Page 53 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 53

่
                                                                         ู
                                                           ุ
                                                                             ื
                                  ่
                                  ู
                                      ั
                                                                      ั
                   ั
                                                                      ้
              โดงดง และทานอยในวยชัราภาพี่มาก อายทานสมยนนดเหมอน
                 ่
                                                                  ั
                                                            ่
                              ่
                          ิ
                       ้
                     ุ
                                                   ุ
                                                                    ่
                                                                      ่
                                                ่
                                  ้
                                                                           ็
                                          ั
              จะอายเกาสบกวาแลว เราสงเกตวาสขภาพี่ของท่านไมคอยแขงแรง
                                                                                ่
                                               ั
              การเทศน์อบรมสงสอนพี่ระเณรนนเป็นไปได้โดยยาก พี่ระเณรทีอย
                                                                                ู
                               ่
                                                                             ่
                                               ้
                               ั
              ก็ได้อาศัยการได้ดูว่าท่านมีความเป็นอยู่อย่างไร และได้โอกาสในการ
              ท่จะได้อุปถัมภ์อุปัฏฐากองค์ท่านเอาบุญ ส่วนการประพี่ฤติปฏิบัต
                ี
                                                                                ิ
                                                        ิ
                                                         ั
                                                           ิ
                           ้
                                         ิ
                                                                           ่
                                            ุ
                                        ่
                                ิ
                                                                         ่
                       ่
              แนะนำเรองดานจตใจ แงคดอบายการปฏบตภาวนานน ไมคอยได
                                                                                ้
                                                                   ั
                                                                   ้
                       ื
                                              ้
                                              ี
                                                            ู
                                                            ่
              บอกไม่ค่อยได้แนะนำนัก อันนเป็นข้อติงอยในใจของเรา ถ้าเรา
                            ู
              บวชัแล้วมาอย่กับท่านก็คงจะไม่ค่อยสะดวกในการขอรับการอบรม
                                  ่
               ี
                                                                           ู
               ้
                                  ี
                                                   ี
              ชัแจงอะไรมากนัก นเราก็จำไว้ในใจ ท่วัดดอยแมปงของหลวงปแหวน
                                                               ั
                                                             ่
                                                                           ่
                                                               ๋
                ั
                ้
                                  ั
                                  ้
              นน เราไปหลายครง บางทีไปตอนเชั้า ตอนท่ท่านจะลงมาร่วม
                                                               ี
              ฉันเชั้าทศาลา เราได้ไปนงรอดูการขบฉันของพี่ระเจ้า พี่ระสงฆ
                                                                                ์
                       ี
                       ่
                                         ั
                                         ่
                                                                        ่
                                                                               ่
                                                      ้
                                                                        ี
                                           ๋
              ครูบาอาจารย์ของวัดดอยแมปง เราจำไดว่าตอนเชั้า ขณะทเราไปถง
                                           ั
                                         ่
                                ู
                                      ุ
                                ่
                                                ้
                     ้
                                                                                ู
              ในวันนน หลวงปหนู สจิตโต ไดพี่าพี่ระเณรออกไปบิณฑบาตอย
                     ั
                                                                                ่
                                                             ิ
                                                                        ิ
                      ั
                                     ็
                                              ่
              ยงไมกลบมา เราไปกเหนหลวงปแหวน กำลังเดนมาจากกฏของทาน
                                                                       ุ
                                              ู
               ั
                   ่
                                                                              ่
                                   ็
                              ่
                              ู
              เวลาเดินหลวงปแหวนท่านใชั้ไม้เท้ายาว ๆ ค่อย ๆ เดินกุกกัก ๆ มา
                                                                    ่
                                                                               ่
                     ่
                                                                               ั
                     ้
              แล้วกขนไปบนศาลา เอาไม้เท้าพี่ิงไว้ริมระเบียงส่วนหน่ง แล้วไปนง
                    ็
                                           �
                                                                     ั
              บนอาสนะท่ปไว้เป็นแถวยาวสาหรบพี่ระเณรมารวมกนฉนภตตาหาร
                          ี

                           ู
                                               ั
                                                                  ั
                                                                        ั
              หลวงปู่แหวน ท่านนั่งเป็นองค์แรก
                                         ี
                                              ี
                    เป็นองค์ท่อาวุโสสูงท่สุดท่วัดน้ ท่านฉันเฉพี่าะตอนเชั้าเพี่ียง
                              ี
                                                  ี
                                                                               ั
              คร้งเดียว ตามแบบฉบับของพี่ระกรรมฐานในบ้านเมืองเรา ตอนน้น
                 ั
                                          ื
                                                      ู
              ยังเชั้าอยู่ รออีกไม่นานเม่อหลวงปู่หนพี่าคณะพี่ระเณรกลับจาก
                                    ่
              บิณฑบาต พี่ระเณรข้นไปบนศาลา แล้วก็แก้ถลกบาตร เอาบาตร
                                                                   ี
              มาต้งท่ตรงหน้าอาสนะของแต่ละองค์ อาหารต่าง ๆ ท่ได้มาในบาตร
                  ั
                     ี
                                                                           �
              ทุกองค์น�ามาใส่รวมในภาชันะใหญ่ นามาตั้งไว้ข้างหน้า หัวแถว สาหรับ
                                                 �
                                          ่
                                          ี
              พี่ระท่านจะได้เลือกอาหารทพี่อสมควรแก่ตนฉันใส่บาตร แล้วค่อย
                                                                          l
                                                         ความเปนมาของเรา   39
                                                               ็
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58