Page 457 - PetPraUma 01
P. 457

ไว>ล)วงหน>าแล>ว”

             "
                                                      >
                                                         ิ
                                                                       ี
         ั
                      ิ
                                    ึ้
                                        ู
                                ื
                                                  )
                            >
                                                                             ั
                                                                                  F
  ไชยยนตยกนาฬกาขอมอขนด และไมไดปรปากอะไรอก มนเปน
                                                     ิ
                    ิ
                                                        ั
                                                                               ็
                                    >
                                        ั
  การทดลองเดนทางดวยเทากนอยางจรงจงครงแรก  ซงเตมไป
                             >
                                              )
                                                             ั้
                                                                          ึ่
  ด>วยความเมื่อยล>าเหน็ดเหนื่อย เขาอยากจะกลับไปนั่งกับดาริน
                                ึ
                                                                 ี่
                            ิ
  ในเกวยน  แตมาคดถงการเดนทางมหาวบากทจะพบตอไปใน
                      )
          ี
                                                                           )
                                          ิ
                                                         ิ
                                                                        ็
  อนาคตอันใกลภายหลงเมอออกจาก ‘หลมชาง’ แลว กเลยมานะ
                                  ื่
                              ั
                                                                   >
                                                      )
                    >
                                                          >
                                           ิ่
                                                               )
         ั
                                                         ี
                                                                                 ั้
  บอกกบตนเองวา  เขาควรจะเรมฝกเดนเสยแตเนนๆ  ในครงน                                   ี้
                      )
                                                    ิ
                                               v
                                                                  ิ่
                                                                 )
                                            ิ
                                                          >
                                        ั่
                                                                                <
  หนงชวโมงแรก  ขาทงสองสนดกแทบจะกาวไมออก  ไรเฟลท                                     ี่
                               ั้
      ึ่
         ั่
                                                                            ุ
                                                                        ึ้
                                                 ิ
                                                     ้ํ
                                                                    ั
                                                          ิ่
  สะพายไหล ปrนสั้นที่ติดเอวและกระตกนา เรมจะหนกขนทกขณะ
                )
                                                   <
                                                       ้ํ
        ั่
                                                                   ิ
                 ี่
                                                                                   ั้
                                           ั
  พอชวโมงทสองกชาไปหมดทงตว  เปดนาในกระตกดมบอยครง
                                                                           )
                        ็
                                                                       ื่
                                       ั้
                                                              ิ
                                                                                  ั
                                                                  >
                                                                          F
                                                                               ํ
  ขน  เหงอชมโชกทงตวเหมอนอาบนา  และเดนชาลงเปนลาดบ
    ึ้
                                                 ้ํ
                 ุ)
                          ั้
                                     ื
                              ั
             ื่
                                   >
  รพินทร"ผ)อนฝZเท>าชะลอให หันมายิ้มด>วย
  “เปFนยังไงบ>างครับ?”
                                                          ั
  “น)าชม ผมกําลังศึกษาการเดินปOาอย)างจริงจงเปFนครั้งแรก”
                                                   ั
                                                                     >
                              ั่
                                                                         ั
  “ถาเหนอยนกขนไปนงทแอกเกวยนกบคณหญงกไดครบ  อยา
                                             ี
            ื่
     >
                                                                                   )
                                                              ิ
                                                       ุ
                                                                  ็
                      ึ้
                  ั
                                  ี่
  ลําบากเดินกับผมอยู)เลย”
  ไชยยันต"หัวเราะ ส)ายหน>า
                                                                                   )
                                                                     F
  “หนทางเดินข>างหน>าของเรา มันคงจะยิ่งกว)านี้นับเปนรอยๆ เทา
                                                                         >
                                                                                  F
  ผมต>องการฝvกความเคยชินเสยแตเนนๆ เชอวามนคงจะดขนเปน
                                                                ั
                                                        ื่
                                       ี
                                                            )
                                             )
                                                                             ึ้
                                                                           ี
                                                ิ่
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 457
   452   453   454   455   456   457   458   459   460   461   462