Page 17 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ปฐมฤกษ์
P. 17
สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสถามว่า
“คนอนเขาน�าไปตงเยอะตงแยะ ทาไมจงไม่เป็นขโมย นีฉนจะน�าไป
ั
ั
่
ื
้
่
ั
ึ
้
�
บูชาพระพุทธเจ้าอย่างหนึ่งและอีกประการหนึ่ง สระนี้ก็เป็นสระอยู่ในป่า หา
เจ้าของมิได้ ทาไมเราจึงเป็นขโมย”
�
เทวดาองค์นั้นจึงบอกว่า
ี
“ส�าหรับคนอื่น เป็นคนท่มีอารมณ์หยาบมีจิตบาปอยู่เป็นปกติย่อมไม่
ี
�
ปรับเป็นโทษ สาหรับท่านท่เป็นพระโพธิสัตว์และการน�าดอกบัวไปนี้จะถือว่า
ั
ู
ิ
มนุษย์ไม่เป็นเจ้าของก็จรงแหล่แต่ว่าเราเป็นผ้รกษาสระและเป็นผ้รกษาสระ
ู
ั
์
ิ
ในเขตนี้ท่านมีก�าลังใจดีใกล้จะบริสุทธ และจิตหวังจะสงเคราะห์มนุษย์ให้
ู
ั
่
มีความสุข ในเมือท่านมีก�าลงใจสงในด้านธรรมะก็ต้องถือว่าท่านเป็นขโมย
ี
ถึงแม้ว่าคนอื่นจะไม่ถูกปรับ แต่ท่านก็ต้องถูกปรับในฐานะท่เราเป็นผู้รักษา
ในเขตนี้”
เป็นอันว่าเมื่อเจรจากันดีแล้ว เทวดาก็อนุญาต
ี
ข้อนี้ขอให้ถือเป็นอุทาหรณ์ว่า ถ้าเราสอนธรรมะท่มีอารมณ์สูงสุด
ิ
ได้แก่ ศีล สมาธ ปัญญา แล้วก็โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสอนนี้เป็นการสอน
ด้านวิชาสามผสมกับอภิญญาหก แต่ความจริงอภิญญาเราไม่ได้น�ามาหมด
เราน�ามาแต่เพียงมโนมยิทธิก็จริงแหล่ แต่ทว่าธรรมะส่วนนี้หนักมากและก็
สูงมากในพระพุทธศาสนาย่อมสามารถทาคนให้เป็นพระอริยเจ้าได้โดยง่าย
�
เพราะว่าสามารถหาพยานได้ตามค�าสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธ
ี
เจ้า ท่ชาวบ้านเขาบอกว่านรกไม่มี เปรตไม่มี อสุรกายไม่มี เทวดาไม่มี พรหม
ไม่มี นิพพานสูญ แต่ว่าสูญหรือไม่สูญ มีหรือไม่มี เราสามารถจะสอบสวน
13
