Page 432 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 432
ื
ี
ี
ท่อินเดียเขามีผ้าท่มีช่อเสียง ท่พวกเรามักจะได้ยินกล่าวถึงใน
ี
ี
่
ื
ี
ท่ต่าง ๆ ว่ามีคุณภาพดีเลิศ และมีช่อเสียงเป็นทร�่าลือไปท่วชมพูทวีป
ั
มาต้งแต่สมัยพระพุทธองค์ คือ “ผ้ากาสี” ซ่งก็คือผ้าไหมน่นเอง เป็น
ั
ึ
ั
ผ้าท่เน้อละเอียดมากเน้อดีจริง ๆ ท่แคว้นกาสี เมืองพาราณสีน้ เขาม
ื
ื
ี
ี
ี
ี
ี
ื
ื
ั
ช่อเสียงเร่องผ้าไหม “ผ้ากาสี” มานานแล้ว ตอนท่คณะเราไปน้น
ี
ี
ี
ื
สถานท่ท่เขาขายผ้ามันอยู่ในย่านการซ้อขายท่สุดจอแจเหมือนพาหุรัด
ั
บ้านเรา ดูแล้วน่าจะจอแจเบียดเสียดย่งกว่าบ้านเราเสียอีก วันน้น
ิ
ญาติโยมมีโครงการพาคณะเราไปดูร้านขาย “ผ้ากาสี” ไปถึงย่านท่ต้ง
ี
ั
ร้าน พวกเราต้องค่อย ๆ มุด ค่อย ๆ แหวก ให้ญาติโยมท่ไปด้วย
ี
�
ต้องทาหน้าท่มาคอยกันผู้คน (สตรี) ไม่ให้มาโดนพระ ทางท่เดิน
ี
ี
ี
เข้าไปยังร้านก็เหมือนซอกใต้อาคารหลาย ๆ หลังท่ปลูกติด ๆ กัน
ั
ึ
ี
ซ่งท่น่เป็นย่านขายผ้าของเขาโดยเฉพาะ ในซอกน้นยังมีขายดอกไม้
ี
และขายอะไร ๆ อีกเยอะแยะ เม่อเดินเข้าไปก็เห็นว่ายังมีวัวอีกตัวหน่ง
ื
ึ
�
เดินเพ่นพ่านหันหัวไปมา เดินปะปนไปกับผู้กับคน เขากาชับบอก
ี
ว่า วัวน่จะไปท�าอะไรมันไม่ได้เลยนะ เขาถือมากว่าเป็นพาหนะของ
พระผู้เป็นเจ้าของเขา วัวท่เป็นพาหนะของพระอิศวร จะต้องเป็นวัว
ี
ี
ท่มีขวัญอยู่ข้างหลัง ถ้ามี ๒ - ๓ ขวัญย่งดี วัวของเขาไม่มีการผูกล่าม
ิ
หรือใช้เชือกมัดไว้เลย เขาปล่อยเป็นอิสระเลย บางทีวัวไปกินดอกไม้
หรืออะไร เจ้าของ (สินค้า) เองก็ต้องปล่อยให้มันกินไปเลยนะ แถม
บางรายยังเห็นว่า เป็นบุญได้ให้อาหารพาหนะของพระอิศวรว่าง้น
ั
ในท่สุดพวกเราก็ไปถึงทางข้นไปร้านขายผ้า ร้านขายผ้าท่เขาไว้แสดง
ี
ี
ึ
ั
ั
ี
สินค้าผ้าจริง ๆ น้น อยู่บนช้นท่สาม พวกเราต้องข้นลิฟท์ไปช้นท่สาม
ึ
ั
ี
ื
เม่อประตูลิฟท์เปิดออกมาก็เป็นห้อง ในร้านขายผ้าเจ้าดังของเมือง
ี
ื
พาราณสีกันเลย เสียดายว่าเราไม่ได้ใส่ใจจ�าช่อร้านน้ เจ้าของร้าน
�
ั
นาคณะพวกเราเข้าไปน่งในห้องโถงกว้าง แล้วเจ้าของร้านก็เอาผ้ามา
l
418 พระพิชิต ชิตมาโร
