Page 11 - παράξενες ιστορίες με γάτες
P. 11
λαχτάρα της απόκτησής τους. Δεν είναι τα αστέρια,
μα το κροτάλισμα των δαυλών στις υποχθόνιες φωνές
των υπονόμων. Και αυτός ο αέρας, κίτρινη φτυσιά
είναι. Σε αυτή την πόλη ο Άγαρ έπρεπε να περπατή-
σει, να περιπλανηθεί, να μυρίσει ίχνη αθόρυβων πελ-
μάτων, εκείνος, που μόνο από μαρμαρένια δάπεδα
ήξερε, μα είναι αυτή η ανάγκη να ικανοποιείς εκείνο
που για ζωή σου θωρείς, αυτό το καρφί, που ούτε από
σίδηρο είναι ούτε από αγκάθι, μα σε πονά όταν το
θέλημα μένει ανεκπλήρωτο.
Και βγήκε από τα ανάκτορα, στη νύχτα της Αλεξάν-
δρειας να χωθεί, γυρεύοντας και ψάχνοντας.
- Σώμα αμάθητο στο περπάτημα των επιθυμιών, πόσο
βαρύθυμα κουράστηκες στην αναζήτηση σου! Σετ
και Απέτ, κάντε το σκοτάδι δαυλός να γίνει, σαν και
αυτόν που κρατώ, τα μέρη που οι γάτες κουρνιάζουν
να μου φανερωθούν, απόκαμα πια, με τι να πρωτοπα-
λέψω, είναι κι αυτά τα λιθόστρωτα που λέφτερα αφή-
νουν τα στριμωγμένα λόγια της ημέρας από τις πτυ-
χώσεις τους, ευτυχώς πήραν τη στράτα του φεγγαριού
και αναρωτιέσαι, μετά, γιατί θολώνει το φεγγάρι. Δεν
αντέχω άλλο, ας σταθώ σε αυτόν εδώ τον τοίχο τα
μάτια μου να κλείσω και ό,τι είναι ας φανερωθεί.
- Άγαρ γιατί έκλεισες τα μάτια σου ενώ τα χέρια σου
είναι αδειανά;
Με ρανίδα δύναμης, μα και ξάφνιασμα ψυχής, ο
Άγαρ γυρίζει το κεφάλι του στη μεριά της φωνής.
- Ποιο στόμα είναι αυτό που μιλά; Πώς μια μάσκα
μαύρη μπορεί τη νύχτα να σχίζει και να την κάνει α-
στραπή;
- Είμαι η Μπαστέτ, η θεά γάτα, σβήσε τον δαυλό σου
Άγαρ αν θες τις γάτες να συναντήσεις. Ό,τι ημερεύει
τον άνθρωπο, τα ζώα τα σκιάζει. Έχε μου εμπιστοσύ-
10