Page 373 - PetPraUma 01
P. 373

รพินทร"กะพริบตาถี่ๆ ตะแคงหูฟQงแงซายอย)างสนใจ

                   )
                           >
       >
               ิ
                                                                      >
                                                                            ิ
                              ํ
                                 ั
  “แลวแกคดวาจะใหทายงไง  ไหนลองขยายออกมาบางซ  บอก
                                    ี
                                      ิ่
                                                  ํ
                                  ิ
                  ั
                         ี
                                >
                                                     ั
  ตามตรง  ฉนเกลยดไอวธนงอมพะนามวแตปฏบตหนาทเฉพาะ
                                                                        >
                                                                            ี่
                                                                   ิ
                                                           )
                                                               ิ
                                                                 ั
  คําสั่งของแกประการเดียวมานานแล>ว มีอะไรก็ลองพูดออกมา
  บ>าง” แงซายอ>าปากยิ้มเห็นฟQนขาว
  เชษฐาพูดมาอีกคนหนึ่งว)า
  “นนซ  แงซายมความคดอยางไรกลองบอกมาบาง  ไหนๆ  กาล
                       ี
      ั่
                                 ิ
                                      )
                                              ็
                                                               >
          ิ
  ข>างหน>าเราก็จะร)วมเปFนร)วมตายด>วยกันแล>ว”
  อดตนายทหารกองโจรกะเหรยงหนมาทาง  ม.ร.ว.เชษฐา  ถาม
     ี
                                       ี่
                                             ั
  หน>าตาเฉยว)า
  “นายใหญ)พอที่จะนั่งดักยิงบนห>างนี้คนเดียวได>ไหมครับ?”
                                                                    )
                                   ั
     €
                                            ี
  “ออ แนนอน ฉนนงคอยมนคนเดยวไดทกเวลา ไมวาจะกลางวน
                                                                                  ั
                                                      ุ
                          ั่
            )
                                                   >
                      ั
                                                                  )
  กลางคืน”
  เชษฐาตอบโดยเร็ว รพินทร"ลืมตาโพลงสวนมาว)า
  “แปลว)า แกจะให>นายใหญ)นั่งห>างเพียงคนเดียวอย)างนั้นหรือ?”
  แงซายก>มหัวลง
                        )
                    ิ
                             F
  “ครบ  ถาไมคดวาเปนการบงอาจเกนไป  ผมอยากแนะนาวา  ผ                                  ู>
       ั
                                                                           ํ
                  )
                                      ั
                                                                              )
                                                ิ
             >
                                                                      C
                                                                             )
                                                                  >
  กองและผมควรจะลงจากหางน  และเดนกลบแคมป  ปลอยให                                     >
                                     >
                                          ี้
                                                            ั
                                                      ิ
                          ู)
                   >
                                                                             ี่
                                                                                   ึ
             )
                ั่
                                            F
  นายใหญนงหางอยคนเดยว  เปนการนงเฉพาะตอนบายนไปถง
                                                     ั่
                                  ี
                                                                        )
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 373
   368   369   370   371   372   373   374   375   376   377   378