Page 377 - PetPraUma 01
P. 377

“บอกมาเลย คุณต>องการให>ผมปฏิบัติเช)นไรบ>าง”

                                                                                   >
                                                                           >
                                                 )
                                           )
                          ี
                                ั้
                                     ิ้
                                                                     ั
                                                              )
  เขาถอนใจเบาๆ  อกครง  ยมอยางไมปลอดโปรงใจนก  จองหนา
  เชษฐาแล>วหันมามองแงซายพูดว)า
                                                                     ั
                                        ื่
                                                                               ั
                              ั่
  “เอาละ แงซาย แกนงเปนเพอนนายใหญอยดวย ฉนจะกลบไป
                                   F
                                                            ู)
                                                        )
                                                              >
                         )
                               >
                           ํ
                                                                              )
                                                       ุ
                                                                >
                                               ั่
                                           ํ
                                       ื
                                                     >
                                                                         ื
                                     ี่
                                                                                 >
               ี
  เพยงคนเดยว แตจาไวนะนคอคาสง ไอกดจะเขามาหรอไมเขาก                                   ็
     ี
  ตาม จะมีการยิงหรือไม)ไดยงก็ตาม และไม)วาจะโดยกรณีใดๆ
                                    ิ
                                  >
                                                        )
                                                                           )
                )
                    >
  ทงสน  ไมใหนายใหญลงจากหางอยางเดดขาด  จนกวาฉนจะ
       ิ้
    ั้
                                                                               ั
                                                        ็
                                           >
                               )
                                                  )
                                                 ็
                                                                        )
  ยอนกลบมาอกครงในเวลาหกโมงเยนและไมเฉพาะแตนายใหญ                                     )
                                                            )
                   ี
           ั
                         ั้
   >
  เท)านั้น แกเองก็เหมือนกัน ไม)ต>องลงมาเลย”
  “ครับ ผมรับรอง”
  แงซายก>มหัว
                                                                   ิ
  “ไมตองกงวลหรอกรพนทร  ผมและแงซายจะปฏบตตามคาสง
              ั
       )
                                                                     ั
                                                                               ํ
                                     "
                               ิ
                                                                       ิ
                                                                                   ั่
         >
  คุณอย)างเคร)งครัดทีเดียว”
                                                )
  “ถ>างั้นผมไปเดี๋ยวนี้แหละครับ ว)าแต...”
                                                                      ็
        ั
                         r
                ํ
                                                                               >
                                                               ั้
                                                          ี
  เขาหนไปสารวจปนของเชษฐาและแงซายอกครง เหนนายจางผ                                    ู>
             ิ์
                              ื
  ทรงศกดของเขา  คงถอลกซองบรรจหานดกระบอกเดม  และแง
         ั
                                  ู
                                                       ั
                                                                       ิ
                                                 ุ
                                                   >
  ซายมีวินเชสเตอร"โบราณขนาด .44-40 แบบคานเหวี่ยง อัน
  เปFนปrนประจํามือส)วนตัว ก็ถามว)า
  “คุณชายจะใช>เบราว"นิ่งกระบอกนั้นตามเดิมหรือครับ?”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 377
   372   373   374   375   376   377   378   379   380   381   382