Page 389 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 389
ี
ี
ั
ื
ท้งหมดของคณะไปย่นให้เจำ้าหน้าท่ แล้วผ่านไปได้สะดวกอย่างท
่
ท่านอาจำารย์องค์มัคคุเทศก์บอกเอาไว้เลย พูดถึงว่าสภาพของอาคาร
ั
สนามบินเขาน่นน่ะ มันสกปรก เป็นอาคารคอนกรีตซึ่อมซึ่่อ มอ ๆ
ื
ั
ซึ่อ ๆ ตามพ้นท่วทุกแห่งมันไม่มีความสะอาดเอาเสียเลย ถ้าเป็นใน
สมัยก่อนก็อยากจำะบอกว่า มันเหมือนท่ตรงเขาบ้วนน�้าหมากกันน่นเอง
ั
ี
มองดูมันเกรอะกรังเลอะเทอะไปหมด ประกอบกับสีสันการแต่งตัวของ
ึ
ี
ผู้คนด้วย ซึ่่งสมัยก่อนท่อินเดียเขายังไม่ค่อยมีสีสันสดใสฉูดฉาด
และแม้พวกเราเองถึงจำะเป็นต่างชาติในสมัยน้นก็ไม่ฉูดฉาดนัก แต่
ั
ิ
อินเดียเขาย่งมอซึ่อกว่าเราอีก มีคนแต่งกายซึ่อมซึ่่อ มอซึ่อ มาน่งอยู่
ั
ั
แถวน้น ย่งท�าให้สีสันบรรยากาศในอาคารสนามบินดูเศร้าทึมย่งข้น
ึ
ิ
ิ
ี
ไปด้วยกัน เราดูเจำ้าหน้าท่สนามบินเขาก็แต่งตัวเหมือนอย่างกับไม่ใช่
ั
เจำ้าหน้าท่อย่างน้นแหละ เราเคยเห็นเจำ้าหน้าที่บ้านเรามีชุดเป็นเสื้อ
ี
สกากี มีบง มขด มดาวตรงบ่าตรงไหล่ ของเขาไม่มอะไรเลย หรือ
ี
ั
้
ี
ี
ี
ี
ู
ี
ี
ุ
มกมนด ๆ หน่อย ๆ มอะไรผก ๆ ย้วย ๆ รวมแล้วกว่าชดของเขา
็
ิ
ี
็
ไม่สง่า และไม่มีสีสันเหมือนเจำ้าเหมือนนายอะไรเลยสักอย่าง ซึ่ง
่
ึ
ไม่เหมือนบ้านเรา
ั
่
ี
่
้
ั
้
ทนการตรวจำเชคของในวนนนนะ เจำ้าหน้าทเขาตรวจำแล้วตรวจำ
ี
ี
็
ึ
ี
อก ปรากฏว่ามีแขกท่เขาเดินทางไปจำากเมืองไทยคนหน่ง เคยมา
ี
ทามาหากินในประเทศไทยบ้านเรา เขาคงกลับไปอินเดียบ้านเขา
�
ิ
ี
ขนเอาส่งของไปด้วยเยอะแยะ กระเป๋าเดินทางใบใหญ่เบ้อเร่อส่ใบ
ิ
ี
ื
ห้าใบ ขนส่งของท่บ้านเขาไม่มีกลับไปจำากเมืองไทย คงจำะเพ่อไป
ฝากบ้างไปแจำกไปขายบ้างน่นละกระมัง พวกเจำ้าหน้าท่น่นมันก็แกล้ง
ั
ั
ี
แกน่าดูนะ มันบอกต้องเปิดต้องแกะออกดูท้งหมด บอกแต่ปากไม่ได้
ั
แต่ก่อนมันไม่มีเคร่องจำะส่องเอกซึ่เรย์ดูในหีบกล่องอย่างทุกวันน้ดอก
ี
ื
่
ี
ั
ี
เขาก็ต้องเปิดดูท้งหมดทุกหีบ ทุกกระเป๋าท้งส่ห้าใบ ค้นน่นค้นน
ั
ั
l
ความเปนมาของเรา 375
็
