Page 53 - PetPraUma 01
P. 53

ั้
                       ี
                                            >
                                                                                ี
    ั
                                                                           >
                           ี
                                                  )
                                                        ึ่
                    ึ
  ดงนน  ผมจงรบฉกกระดาษโนตแผนหนงออกมา  แลวเขยน
  ข>อความลงไปว)า
                  >
                    )
         “ขอใหทานผซงมา  จงฝาความทรกนดารของ  ‘ถนพระอ                                 ุ
                          ู>
                                                     ุ
                            ึ่
                                                        ั
                                         O
                                                                           ั
                                                                        )
                   ื้
  มา’  ทางเบองซาย  จนบรรลถงยอดของเตานมแหงขนเขาน
                                                              >
                                            ุ
                                             ึ
                                                                           ุ
                                                                                    ี้
                         >
                  ื
                                    F
                                                    ี
                           ั
                                                                      )
                                                                         ี่
         >
                                                            >
  ทางดานเหนอของมนจะเปนถนนราบเรยบกวางใหญ ทพระศวะ
                                                                                 ิ
     >
        >
                              F
  ไดสรางไว  จากนนเปนเวลาสามวนในการเดนทางตามถนนสาย
                         ั้
                                                            ิ
                                              ั
               >
  นั้น ก็จะบรรลุถึงมหาปราสาทของพระอุมาเทว...”
                                                             ี
                                ็
               ี่
                                      >
                                  ื
                                                  ี่
                                                        ั
    >
                      ี
  ขอความทผมเขยน  กคอขอความทผมคดลอกออกมาจากลาย
                                               ั
                                             >
                                      ี่
               ั
                                                          )
                                                                          ิ
  แทงของมงมหานรธา  ทผมไดรบมอบตอมาจากเนวนทตาย
                                                                               ี่
                                                                      ื
                                                                 ั
                                                      Q
                                                  ั่
                                                           O
                                              ุ
               >
                                     >
                            ิ
                                )
    ั่
  นนเอง  ดวยความคดวา  ถาเขาบกบนฟนฝาไปยงเทอกเขาพระ
  ศิวะจริง ข>อความเหล)านี้อาจเปFนผลประโยชน"แก)เขาได>บ>าง
  แล>วผมก็สั่งกับหนานอินว)า
                                                      ั
                                                            >
         “น ลุงอิน เมื่อลุงเอาจดหมายของฉนใหกบเจานาย จงบอก
                                                                   >
             ี่
                                                             ั
                                                 ี้
  เขาดวยวา  เขาไดคาแนะนาทดอนนโดยสทธขาด  จงไปตามนน
                                                        ิ
              )
        >
                                                            ิ์
                                     ํ
                                           ี
                                                                                  ั้
                            ํ
                                         ี่
                          >
                                             ั
                                      ี้
                                                                 )
  เถด  อยาเพงใหเขาเดยวนนะ  เพราะวาฉนไมตองการใหเขา
                                                                                >
                                                                   >
     ิ
                   ิ่
                                                        )
                        >
              )
                                                            ั
                                ี๋
  ย>อนกลับมาซักถามอะไรฉนอก เอาละ ลงไปเถอะ เกวยนของคณ
                                                     ุ
                                                                      ี
                                   ั
                                                                                  ุ
                                       ี
  ชดกําลังจะลับไปโน)นแล>ว”
                                                                               ั้
                                                       ิ่
               ั
                                             >
                                                 ็
            ิ
  หนานอนรบจดหมายจากผม  แลวกรบวงผละตามเกวยนนนไป
                                                                         ี
                                                   ี
  “นี่เปFนเรื่องราวทั้งหมดที่ผมรู>เห็นได>ประสบมากับตนเอง
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 53
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58