Page 140 - DDY 11. SINIF SORU BANKASI

KAVRAM HARİTASI
Ritüel: 1. Dinî bir törenin veya ibadetin kabul edilmiş ve tanımlanmış prosedürleri, ayin. 2. Alışkanlık hâline gelmiş, kalıplaş-
mış tutum.
Sahabi: 1. Arkadaş, dost, veli. 2. Hz. Peygamber (s.a.v.) zamanında yaşamış, Müslüman olarak Peygamber Efendimizi
(s.a.v.) çok kısa süre de olsa görmüş, onun sohbetinde bulunmuş ve yine Müslüman olarak ölmüş kimse.
Salavat: 1. “Allah’ın rahmeti ve bereketi, Hz. Muhammed’in (s.a.v.), ailesinin ve ona iman edenlerin üzerine olsun.” anla-
mında ‛Allahümme salli alâ Muhammedin ve alâ âli Muhammed’ biçimindeki dua cümlesi. 2. Hz. Peygamber’in (s.a.v.)
sağlığında onun sıhhat ve afiyet içerisinde olmasını arzu etmek, Allah (c.c.) katındaki derecesinin daha da artmasını istemek
ve Allah’ın (c.c.) ona olan bağışlarının ahirette çoğalmasını dilemek için söylenen dua cümlesi.
Salih: 1. İyi, güzel, düzgün, faydalı, hayırlı. 2. Dinin emir ve yasaklarına uygun hareket eden, sorumluluk bilinci taşıyan, inancı
ile amelleri arasında uygunluk bulunan samimi mümin. 3. İnancında, niyetinde, sözlerinde, davranışlarında dosdoğru olan ve
hayatında doğruluğu benimseyen kimse.
Selamet: 1. Esen olma durumu, esenlik. 2. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma.
Selim akıl: 1. Sağduyu, hüküm ve kararlarında doğruyu yanlıştan, iyiyi kötüden ayırma yetisi. 2. İnsanın doğru karar verme-
sini sağlayan, herhangi bir olumsuzluktan veya ortamın kötülüğünden etkilenmeyen, yaratılışındaki temizliği koruyan akıl.
Sıddık: 1. Hiçbir zaman yalan söylemeyen ve yerine getiremeyeceği sözü vermeyen, sözünde duran, çok dürüst. 2. Hakkı
ve gerçeği tereddütsüz kabul eden, gerçeklere içtenlikle inanan.
Sidr: Arabistan da yetişen, latîf ve hafif olan bir ağaç.
Sulb: Zürriyet, sülale, soy.
Sünnetullah: Allah’ın (c.c.), evren ve evrenin içindeki canlı cansız tüm varlıklar ile ilgili koyduğu kurallar, tabiat kanunları.
Şefaat: 1. Birinden, başkası adına ricada bulunma, kusurlarının bağışlanmasını dileme. 2. İyi bir işe aracılık etme. 3. Ahirette
günahkâr müminlerin affedilmesi, günahı olmayanların da daha yüksek derecelere erişmeleri için peygamberlerin ve özellikle
de Peygamber Efendimizin (s.a.v.) Allah’a (c.c.) yalvarması, dua etmesi ve ümmetinin günahlarının bağışlanmasını istemesi.
Şer: 1. Kötülük, fenalık, kötü olan şey. 2. Dinin ve aklın kötü gördüğü, zararlı kabul ettiği her şey. 3. Bu dünyada hukuki
yaptırımları ve kınamayı, ahirette de cehennem azabını ve Allah’ın (c.c.) gazabını gerektiren kötü, zararlı, söz ve davranışlar.
Tâbi: Bir kimseye veya şeye maddi ya da manevi yönden aşırı bağlı olan, bağımlı.
Tağut: 1. Haddi aşan, ileri giden, azgın, ölçüsüz, zorba. 2. Şeytan. 3. Allah’a (c.c.) isyan ederek insanların tek hâkimi ve
sahibi olduğunu iddia eden ve onları kendine kulluk etmeye zorlayan kimse veya kurum. 4. Allah’a (c.c.) karşı tanrılıklarını
ilan eden ve bu uğurda halkına baskı yapan krallar, firavunlar, nemrutlar.
Tahrif: Bir şeyin aslını bozma, kalem oynatma, değiştirme.
Takdis: 1. Yüceltme, ululama, arındırma, mübarek sayma. 2. Allah’ı (c.c.), tanrılığa aykırı olan her şeyden, eksik sıfatlardan,
kusurlardan, acizlikten, tembellikten ve güçsüzlükten uzak tutma.
Takva: 1. Bilinçli davranma, uyanıklık, dikkatli olma, sakınma, korunma, korkma, endişelenme, kaygılanma. 2. Allah’ı (c.c.)
görüyormuşçasına bir bilinç içerisinde farzları, vacipleri hakkıyla yerine getirme, Allah’ın (c.c.) rızasını kazanmak amacıyla
nafileleri çokça yapma ve sünneti yerine getirme. 3. Haramları ve dinen şüpheli olan durumları, dinin kötü gördüğü şeyleri
terk etme.
Tazim: 1. Yüceltme, ululama, saygı gösterme, kıymet ve önem verme, hürmet etme. 2. Allah’a (c.c.) itaat edip emir ve yasak-
larını yerine getirmek suretiyle ona saygı gösterme, Allah’ı (c.c.) her türlü eksiklikten uzak bilme ve onu tesbih etme.
Tefekkür: 1. Düşünme, derin düşünme, fikir yürütme, kavramaya çalışma, kafa yorma. 2. Allah’ın (c.c.) ayetleri, yarattığı
tüm varlıklar ve olaylar üzerinde kafa yorup düşünme, ibret alma, yaratan ile yaratılanlar arasında ilgi kurma, Allah’ın (c.c.)
Rablığını kavramaya gayret etme.
Telef olmak: Mahvolmak, ölmek.
Tesbih: 1. Allah’ı (c.c.) zatında, sıfatlarında, fiillerinde ve isimlerinde her türlü noksanlıktan uzak tutma. 2. Allah’ı (c.c.) yüceli-
ğine layık olmayan kusur ve eksikliklerden, yanlış nitelemelerden gerek inanç gerekse söz ve kalp ile tenzih etme.
Türap: Toprak.
Umre: Hac mevsimi dışında, ihramlı olarak Kâbe’yi tavaf edip Safa ile Merve arasında sa’y yaptıktan sonra tıraş olmak sure-
tiyle ihramdan çıkarak yapılan ibadet.

140 11. SINIF KONU ANLATIMLI SORU BANKASI