Page 453 - PetPraUma 01
P. 453

ไม)ถ>วน”

                                                                                >
  “ไม)น)าเชื่อเลยนะว)า มันจะพรวดพราดลุกขึ้นมาเล)นงานเราได”

                                                                 ั
                 "
                                                                     ็
                              ั
                                              )
                                                        ื
                     )
  “ผมสงหรณแตแรกครบ  พอจะเอยปากเตอน  มนกพรวดเขาใส                                    )
                                                                               >
         ั
                                                                                 ั
                                                                           ั้
  เสียแล>ว ความจริงผมควรซ้ํามันในระยะที่เราอยู)ห)างกวานน สตว                        "
                                                                        )
                                   ิ
                          )
              ิ
                 >
                     ั
                                       ี
                                                                         ึ
                                                                 ั
                                                                                  )
                                                                              >
                                                           ั้
                                                  )
                                            >
                                                        ั้
                                                      >
       ุ
    O
  ปาทกชนดถายงไมตายสนทด ไวใจไมไดทงนน มนจะฮดเขาเลน
                                                                      ํ
                                                                   ั
  งานเราเปFนครั้งสุดท>าย ถ>าเราไม)ระวังให>ด คราวหลงจาไวดวยนะ
                                                       ี
                                                                           >
                                                                             >
     ั
                                                                               ิ
                                   ั
                               F
                                                             )
                                                    )
  ครบ  อยางประมาทเปนอนขาด  ถาไมแนใจกอนจะเขาไปชดตว
             )
                                                                                  ั
                                                        )
                                               >
                                                                        >
                                                               ี่
                                                                     ิ
                                                                 ํ
                                      ั
                                  >
                                         "
    ั
                         )
                       )
                                                                              ั
                   >
                                                      ั
         ้ํ
  มน ซาเสยใหแนกอน เจาสตวประเภทววแดงนทาพษเอากบผม
              ี
  มาสองครั้ง กระทิงเสียอีกลงได>ล>มแล>วไม)เคยลุกขึ้นมาได”
                                                                         >
                                     ิ่
           )
                                                ั
                                                                                  ั
                                                          )
                ึ
                    ั
                             F
                        ํ
                                                               ั้
                                                    ิ
  “กมอยางร มนทาเปนหวทมลงไปกบดนอยางนน ผมกนกวามน
                                                                           ึ
     ็
                                 ั
       ี
                                                                               )
                                                                         ็
                                                                  >
                                                      )
                                                                            ็
                         ั
                             ั
                      >
           >
               )
                   ิ
                                         ู)
                                                                    ้ํ
                                              ื
  จอดแลวนะซ ถามนยงชคออยเหมอนแตแรกจะไดซา นเหนนอน
                                                                         ี่
                                 ู
                                                        ิ
                                                                          >
                                                                                   )
  ฟุบเฉย หลอกใหเราเขาไปจนใกล พบผาซ เกอบตายแลวไหมละ
                                                            ื
                                                    )
                                             >
                                                ั
                               >
                       >
    ี่
                                ็
                                                               ู>
                                                                  >
                      ี
                                      >
                                                                          >
                            ็
                                                                             ั
  นถาผมมาคนเดยวกเสรจแลว  ไสไหล  เชษฐารเขาคงไดหวเราะ
      >
                                             >
                             )
  กันงอหายอีกพักใหญ”
  ไชยยันต"จุhปากโคลงหัวบ)นพึม
                                                                     )
         ในการสารวจรอยกระสนจากววเจากรรมพบวา  นดแรก
                                       ุ
                                                      >
                                                                             ั
                                                 ั
                   ํ
                      ิ
                  "
                                                   ั
              ั
                                                         >
  ของไชยยนตทยงระยะไกล  เจาะเขารกแรแดงทะลเปนแนวตรง
                    ี่
                                                                    ุ
                                                                       F
                                                >
                                                                              ิ
         ี
             >
                     ึ่
                                                                            ี
                                                                                  ั
                                                             ั
                                                                        ิ
                                                                 ั้
                                            "
  ออกอกดานหนง บาดแผลฉกรรจจากกระสนนดนน ปลดชวตมน
                                                         ุ
                                                   )
  ไดแนนอน  แตอาจเนนนานออกไปหนอย  อยางนอยทสดกนาน
         )
                                                             )
                                                                         ี่
                              ิ่
                                                                           ุ
     >
                                                                              ็
                                                                   >
                     )
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 453
   448   449   450   451   452   453   454   455   456   457   458