Page 76 - PetPraUma 01
P. 76

เชษฐาโคลงศีรษะ หน>าเครียดอย)างกลัดกลุ>ม

                            >
                                        >
                 ี
       )
               )
                                                           ็
                                                                              ั้
                                                                                  ั้
                                                                            >
                                                             >
                                                                         )
  “แตผมไมมทางจะหามเขาได  และใครกหามเขาไมไดทงนน
                                                        ี้
                               >
                                                                  ึ่
               )
                                                     ั้
                                          ิ
                           ิ
  นอกจากวาเราจะเลกลมการเดนทางครงนเลย  ซงผมยอมไมได
                                                                                 )
                                                                                    >
                                                            )
                                                                                  ็
  โปรดเถิดครับ อนุญาตให>เขาไปด>วยสักคน อยางน>อยที่สุด เขาก
                             "
                                            >
               ํ
   ั
                                                        ิ
                                     )
                                 >
  ยงพอจะทาประโยชนใหแกเราได  คณะเดนทางของเราควรจะม                                   ี
                                      ิ
                             ึ่
                                                                         ี
                                                                    ื
                                                                                ิ
                                                                              ิ
                                                              >
                                                      "
                                            F
  หมอไปดวยสกคนหนง  ดารนเปนแพทยอยแลว  มอเกยรตนยม
                                                          ู)
                   ั
             >
                                                                    F
       ี
  ทเดยว  ทงทางศลยกรรมและอายรเวช  เขาอาจเปนภาระความ
               ั้
                                              ุ
                        ั
    ี
              >
  หนกใจใหเราในดานหนง แตกใหความปลอดภยแกเราในอกดาน
                                                             ั
                                       )
                                                                             ี
                                        ็
                                ึ่
                                            >
      ั
                                                                   )
                                                                                 >
                        >
  หนึ่ง”
                                                    ี่
             ็
                                                                   ็
                                                                     >
     >
                                                          >
         ั้
                                                                 >
  “ถางนกแลวแตคณชายเถดครบ  ทผมหามไวกดวยเจตนาด                                        ี
                 >
                                          ั
                       )
                         ุ
                                    ิ
  นั่นเอง”
  แล>ว ม.ร.ว.เชษฐา ก็ชวนเขากลับเข>าไปในห>อง
                                                  ั
                          >
                                                                           ิ่
                                                                  ึ
                                                                                ู)
                                                              ั
                                    ิ
                                                         ็
                                                      "
                                                                                  ั
                                                                       ื
  พอก>าวพ>นประตูเขามา รพนทร ไพรวลย กชะงกกก ยนนงอยกบ
                                          "
  ที่ไปชั่วขณะ
                              ิ์
                                                                        ั้
                                                                               ํ
                                                                                   ั
         ดารน  วราฤทธ  หมอมราชวงศหญงคนรนคนนน  กาลง
              ิ
                                                         ิ
                                                                ั้
                                                    "
                                     )
                                                                         >
  ประทบปนเลงอะไรเลนอย  และในขณะน  ขณะทเขากาวเขาไป
                                                                               >
                                                                  ี่
                                   ู)
                   ็
                                                       ี้
             r
         ั
                              )
                                                                           ี
  ศูนย"ปrนดูเหมือนจะจับดิ่งมาที่เป\าหมายหัวใจของเขาพอด หลอน
                                                                                )
                                       >
                                            )
                                           ็
                                                                         F
                                                                    ํ
                           >
                                                                              ็
  หัวเราะด>วยเสียงกราวตา แลวกสายปากกระบอก ทาเปนเลงเลย
                                ่ํ
  หัวเขาไปเสีย จอมพรานถอนใจเบาๆ
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 76
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81