Page 398 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 398
ี
ั
ั
ี
ี
ั
ท่น่ แล้วพวกเราก็พากันน่งภาวนาอยู่ท่ตรงน้นเลย สมัยน้นไม่ค่อย
ั
ั
มีผู้คนหรอก วันน้นมีแต่คณะเรา ๖ - ๘ คนเท่าน้น จำนจำวนจำะใกล้ค่า
�
แขกผู้ชายมาบอกว่าจำะปิดแล้ว พวกญาติโยมเขาเลยจำ่ายเงินให้ไป
ว่าจำะขออยู่ต่อ พวกเราเลยได้อยู่ภาวนาต่อจำนดึก จำนกระท่งเจำ็บท้อง
ั
ี
เจำ็บไส้ จำะพากันกลับท่พัก ไปบอกนายแขกให้มาเปิดประตู นายแขก
บอกไม่เปิด ถ้าจำะเปิดต้องจำ่าย อ้าว! ก็ข้าจำ่ายแล้ว เขาบอกว่าน่น
ั
ั
ึ
มันอีกคนหน่ง สรุปญาติโยมเขาเลยต้องจำ่ายให้อีกไม่ง้นแกไม่เปิด
ั
ก็เป็นอันว่า ต้องจำ่ายท้งค่าเปิดค่าปิดประตู และเพราะเฝ้าเจำรจำาตกลง
ี
ื
เร่องจำ่ายค่าประตูน่แหละ จำึงได้สังเกตว่า ประตูคงจำะกว้างประมาณ
�
๓ - ๔ เมตร บานประตูเป็นโครงไม้ เก่า ๆ กรุด้วยแผ่นไม้ ทาเป็น
สองบาน เปิดออกไปด้านข้างจำากตรงกลาง มีบานพับ หรืออะไรก็ไม่
่
ี
แน่ใจำทใช้ยดบานกับเสาประตูท่ด้านข้างทางเข้าออก เวลาปิดเข้ามา
ึ
ี
็
ู
ี
ุ
ทตรงกลางมโซึ่่เหลกคล้องใส่กญแจำ ดูว่าประตมสภาพโกโรโกโส
่
ี
ี
ี
มากแล้ว บานบิดเอียงกะเท่เร่ แขกท่เฝ้ายามรักษา คงต้องออกแรง
มากอยู่หรอกกว่าจำะเปิดปิดมันได้ พวกเราก�าลังเดือดร้อนจำะต้องรีบ
กลับไปท�าธุระส�าคัญท่วัดไทยท่เราพักอยู่ (เพราะทุกคน ยังไม่มีความ
ี
ี
ถนัดจำะปล่อยตามข้างทาง หรือในที่ทั่ว ๆ ไปแบบแขกได้) พอออกมาได้
จำากประตู ก็สบายโล่งอกไปได้...
ในองค์พระเจำดีย์ช้นล่างเป็นห้องโถงไม่กว้างมากนัก เรียกว่า
ั
ื
ึ
อุโมงค์น่าจำะเหมาะกว่า มีพระพุทธรูปองค์หน่ง เรียกช่อว่า “พระพุทธ
ิ
ื
เมตตา” เขาเล่ากันว่าเป็นพระพุทธรูปท่ศักด์สิทธ์ สร้างข้นเม่อสมัย
ึ
ี
ิ
พระเจำ้าอโศก พระพุทธรูปของทางอินเดียเขาสร้างจำะไม่เหมือนบ้านเรา
ิ
เท่าไหร่นะ พระพักตร์จำะมีค้ว พระพุทธเมตตาเป็นพระพุทธรูปปาง
ี
ึ
มารวิชัย พวกเราได้เข้าไปกราบสักการะ และน่งสงบท่ในโถงพักหน่ง
ั
ในสมัยน้นไม่มีผู้คนไปมากเลย พวกเราจำึงเข้าไปและน่งกันอยู่ได้
ั
ั
l
384 พระพิชิต ชิตมาโร
