Page 458 - PetPraUma 01
P. 458
ี่
ึ่
ั
ุ
ํ
>
ิ
)
ื่
>
ลาดบ พรานคนหนงเคยสอนผมไววา ถาเราเดนเหนอยทสดใน
ั
ี
ั
ั
O
ื่
ปา และหยดพกเอนหลงลงเมอไร เราจะหมดแรงทนท ไม )
ุ
ิ
)
>
r
>
สามารถจะลุกขึ้นมาเดินได>อีก แตถาฝนใจเดนตอไป แมจะเดนไป
)
ิ
อย)างช>าๆ ในที่สุดกําลังวังชาของเราจะอยู)ตัวจริงหรือเปล)า?”
v
“จรงครบ สาหรบในรายทเรมฝกเดนแรกๆ ผมพยายามจะเตอน
ํ
ั
ิ่
ี่
ิ
ื
ิ
ั
ไวดวยวาถาไมเหลออดจรงๆ แลว อยาพยายามดมนาเลย เรา
ื
)
ื่
้ํ
)
ิ
)
>
>
>
>
>
เหนื่อยเต็มที่เราหยุดนั่งพักได แต)ไม)ควรจะล>มตัวนอน ถ>าหาก
ว)าเรายังไม)ถึงที่หมายโดยต>องการจะเดินต)อ ที่เขาห>ามไว>อย)างนน
ั้
>
ั
ื่
็
็
ื้
กเพราะคนเราเหนดเหนอยเมอยลามาเตมท ถาหลงแตะพนกจะ
>
็
็
ื่
ี่
ั่
ี
ิ
ิ
>
ผลอยหลบไปในทนทนนเอง เปนความจรงทางดานสรรวทยา
ั
ี
ั
F
็
ง)ายๆ นั่นแหละครับ”
ํ
ิ
>
>
ี่
)
“ผมอดประหลาดใจไมไดทเหนคณเดนไดโดยกาลงไมตกเลย
)
็
ุ
ั
ึ
เสมอต>นเสมอปลายมาตลอด ถามจรงๆ เถอะ คณไมเหนอยเลยร
ิ
ุ
)
ื่
ิ
ิ
)
ั้
ั
ั
ู
้ํ
)
แลวกไมหวนาเลย ผมสงเกตดนบตงแตเราออกเดนทางจากเขา
็
>
>
ิ
ั
โล>นแต)เช>านี้แลว พวกเราขนาดนงคยกนอยในเกวยนแทๆ ยงกน
>
ุ
ั
ี
ู)
ั่
ุ
ุ
นากนคนละหลายครงเพราะความอาวระอ คณเดนตากแดด
>
ั
ิ
ั้
้ํ
เปรี้ยงๆ มาตลอด ผมเห็นคุณกินน้ําครั้งเดียวตอนก)อนที่เราจะ
แยกไปยิงวัวแดง”
[Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club Page 458
