Page 16 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ปฐมฤกษ์
P. 16
ื
่
เสียด้วย และการสอนผิดนี้เป็นโทษหนัก เพราะว่าเป็นเรองของปรมัตถบารมี
ความจริงก�าลังใจของคนนี่มีความส�าคัญมาก ถ้ายิ่งเรามีความ
ี
�
ละเอียดเพียงใดในด้านธรรมะ โทษก็ปรับมากเพียงนั้น ยิ่งคนท่ทาหยาบมี
อาการหยาบมีความประพฤติไม่ดี เขาก็ปรับโทษน้อย ส่วนจุกจิกเขาไม่ปรับ
ถ้าอุปมาก็เหมือนเด็กกับผู้ใหญ่ เด็กทาความผิด มีโทษน้อยกว่าผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่
�
�
ทาความผิดมีโทษมากกว่าเด็ก ถือว่าผู้ใหญ่มีความสมบูรณ์ในด้านความเป็น
คน ต้องรับผิดชอบทุกอย่าง ตัวอย่างเราจะเห็นได้ว่า
ในสมัยองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นดาบส ในสมัยนั้น
้
องค์สมเด็จพระบรมสุคตเดินไปอยู่ในป่า เห็นสระน�าใสมีดอกบัวสวยสะอาด
สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถถึงได้ลงอาบน�าในสระ เวลาจะข้นมาก็คิดว่า
ึ
้
ี
ดอกบัวท่อยู่ในสระเป็นของไม่มีเจ้าของ แล้วควรจะน�าไปบูชาองค์สมเด็จ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก่อนจะขึ้นจากน�าจึงได้เด็ดดอกบัวมาสองสามดอก
้
หวังจะไปบูชาพระพุทธเจ้า
ในตอนนั้นเอง ก่อนจะข้นปรากฏว่า มีเทวดาท่านหนึ่งซ่งรักษาป่าอยู่
ึ
ึ
ในบริเวณนั้นเป็นลูกศิษย์ของท้าวเวสสุวรรณแล้วก็มีอานาจในการรักษาสระ
�
นั้นด้วย จึงได้แสดงตัวให้ปรากฏ ร้องบอกว่า
“ขโมยๆ” หรือว่าโจรผู้ลักดอกบัว
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เวลานั้นทรงเป็นพระโพธิสัตว์ได้
เห็นเข้า ถามว่า
“ใครเป็นคนขโมย”
เทวดาองค์นั้นก็บอกว่า “ท่านนั้นแหละ เป็นขโมย”
12
