Page 71 - PetPraUma 01
P. 71

แล>วก็หันมาทางจอมพราน

                              ิ่
                                  ุ
                          ุ
             ี
                 ั
                                        )
                                                                           ี
                                                                                 >
                                                               >
                                               >
                                                  F
  “ผมจะรบจดการทกสงทกอยางใหเปนไปตามขอเสนอเรยกรอง
                                                     ึ
         ุ
                                         >
  ของคณเรวทสด  ขณะนขอใหเรามาปรกษาเรองการเดนทางกน
                  ี่
                    ุ
              ็
                                  ี้
                                                             ื่
                                                                         ิ
                                                                                  ั
  เถอะ”
                            ั
                                "
                                                                 ื
                                                  "
                                                                          ู)
         เชษฐา  ไชยยนต  และรพนทร  รวมหารอกนอยในเวลา
                                             ิ
                                                                    ั
                                                       )
                                                     ิ
                                                                         >
                                                              )
  ประมาณเกอบชวโมงเตม  จอมพรานอธบายคราวๆ  ใหทราบถง
                                ็
                ื
                                                                                   ึ
                      ั่
           ิ
  แผนเดนทาง
                                   )
  “ว)าแต)ทางฝOายคุณจะมีผู>รวมเดินทางไปกี่คน”
  ตอนหนึ่งเขาถาม
        )
     ็
                                                     "
                                                                    >
                        ี่
                                                            >
                                                                ็
                                                 ั
  “กเทาทเหนอยนแหละ  ผม  ไชยยนต  แลวก...นอย...งา...ผม
                ็
                                                                            )
                     ู)
            ี่
  หมายถึงดาริน”
  รพินทร"ขัดขึ้นโดยเร็ว สีหน>าเคร)งขรึม
  “คุณมีเหตุผลอะไรที่จะกีดกันไม)ให>ฉันไปด>วย”
                                                     ี
                                                        ั้
     ี
                                                                 )
  เสยงแหลมของหญงสาวสวนมาในทนทนน  หลอนจองดวยตา
                                                                       >
                           ิ
                                                 ั
                                                                             >
  เปFนประกายลุกวาว ความไม)พอใจสําแดงชัด
                                                                   )
                                                              ุ
                    ํ
                        F
                                                                               ั้
                                                                                   ั
         “ผมไม)จาเปนจะตองอธบายเลยในขอน ทกทาน รวมทงตว
                                       ิ
                                                       >
                                >
                                                           ี้
                                                                                 )
                                                                              ี้
                                                                          ั้
                    ็
                      )
           ิ
  คณหญงเอง กนาจะเขาใจดอยแลววา การเดนทางในครงนไมได                                   >
    ุ
                               >
                                             >
                                                 )
                                                            ิ
                                     ี
                                         ู)
                                                                                  ุ
  ไปป<กนิก” น้ําเสียงของเขาห>วนเฉียบพอๆ กับหล)อน ดารินผดลก
                                                                               ุ
  ขึ้นยืนในทันทีนั้น
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 71
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76