียว กับรถเมล์ขนส่ง
                                                                         ู
                                            ็
            สาย ๔๕ ปากนา - ท่าช้าง เรากต้องออกจากบ้านในตอนเช้าตร่ และ
                            ้
                            �
            กลับมาถึงบ้านในตอนเย็นเกือบย่าค่าทุกวัน ระยะท่เราต้องเดินทาง
                                                �
                                                               ี
                                             �
                                                ั
            ไปโรงเรียนอานวยศิลป์พระนคร น่นก็นับว่าต้องเดินทางเป็นระยะ
                         �
            ทางไกลอักโขอยู่ทีเดียว เม่อเราเข้าเรียนโรงเรียนอ�านวยศิลป์ เรา
                                        ื
            กับพี่ชายก็ได้ย้ายไปพักบ้านท่พ่อปลูกหลังน้ และพวกเราก็อาศัย
                                           ี
                                                         ี
                                                        ั
            บ้านหลังน้อยู่เพ่อเล่าเรียน ไม่เฉพาะเราเท่าน้น ต่อมาก็มีน้องของเรา
                      ี

                            ื

                       ี
            (ชุมพล) ท่ติดตามลงไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ในปีถัดมา
            ก็ได้มาอาศัยบ้านหลังน้ อยู่อาศัยและร�่าเรียนหนังสือ แล้วก็ยังมีญาต
                                                                               ิ
                                  ี
                                                                         ื
                                                                         ่
                                                                      ิ
                                                                   ่
                                                                   ื
                                            ่
                                            ื
                                               ี
              ี
                    ่
                                 ุ
              ่
                    ี
                                                      ั
                                                         ื
            พน้องทลงไปทางกรงเทพฯ เพอเรยนหนงสอบ้าง เพอกจอนบ้าง
            ได้ไปอยู่พักด้วยกันอีกในระยะหลัง นับว่าได้ประโยชน์สมความต้งใจ
                                                                           ั
                                                                  ั
            ของโยมพ่อ เราเข้ากรุงเทพฯ พ.ศ.๒๕๐๒ เรียนจบช้นเตรียมอุดม
                                                         ื
                                            �
            ศึกษา ม.๗ - ม.๘ จากโรงเรียนอานวยศิลป์ เม่อปี พ.ศ.๒๕๐๓
                  l
            20   พระพิชิต ชิตมาโร
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39