Page 400 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 400
็
ฉันเช้าเสรจำพวกเราก็ไปพุทธคยากันอีกแต่เช้า ไปกราบไหว้คารวะบูชา
และอยู่ปฏิบัติภาวนาตามจำุดต่าง ๆ ในบริเวณพระเจำดีย์มีบรรยากาศ
์
ที่ทุกคนต่างรู้สึกซึ่าบซึ่ึ้ง เสมือนว่าได้เข้าไปอยู่ใต้ร่มพระบารมีขององคำ
ี
พระพุทธเจ้าท่เป็นของแท้ มิใช่แบบท่ตนเคำยกราบไหว้ร�าลึกนึกถึง
ี
ี
เอาเองเม่ออยู่เมืองไทย เราเองก็มคำวามรู้สึกว่าการปฏิบัติจิตภาวนา
ื
�
ื
เป็นไปดีอย่างพิเศษ ทาจิตสงบได้ง่าย และเม่อพิจารณาข้ออรรถ
�
ข้อธรรมที่สาคำัญก็ซาบซึ้งดียิ่ง อย่างคำวามเป็นอนัตตา คำวามไม่คำงอยู่
ของสิ่งทั้งหลาย พอราลึกข้อนี้ขึ้นมา มันให้รู้สึกวาบหวามเข้าไปในใจ
�
ลึกๆ ว่า ตัวอย่างที่ชัดเจน และเป็นของแท้ ๆ ที่เคำยเกิดขึ้นปรากฏใน
�
ั
อดีตสมัยของพระพุทธองคำ์ได้ปรากฏให้เห็น ท้งยืนยันคำาสอนของ
องคำ์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่ทรงแสดงต้งแต่คำราวโน้น บัดน้ก็แจ้งชัด
ี
ี
ั
ั
อยู่ต่อหน้า เกิดเป็นความม่นอกม่นใจำ เป็นความเบิกบาน และความ
ั
รู้สึกว่าตนเองปลอดภัยจำากมหัตภัยใหญ่มาได้เปลาะหน่งแน่นอนแล้ว
ึ
ี
�
ความรู้สึกน้ก็กลายมาเป็นกาลังสร้างความอุ่นใจำแก่เราในเพศบรรพชิต
วาระต่อมา พวกเราอยู่ภาวนาท่บริเวณพระเจำดีย์นับแต่เช้า เลือกหา
ี
จำุดท่เหมาะสมของตนเองตามอัธยาศัย อยู่ภาวนาต่อมาเร่อย ไม่ต้อง
ี
ื
�
ื
ื
อนาทรเร่องอ่นใด แม้อาหารกลางวันก็มิใช่เร่องสาคัญ เพราะทุกคน
ื
ในคณะได้ฝึกฝนตนมาแล้วแต่ในเมืองไทย เป็นนักปฏิบัติ ไม่บริโภค
ี
ั
อาหารหลายคร้งอย่างผู้คนท่วไป ดูเหมือนว่า ญาติโยมท่ไปด้วยกัน
ั
เกือบทุกคนรับประทานม้อเดียวเหมือนพระคณะวัดป่าเราด้วยซึ่�้าไป
ื
ี
พอถึงตอนบ่ายเหน่อยแล้วกจำึงกลับมาอาบน้าอาบท่าท่วัดไทยพุทธคยา
�
็
ื
พักผ่อนนิดหน่อย พอตกเย็นกลางคืนก็ไปท่พระเจำดีย์อีกอย่างน้ทุกวัน
ี
ี
พอวันที่สามจำึงตกลงกันว่าจำะไม่ไปที่พระเจำดีย์ แต่จำะไปดงคสิริแทน
ี
่
ุ
ุ
ิ
ดงคสร ตามพทธประวัติกล่าวไว้ว่า เป็นสถานททพระพทธองค์
ี
ิ
่
ั
�
ทรงทรมานพระวรกายบาเพ็ญทุกรกิริยา ก่อนเสดจำมาประทับน่งใต้ต้น
็
l
386 พระพิชิต ชิตมาโร
