Page 50 - PetPraUma 01
P. 50

วิงวอนขอร>องมาอีกคน เขาจึงทรุดกายลงนั่งตามเดิม

                                            ื้
                                                 ื
                                                            ุ
             ิ
                         >
                           ั
                                F
                                                                          ู>
                                                                            ั
                                                                                  ิ
  “หนานอน  คนใชอนเปนพรานพนเมองของคณชด  ผมรจกสนท
  สนมดีมาก)อน” เขาเล)าต)อไป
       F
                                      ี
                                   ี
                   ื
                      ี
  “เปนพรานมอดคนหนงทเดยว  เชาวนทคณชดจะออกเดนทาง
                               ึ่
                                                   ั
                                                        ี่
                                                          ุ
                                                >
                                                                             ิ
                              ู)
                                                               ั
                                                                          ั
                                                                   ั่
                                               C
                                >
                                                           ํ
                                           >
                         ื
  ผมเห็นหนานอินยนอยขางๆ แคมปของผม กาลงหนใบกญชาอย                                    ู)
  กับตอไม>เกลี้ยง”
  “หนานอิน ลุงกับเจ>านายกําลังจะไปไหนกันน)ะ หาช>างงาเหรอ?”
  ผมถาม
                                                                      )
                                                                ั
                                         ิ
  “เปลาครบ  เจานาย  เราจะเดนทางไปหาอะไรสกอยางหนงมคา
         )
                     >
                                                                                   )
              ั
                                                                             ึ่
                                                                                 ี
  ยิ่งกว)างาเสียอีก”
  “อะไร? พลอยกระมัง”
                   ี
  “เปล)าครับ มค)ายิ่งกว)านั้น”
  หนานอนยนกราน หวเราะยงฟน ผมกไมไดถามเซาซอะไรเขาอก
                                                                                  ี
                                                                     ี้
                                                                  >
                                                         >
                                         Q
                            ั
                                      ิ
               ื
           ิ
                                                   ็
                                                      )
  และที่ถามก็ถามไปงั้น
                                                                          ํ
                                                                              ั
  เอง ไมเจตนาจะซอกแซกสอดรอะไร  หนานอนหนและยากญชา
           )
                                                             ิ
                                                                 ั่
                                           ู>
  ใส)กระบอกสูบ อัดควันเข>าไปสอง
  บ>อง ก็เดินเข>ามากระซิบกระซาบกับผม
  “เจ>านายครับ”
         "
                                     ิ
  “ฮืมม ว)าไง มีอะไรหรือลุงอน”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 50
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55