Page 431 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 431
ั
ึ
คนหน่งน่งอยู่บนต่ง ตรง
ั
ริมลานข้างทางเดิน มีต่ง
ั
ี
เหมือนอย่างท่บ้านเราใช้น่ง
ั
ั
ั
ั
ซกผ้าหลายอนต้งอย่รอบ ๆ
ู
ึ
ตัว มีกระป๋องใบหน่งใส่
มีดโกน (สองสามเล่ม) หวี
(สองอัน) กระจกเล็ก ๆ
ึ
่
่
ี
ื
ื
็
ั
อนหนง เหนว่ามเครองมอ แขกรบจางโกนหนวดเครา
ั
้
อะไร ๆ อีกหลายอย่างรวมอยู่ในกระป๋องอีกใบหน่ง มีแขกบางคนมา
ึ
ั
ั
น่งยอง ๆ บนต่งด้านหน้าแก ย่นคางไปให้ แขกคนท่เป็นเจ้าของ
ื
ี
ี
อุปกรณ์เอามือมาลูบ ๆ คางคนท่ไปน่ง แล้วเอามีดโกนจากในกระป๋อง
ั
ออกมาง้างออก เอาใบมีดถูไปถูมากับแผ่นหนังสด�า ๆ มอ ๆ แล้วใช้
ี
มีดโกนน้นโกนหนวดโกนเคราให้แขกคนท่มาน่งรับบริการ เสียงดัง
ั
ั
ี
แคร๊ก ๆ ๆ ๆ (น่เป็นร้านรับจ้างโกนหนวดเครา) เราท้งเห็นว่าแปลก
ี
ั
ี
ั
และท้งนึกข�า ด้วยว่าพวกเราไม่เคยเห็นท่บ้านเราท่เมืองไทย แขก
ี
ี
ั
ื
คนน้นย่นคางให้นายแขกคนท่เป็นเจ้าของกิจการ เอามีดโกนแบบ
สมัยเก่ามีด้ามแล้วใช้มือขูด ๆ ดังคว๊าก ๆ ๆ เคราแขกมันน้อยอยู่
เสียเม่อไหร่ สังเกตได้ว่ามีดโกนของเขาคงคมกริบเอาการอยู่จริง ๆ
ื
เพราะพอโกนประเด๋ยวหน่งก็เสร็จ ต่อมาอีกสักประเด๋ยวได้ยินเสียง
ึ
ี
ี
ี
เหรียญหยอดลงไปในกระป๋องของแกดังโป๊ง น่เป็นค่าจ้างค่าโกน
ื
หนวดเครา เสร็จแล้วแขกลูกค้าก็เดินไปสังเกตเห็นว่ามีลูกค้าคนอ่น
ี
มาใช้บริการต่อทันที แปลว่าธุรกิจน้คงจะดาเนินไปได้ด้วยดี พวกเรา
�
ี
ึ
ก็เดินออกมาข้นรถแล้วกลับไปท่วัด ฉันภัตตาหารเช้า ญาติโยม
ี
กินข้าวเสร็จก็พากันไปท่ป่าอิสิปตนมฤคทายวันไปภาวนาอกสองวน
ั
ี
ี
พอวันท่สามญาติโยมเขาก็พาไปดูร้านขายผ้า
l
ความเปนมาของเรา 417
็
