Page 387 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 387
“ไปอินเดีย”
เม่อได้เล่าความเป็นมาของเราจำนถึงท่สุดแล้ว เราได้ร�าลึก และ
ื
ี
มีความคิดเห็นเพ่มเติมว่า เราเองก็มีบุญอยู่บ้าง มีโอกาสได้ไปอินเดีย
ิ
ี
ไปกราบนมัสการท่พุทธสถานต่าง ๆ ในอินเดียกับเขาอยู่ด้วยเหมือน
ั
กัน แม้จำะเป็นอินเดียในสมัยน้น ซึ่่งกาลเวลาก็ผ่านมาแล้วต้งหลาย
ั
ึ
สิบปี เราเคยคิดว่าในชีวิตของเรา หากได้ไปอินเดียบ้างก็คงจำะเป็น
ิ
ี
ื
�
�
เร่องสาคัญท่สร้างความภาคภูมิใจำ และกาลังใจำแก่เราอย่างย่ง เพราะ
ี
ื
ี
ั
เราจำะได้ไปพบเห็นสถานท่อันเก่ยวเน่องกับพระพุทธองค์ ท้งสภาพ
สถานที่ บรรยากาศ ความเป็นมา ตลอดถึงเหตุการณ์ที่ให้เกิดเรื่องราว
่
ี
คาสงสอนของพระพทธองค์ เราจำงได้เพมเรองราว “ไปอนเดย” มา
ิ
ื
่
ิ
ั
ุ
่
�
ึ
ี
ี
ื
รวมไว้ในท่น้ ถือเป็นเร่องราวแถมต่อท้าย ให้ผู้มาอ่านได้รับทราบ
l
ความเปนมาของเรา 373
็
