Page 213 - PetPraUma 01
P. 213

ขวางเขาอยู)ตลอดเวลาโดยไม)มีเหตุผล มันก็มาจากที่ว)าเราจะ

  เอาแต)ใจเราเสียจนเคยตัวนั่นแหละ ตลอดเวลาน>อยเคยพบแต)คน


    ี่
                                                      )
             )
                                                 ุ
                                   ี
                                                                             )
  ทคอยแตพะนอเอาใจ พลสไปหมดทกอยาง พอมาเจอะอยางรพ                                     ิ
                                                                        ุ
                                                        ุ
          >
                 ็
                                                                ุ
       "
                                                                                 >
                                                    F
                           )
  นทรเขา  กเลยเขมน  ความจรงเขาเปนสภาพบรษทสด  แลวก                                   ็
                                                                  ุ
                                          ิ
                                                                      ี่
          ุ
                         ี
                                                             ุ
                                                                         ั
                               ั้
                    ุ
                                                )
  ไมใชสภาพบรษชกอทงหลาย  อยางทเคยรมลอมหลงนอยมา
                                                      ี่
                   ุ
                                                                             >
        )
                                                                 >
     )
  หรอก เขาเปFนผู>ชายแท>ๆ อีกแบบหนึ่ง”
                                         ี
                                                        ั้
                                                 ั
                                     ี้
                                                            ี่
                                       ี
                                                                             ั
                ู>
                                                                                 "
  “อยากจะรวาตาพรานคนนมดอะไรนก  ทงพใหญกบไชยยนตถง
                                                                                   ึ
                                                                    ั
                  )
                                                                  )
  ได>เข>าข>างนัก”
                                            ั
                                                                                 ี
                            ี
                                                       ิ
                                                                    ี่
                                                  >
  หญงสาวกระแทกเสยงแลวสะบดหนาเดนเขาไปทฉากกนเตยง
                                                            >
                                                                           ั้
                                    >
      ิ
  นอนของหล)อนเสียอย)างหงุดหงิด

                )
                        ็
                                                    ุ
                                                                    ู
         จะอยางไรกตาม  หลอนเปลยนชดนอนอนหรหรามาอยใน
                                                                                 ู)
                                                              ั
                                     )
                                              ี่
                                                      ู
                                                         >
                                                                               ิ่
                     ี
                  "
                                      ็
                       ํ
       ็
  แสลคผาเสรจสดา  สวมสเวตเตอรสชมพเขานอน  อากาศเรมจะ
                ิ
           >
                                                ี
                                              "
  หนาวเย็นขึ้นเปFนลําดับ ไชยยันต"กับเชษฐาก็หรี่ไฟและเข>า
                                                                ิ
  นอนเช)นกัน ไม)นานนักทั้งสองก็หลับสนิท แตหญงสาวคงนอนลม
                                                                                  ื
                                                           )
                   )
                ู)
                                                ิ่
  ตาโพลงอยเชนนนบรรยากาศและสงแวดลอมทใหม  แปลกไป
                                                                     )
                        ั้
                                                                ี่
                                                         >
                                ํ
         ี่
  จากทหลอนเคยพบ  ทาใหบงเกดอารมณตนเตนประหลาด  ไม                                     )
                                       ั
                                                          ื่
                                     >
                                                               >
             )
                                            ิ
                                                        "
                                        )
                        )
           ั
                                                      ี
  อาจหลบลงโดยงาย  เวลาผานไป  เสยงเอะอะเฮฮาของพวก
  ลูกหาบข>างนอก เริ่มจะซาลาเปFนลําดับ จนกระทั่งเงียบหาย
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 213
   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218