Page 401 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 401

์
                             ิ
                                                ี
              พระศรีมหาโพธจำนตรัสรู้ ดงคสิริน้อยู่คนละฝั่งกับพระเจำดีย์พุทธคยา
              ริมฝั่งแม่น�้าเนรัญชราฝั่งโน้นก็มีบ้านผู้คนอยู่บ้างนะ มองเห็นมีท่าน�้า
              เดินลงไปไม่ค่อยลึกเท่าไหร่ ประมาณ ๔ - ๕ เมตร มันเอียง ๆ ลาด

                                                                    ื

                          ื
                                                          �
              ลงไป เป็นพ้นทรายลาดยาวไปนู้น มองดูแม่น้ามันเป็นพ้นทรายกว้าง
                                                   �
                                                           ั
              เว้งว้างไปหมด ดูเหมือนจำะไม่ใช่แม่น้าอย่างน้นแหละ คล้าย ๆ บึง
                ิ
              หรอหนองน�้าท่ไม่มน้าเลย เหลือแต่ก้นท้องน้าท่แห้งเป็นทราย แต่
                 ื
                                                           �
                                 ี
                             ี
                                   �
                                                              ี
                                                                   ี
              เขาบอกว่าเวลาหน้าน�้ามันมองดูเป็นแม่น�้าอยู่จำริง ๆ มน�้าไหลมาเต็ม
                                  ี
                                                                         ื
              เลย การเดินลงไปน่ต้องระวัง ไม่ใช่เพราะพ้นมันสูงชัน มันล่น หรือ
                                                         ื
              มันมีหนามมีอะไรหรอก แต่เพราะมันจำะมีคนไปถ่ายทุกข์ไว้แล้วเอา
                                             ี
                                                                ื
                               ั
                                                                               �
              ทรายกลบ ๆ อยู่ท่วไปหมดตามท่เราจำะเดินลงไปในพ้นทรายท้องแม่น้า
                            �
              เขามคาแนะนาอย่างเด็ดขาดว่า ต้องเดินอย่าให้ออกนอกเส้นทาง
                     �
                   ี
                                                                               ิ
                                                          ั
                                                        ็
                                                 ู
                                     ิ
                                          ึ
                                                            ี
                   ั
              เป็นอนขาด พวกเราเดนไปถงไกลน้นแล้วกยงมแต่ทรายแห้ง ๆ เดน
              ออกจำากฝั่งไปประมาณเกือบหน่งกิโลเมตรเห็นจำะได้ มองไปฝั่งนู้น
                                              ึ
                                                                          ี
              คือ บ้านของ “นางสุชาดา” เป็นจำุดหมายทจำะไปกัน ระหว่างท่เดินไป
                                                        ี
                                                        ่
                                                                       ั
              ก็มีพวกแขกเดินตามมาข้าง ๆ คอยดึงผ้าดึงผ่อน ดึงกระท่งจำีวรพระ
               ื
              ย่นมือมาแบ ปากกล่าวว่า ภันเต ภันเต ภันเต.. ขอเงิน เด๋ยวก็มา
                                                                         ี
              กระตุกแขน เด๋ยวก็มากระตุกผ้าจำีวร ภันเต ภันเต... ตลอดทาง
                              ี
                                                                                ี
              ไม่ยอมล่าถอยเลยนะ ไปถึงทางฝั่งบ้านของนางสุชาดา เขาก็มีสถานท
                                                                                ่
              เก่ยวกบพระพทธศาสนาทสาคญอยู่ เป็นสงก่อสร้างเก่า ๆ สร้างอยู่
                                                        ่
                                                        ิ
                                            ั
                     ั
                                        ่
                                         �
                                        ี
                ี
                            ุ
                                                                       ี
              ใกล้ริมแม่น้า ไม่ได้สังเกตว่าเป็นหินหรือไม้ เขาบอกว่าท่ตรงน้เป็น
                          �
                                                                            ี
                                                                          ั
                                                                     ิ
              ท่าน�้าอยู่ในบริเวณต้นโพธ์ ซึ่่งได้รับฟังคาอธิบายว่าโพธ์ต้นน้น เขา
                                           ึ
                                        ิ
                                                      �
                                    ื
                           ื
              ปลูกเอาไว้เพ่อเป็นเคร่องหมายว่า ท่ตรงน้แหละท่นางสุชาดามาเห็น
                                                       ี
                                                  ี
                                                               ี
              พระพุทธองค์ตอนท่ยังไม่ได้ตรัสรู้ หลังจำากทรงทรมานพระวรกาย
                                  ี
                              ิ
                                                                      ิ
                ี
              ท่ดงคสิริ ทรงพจำารณาเห็นว่ามิใช่หนทางตรัสรู้ธรรมอันย่ง ทรงเลิก
                                      ็
                                            ั
              ทรมานพระวรกาย เสดจำมาน่งบาเพ็ญสมณธรรมอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่
                                              �
                                                                       l
                                                      ความเปนมาของเรา   387
                                                            ็
   396   397   398   399   400   401   402   403   404   405   406