Page 208 - PetPraUma 01
P. 208

ื่
                    O
                                                                      ื
                                                             >
                                             ้ํ
      ื่
                                                     >
                >
                                                                                  Q
  “เมอผมเขาปา  เรองการอาบนา  ลางหนา  หรอแปรงฟน
                                               ั
  กลายเปFนสิ่งไม)จําเปFนไปเสยแลวครบ พรานหรอนกเดนปาอาชพ
                                          >
                                                              ื
                                                                           O
                                    ี
                                                                                  ี
                                                                  ั
                                                                       ิ
                      ี้
  ทุกคนก็ถือเช)นน”
            ั
                             )
                                             ี
                      ั
                                                                                    ี
  เชษฐากบไชยยนตไมสนใจอะไรอก  เพราะเขาใจความหมายด
                                                              >
                          "
  แต ม.ร.ว.ดารินจ>องหน>าเขา หัวเราะออกมาเสียงแหลม
     )
                          ุ
                                                              ํ้
                                                 ี
                                                                           >
                                                                    >
                                   O
                                >
                                               )
                                         ุ
                      ื่
     >
                 )
  “ออ  แปลวาเมอคณเขาปา  คณไมมการอาบนา  ลางหนา  และ
  แปรงฟQนเลยงั้นหรือนายพราน”
                                                                             ื
                                 ื
                                                              ั
                                                                        )
                                                                           )
                                                                                  F
                       ี
  “อาจจะ  เมอมเวลาหรอโอกาสสะดวกๆ  ครบ  แตไมถอเปน
                   ื่
                                                                           ู)
                   >
                                                                       ี่
                                                    >
                                                          ื
   ิ
                                                 )
             ี่
                                   ิ
                                                                                >
                             ั
                               ิ
                           ิ
       ั
  กจวตรทจะตองปฏบตชนดพลาดไมไดเหมอนขณะทอยในบาน
  ในปOาเราไม)มีเวลาพอที่จะคํานึงหรือพิถีพิถันอยู)ในเรื่องน”
                                                                         ี้
                                                        ี
  “แล>วเคยสังเกตไหม เวลาคุณลองอาบน้ําท ปลาตายกี่ตัว”
                                                                                 )
  หลอนถามหนาตาเฉย  รพนทรเองกอดหวเราะออกมาไมได
      )
                                         ิ
                                               "
                                                     ็
                                                                                    >
                                                            ั
                    >
  เชษฐากับไชยยันต"หันไปจุhปากบ)นหญิงสาวพึม
                                                                       ิ
                           >
                   ิ
           ุ
       >
                                           ั
                                                     ั
  “แลวคณหญงจะไดทราบจากตวเองครบ  เมอเราเดนทางออก
                                                              ื่
                                                                            >
  จากหลมชางแลว เพราะเราอาจไมมโอกาสอาบนาลางหนา หรอ
               >
                                                                                  ื
                                              )
                                                                    >
                                                ี
           )
                      >
                                                                 ้ํ
  แปรงฟQนอีกเลยนับเปFนสิบๆ วัน”
  รพินทร"ตอบเรียบๆ
                                                                               ี่
                                                                                 >
  ไชยยันต"ได>จังหวะลูกสอดเหน็บเพื่อนสาว ผู>สนิทกันเหมือนพนอง
  มาว)า
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 208
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213