Page 54 - PetPraUma 01
P. 54

เกี่ยวกับน>องชายของคุณที่ใช>ชื่อว)า ชด ประชากร ผมเกรง

  เหลือเกินครับ คุณเชษฐา เกรงว)า...”


                    ุ
               )
                                                    >
                                                                              ิ
                                                                      ุ
                        ู
                                ี
  พรานใหญหยดพดไปเสยเฉยๆ  โดยเวนระยะไวใหทกคนคดเอา
                                                                >
                                                                    >
  เอง
                                         ี
                                                                               ู>
                                    ั่
                                                           ั
         ภายหลงจากรนบรนดเพมเตมใหกบจอมพรานผเลา
                   ั
                                                         >
                             ิ
                                                  ิ
                                                                                  )
                                             ิ่
                                                                 >
                                    >
               ั้
                               ิ
                                        )
    ื่
  เรองราวทงหมด และรนใหแกตนเองยกขนจบแลว ม.ร.ว.เชษฐา
                                                           ิ
                                                       ึ้
  พูดขึ้นด>วยเสียงชัดเจน หนักแน)น
  “คุณรพินทร"ครับ ผมได>ตัดสินใจเดินทางแน)นอนแล>ว ผมกําลงจะ
                                                                               ั
                          ั
  ออกเดนทางตามตวนองชายของผมจนกวาจะพบเขา  หรอ
                                                                                  ื
                                                          )
           ิ
                              >
  จนกว)าจะแน)ใจว)าเขาได>เสียชีวิตไปแล>ว เมื่อรู>แน)จากคุณว)า
                                                     ็
                                                           ุ
                                                               ั่
                                          ิ
                                                                                  ั่
              >
                                                                                ี่
        ุ)
                     ั
  เขามงหนาไปยงเทอกเขาพระศวะ  ผมกจะบกบนตดตามไปทนน
                                                                   ิ
                          ื
    Q
                                                      ็
                                                        ื
                        )
                                                                                   ํ
                                      )
                                         ั้
                               ี
                                                                    >
                    ู)
                                                    ี้
            ั
  ปญหามนมอยอยางเดยวเทานนขณะนกคอ  ผมตองการคนนา
                 ี
                                                    ื
  ทางทมสมรรถภาพทผมไววางใจได  หรอพดใหตรงกคอ  ผมมอง
                                               >
                            ี่
                                                                     ็
                                                              >
                                   >
         ี่
                                                         ู
                                                                       ื
           ี
  ไม)เห็นใครเลยที่จะเหมาะสมเท)าคุณ”
                                                                       ี่
                                                               ั
  ความเงยบกปกคลมหองนนอกครง ทกสายตาจบมาทจอมพราน
                                       ี
                                   ั้
                              >
                          ุ
                  ็
            ี
                                                  ุ
                                             ั้
  เปFนจุดเดียว เห็นเขาขยับตัวอย)างอึดอัด ยิ้มออกมาอย)างสํารวม
                                                               ็
           ื่
                                                                      ี
                            ุ
                                    >
  “กอนอน  ผมขอบคณทใหเกยรตผม  และผมกขอเรยนตามตรง
                                             ิ
                                       ี
                                 ี่
     )
  เหมอนกนวาผมยงรกชวตของผมอย  แมจะเปนชวตทแรนแคน
                                                                                  >
                                                                            >
                                                                         ี่
       ื
             ั
                                                              F
                               ี
                                 ิ
                                                 ู)
                                                        >
                                                                    ิ
                 )
                        ั
                            ั
                                                                   ี
                                                                   ี้
  ยากเข็ญหาเช>ากินค่ํา อย)างที่ผมเปFนอยู)ในปQจจุบันน ลําพังผมน)ะ
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 54
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59