Page 394 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 394

ึ
            แขกเขาไม่รอนะ เขากรูข้นไปได้ก่อนเราจำะไม่มีทางเดินไปได้เลย
                                                                               ู
                        ี
            ตู้รถไฟอินเดยมันใหญ่กว่าบ้านเรา มันเป็นมาตรฐานของอังกฤษ เราด
                                                 ี
                     ี
            ว่าใหญ่ท่เดียว รางก็ช่วงกว้าง ตัวโบก้มันก็ใหญ่กว่าบ้านเรา พอรถไฟ
                                                                             ั
            มาพวกเรากปฏบตตามคำบอกเลากนอยางเครงครด ทงไดรบคำกำชบ
                           ิ
                                                                ้
                        ็
                                                                    ้
                                                                     ั
                                                        ่
                                           ่
                                                  ่
                                                                ั
                             ั
                              ิ
                                                            ั
                                              ั
                                  ่
                              ้
                                ี
                                  ั
            มาด้วยว่า “พอไดท่นงแล้วอย่าลุกไปไหน ถ้าเราลุกไปแล้วคนแขก
                 ั
                 ่
                               ้
                               ี
                                                                              ั
                                                                            ่
            มานงแทน คราวนเขาไม่ยอมลุกให้เราเลยนา” พวกเราจำึงได้แตนง
                                                                              ่
            จำ๋องกันอยู่ตรงน้น ปวดท้องเย่ยวปวดท้องถ่ายหนักจำะเข้าส้วมก็ต้อง
                            ั
                                          ี
                                                      ี
            อดต้องทนเอา บนตู้โดยสารรถไฟอินเดียน่หน้าต่างเขาจำะติดลูกกรง
                                                                          ั
            ก้นไว้ เผ่อกันพวกผู้โดยสารท่มายืนรอบนชานชาลาเยอะแยะน่นน่ะ
                                          ี
              ั
                      ื
            ปีนข้นไปทางหน้าต่าง เจำ้าหน้าท่เขาบอกเลยว่าเปิดหน้าต่างไม่ได้เป็น
                                            ี
                 ึ
            อันขาด ต้องปิดลูกเดียว โดยเฉพาะตู้นอนต้องมีลูกกรงใส่ พอรถ
            เคลอนออกจำากสถานีพวกเราจำึงได้เดินหากันว่าใครอย่ตรงไหนกัน
                ื
                ่
                                                                   ู
            แทบแย่.. ทนเราเกิดปวดท้องถ่ายอย่างมาก ตายละหวาทำยังไงดี
                          ี
                         ี
                          ้
                                                                   ่
            คนก็เต็มไปหมด ตามทางเดินในตู้เต็มไปด้วยผู้คน ตายแน ๆ เราจำะไป
                                                                               ี
                       ี
            ถ่ายทุกข์ท่ไหน ก็พยายามกระเสือกกระสนไปถึงห้องน�้าจำนได้ ยังด
                                                          ั
                                                     ู
                      ้
                                                                  ื
              ี
            ทในห้องน�ามนไม่มใครเข้าไปหลบซึ่่อนอย่ในน้น แต่เมอมองไปมอง
              ่
                                                                  ่
                               ี
                         ั
            มา ตายละซึ่ีโถส้วมมันก็ไม่มีในห้องสุขา หรือจำะเรียกว่าห้องอะไรด
                                                                               ี
                                     ่
            ดูแล้วเรียกว่าไม่มีอะไรทจำะสามารถน่งถ่ายทุกข์ได้เลย มันเป็นห้อง
                                     ี
                                                 ั
                                                       �
                                                                  ึ
                                                                           ี
                              ื
                       ื
            ว่าง ๆ มีพ้นเป็นพ้นเหล็กลาย เห็นมีก๊อกน้าอยู่อันหน่ง เห็นท่ตรง
                          ึ
            มุมพ้นมุมหน่งเทเอียงลงไปหน่อยแล้วไปบุ๋มลงมากตรงมุมห้อง
                 ื
            และท่ตรงน้นมันมีรูลงไป ขนาดรูกลมผ่าศูนย์กลางประมาณ ๗ ซึ่ม.
                  ี
                       ั

                                              �
            เห็นจำะได้ แปลว่าพ้นตรงน้นเขาทาเป็นแอ่ง ๆ ลงไปหน่อย เราลอง
                                       ั
                                ื
                                                                         ี
            เปิดน�้า ดูมันไหลจำ๊อกลงไปตรงรูน้น เอาล่ะ ปล่อยมันลงตรงน้ล่ะวะ
                                             ั
                                                    ี
               ี
            ทีน้กระดาษจำะเช็ดก็ไม่มี ก็ต้องเอาน�้าน่แหละช�าระ มองไปมองมา
                                                                       �
                                              ู
            ซึ่้ายขวาเหนมจำอกประจำาห้องนาอย่ใบหนง คงใช้สาหรบรองนามาล้าง
                                   �
                                                            �
                                                   ึ
                                                   ่
                                          ้
                                          �
                                                                       ้
                      ็
                                                                ั
                          ี
                    l
            380   พระพิชิต ชิตมาโร
   389   390   391   392   393   394   395   396   397   398   399