Page 380 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 380
ั
�
เพราะเห็นว่ามีแต่การปฏิบัติธรรมตามคำาส่งสอนของพระพุทธเจ้า
ี
เท่าน้นจึงจะนาไปสู่คำวามมีแก่นสารของชีวิต คือจำิตใจำท่ไม่เท่ยววน
ั
�
ี
่
ี
เวียนเกิดตายอยู่ในวัฏสงสาร การทจำะประพฤติปฏิบัติอย่างจำริงจำัง
ึ
ั
ได้โดยไม่มีอะไรมาข้องคามากก็คือการออกบวชน้นเอง ซึ่่งในสังคม
ู
ั
ของประเทศไทยเรายงให้โอกาสกลบตรผ้สนใจำจำะเข้าส่ การดารงตน
ุ
ุ
ู
�
อยู่ในเพศบรรพชิต สามารถบวชเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
ี
ด�ารงชีพเป็นพระสงฆ์ได้จำนตลอดชีวิต น้ย่อมนับว่าเป็นโอกาสเวลา
ั
ี
ั
ิ
และสมัยท่ประเสริฐย่งแล้วถ้าเราต้งอกต้งใจำอยู่โดยชอบในเพศสมณะ
เราได้ศึกษาพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนามาพอสมควร ก
็
เห็นว่าในพระวินัยท่านกล่าวว่า พระสงฆ์ถ้าอยู่โดยธรรมโดยวินัย
ื
ิ
อย่างดีแล้ว ความต้องการส่งเคร่องอุปโภคบริโภคก็เป็นแต่แค่เพียง
พอดีเท่าน้น จำึงจำะไม่ต้องเดือดร้อนอะไรมากในการด�ารงชีวิตในโลก
ั
ิ
ี
ย่งในประเทศไทยของเราท่อุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติอยู่แล้ว เม่อ
ื
่
ี
ั
ี
ลองมาเปรียบเทียบผู้ทจำะเดือดร้อนในโลกน้นก็คือผู้ท่ขวนขวายเอาจำน
ี
ั
ิ
ื
เกินเหตุ เกินความพอดีน้นต่างหาก ส่งอ่นท่พวกเราจำะต้องกังวลยัง
มีอยู่อีกในบ้นปลาย เช่น ความแก่ เจำ็บไข้ได้ป่วย ทุกขเวทนา และ
ั
ี
ในท่สุดก็ต้องตาย เรายังจำะต้องได้ผจำญอีก เราท่ไม่มีห่วงภาระมากใน
ี
ั
ิ
เร่องการด�ารงชีพสืบม้อสืบวันในเพศบรรพชิต กจำะได้มุ่งม่นประพฤต
็
ื
ื
ปฏิบติอย่างเต็มท่ มต้องกังวลกบการหาเลยงชีพอย่างชาวโลกเขาจำา
ั
ี
้
ี
�
ั
ิ
ต้องทาอยู่
�
ต่อมาเมื่อเราได้ทางานทาการมานานพอสมควร ภาระต่าง ๆ ของ
�
�
ี
เราเพลาลง และหมดส้นไป เราก็ได้โอกาสเข้าสู่สมณเพศในท่สุด
ิ
เม่อบวชเข้ามาแล้ว โดยท่ตัวเองคำงจะมีบุญเก่ามากอยู่ จึงได้พบ
ื
ี
ี
ี
คำรูบาอาจารย์ท่ทรงคำุณธรรม และมคำวามเป็นอยู่ประพฤติปฏิบัติธรรม
ี
ั
�
ั
ั
เคำร่งคำรด การปฏบติกเป็นไปในท่วงทานองท่กลมกลนเป็นอย่างดกบ
ื
ี
ิ
็
l
366 พระพิชิต ชิตมาโร
