Page 56 - PetPraUma 01
P. 56

ู
                                          ื่
              ั
                     "
                                                                           ู>
                                                                               ุ
                                                      ื้
                                                                       ุ
  พ.ต.ไชยยนตห  ันไปมองดตาเพอนสาวเชอสายราชสกลผคลกคล                                  ี
  สนทสนมกนมาแตเลกแตนอยของเขา  ดวยสายตาปรามและพด
                                    >
                                                      >
      ิ
                                  )
                ั
                            ็
                                                                                  ู
                         )
                      ึ้
  น้ําเสียงจริงจังขนเปFนครั้งแรก หล)อนหัวเราะหึๆ ก>มลงคว>า
  แมกกาซีนที่วางอยู)บนโตhะเล็กข>างๆ ขึ้นมาพลิกเป<ดดูเสีย
                              ู>
                               ั
         “ผมเชอพรานผจดเจนและชานาญทางอยางคณครบ  วา
                                              ํ
                                                                                   )
                                                                     ุ
                                                                           ั
                  ื่
                                                                )
  การเดินทางไปยังเทือกเขาพระศิวะ เปFนการเสี่ยงอันตรายที่สุด”
  ม.ร.ว.เชษฐา กล)าวต)อมาด>วยความพยายาม
                       ั่
                                                            ั่
                                                     )
  “แตผมมความมนใจอยในบางสงบางอยาง นนกคอความเจตนา
                                ู)
                                                                ็
                                           ิ่
                                                                  ื
       )
             ี
                                ิ
                                                                        >
                                                    ุ
          )
   ั
                                                                ึ่
                                                                                  ั
                       ั้
                                                                   >
                )
  อนแนวแนและตงใจจรงของพวกเราทกคน  ซงถาไดผนวกกบ
  ฝZมือและความสามารถอันเยี่ยมยอดของคุณแล>ว ผมคิดว)ามัน
                                                                  ี้
                                       >
  คงไมพนความพยายามไปไดในการเดนทางครงน  ผมขอบอก
        )
                                                   ิ
                                                              ั้
           >
                                                                         ี
                   ิ
  ตรงๆ วา ชวตของเราทกคนยอมขอฝากไวกบคณคนเดยว และ
                                                          >
                  ี
            )
                                 ุ
                                                                ุ
                                         )
                                                           ั
                                                         ิ
  ไม)ว)าจะเกิดอะไรขึ้น เราพรอมแลวทจะเผชญ ตอใหความตายมา
                                            >
                                                                    >
                                    >
                                                              )
                                                ี่
                                                           >
                                                                ิ
                                                                          ู)
                                                                    ั
                        ี่
                                      ั้
                   ็
  ขวางหนา  กเปลยนความตงใจของเราไมได  ตดขดอยประการ
             >
                                                        )
  เดียว ก็คือเรื่องคุณเท)านั้น”
                                                                             )
  “เราพร>อมแล>วที่จะออกค)าใช>จ)ายในการเดินทางทั้งหมด ไมวาจะ
                                                                               )
                   ู
                                                                     ุ
  งบประมาณสงสกเพยงไร  และยนดทจะสนองบญคณตอบแทน
                                                   ี่
                                                                ุ
                            ี
                                                 ี
                                             ิ
                       ั
  คณ  ดวยคาจางตามแตคณจะเสนอเรยกรอง  คณไมคดจะให                                      >
                                                                           ิ
                                                          >
                                    ุ
                                  )
                                                    ี
                  )
                                                                   ุ
                     >
            >
    ุ
                                                                         )
  ความหวังแก)เราบ>างเชียวหรือครับ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 56
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61