Page 152 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ

152


ั




ํ


ี
ั
่
ในลาธาร ทะเลาะกับเขา แลวชางปามนไลจนตองกระโจนเขามาเกาะเขาทงๆ ทเปลอยเปลาอยู 
ื
้
ื
ื
ิ

ื

เชนนัน ก็ดีเหมอนกัน รพินทรคด ระยะนีหลอนจะไดไมตองตอแยหาเรองรวนเขาเหมอนเชนเคย
้


้
่


ุ
ี
ั
้


ี

ิ

มายงนพบหนาใกลชดกันทไร เปนตองแขวะทกทไป


ั
่
ึ
้
ั
ุ

่
ื
ุ

ึ
ทงหมดเดินคยกันตามสบาย กลบมาถงแคมป เวลาสองทมตรงพอดี เมอถง รพินทรก็สง

ั
ใหบญคาและจัน พรอมกับลูกหาบอีกสองคน นําเกวียนเลมหนึงเดินทางยอนกลับไปยังซากวัวแดง
ํ

ุ
่
่
ี
ี
่
ั
ั
ทเชษฐาลมไว เพือถลกหนงและชาแหละเนือบรรทกกลบมา และสงใหจันยอนไปยังซากหมสตวท ี ่
ั
ุ

ั
่
ี
ํ
้
่
่
่
ึ
ิ
ั
ถกยิงเลยขนไปอกเลกนอย โดยอธบายสถานทไวใหทราบชด ซงแนใจวาจันคงจะไปพบโดยไม 
ี
ู
ี
้
ึ
็
ี


ํ
เสยเวลามากนัก เพราะชานาญทางดอยูแลว
ี
ี
ํ
่
อาหารคาของคณะนายจาง เกิดกับเสยเตรยมไวอยางพรอมสรรพแลว ภายหลงจาก



ั
่


ํ
้
อาบน้าและพักสนทนากันอยูครก็นังประจําโตะ รพินทรถูกเชิญใหมารวมอาหารค่าตามเคย ทังหมด
ํ
ู
ี

ั
ิ
ี
ิ
กินและสนุกสนานกันไปพลางอยางออกรส เวน ม.ร.ว.หญงดารนคนเดียว ทรบประทานอยูเงยบๆ
่
้
ี
่
็
และกตรงตามทรพินทรคดไว คอคานีหลอนไมไดหาเรองรวนหรอพูดแขวะเขาอก ดูจะสงบไปกวา

ื

่
ี
ื

ื
ิ
ํ
่
ุ

ื
ุ
ั
ทกวัน จนเชษฐาและไชยยันตก็ไมวายจะสงสย แตก็ไมมใครกระตนเตอน คงคยกันถงเรองอนๆ
ื
ี

่
ึ
ื
่



ุ
อยางสนุกสนาน
ั
ี
ขณะนนเอง ทกคนในเตนทยังไมทนจะอมจากการรบประทาน ก็มเสยงพวกลกหาบพูด
ิ
้
ั

็
ู
่
ุ

ี
ั

้
ิ

ิ
ื
่

กันเอะอะโวยวายผดปกตอยูเบองนอก คนเหลานันพูดกันดวยสาเนียงแสดงอาการตนตกใจเปน
ํ
้
ื
ั
้


ู


ั
้
ภาษาพืนเมองฟงไมไดศพท รพินทรขมวดควตะแคงหฟงอยางเอะใจ สวนนายจางของเขาทงสามก็
ิ
ื
้

ั
ั
หยุดรบประทาน หันมามองดูหนากันอยางสงสย
ี
้

ครนแลว โดยทันทนัน เกิด...พรานพืนเมองของเขาก็วิงพรวดพราดเขามาทางประตูเต็นท
่
้

ั
ื
้
ื
็
๋
รายงานกระหดกระหอบเรวปรอ
ื
่
ึ


ั
“นายครบ! ไอกุดลากเอาลกหาบของเราคนหนงไปเสยแลว”
ี
ู
ี
่
ึ
้


ิ
้
ั
ั
รพินทรทงชอนทกําลงจะตกอาหารลงในทนใด พรอมกับเผนพรวดขนยืน ในขณะท ่ ี
ั


ั
ั
้
่
นายจางของเขาทงสามตะลงงนไปชวขณะ ไมสามารถจะเขาใจไดชดวาเกิดอะไรขน เพราะไมร  ู
ั

ั
ึ

ึ


้
ู


ํ

ั
ุ
ี

้
ึ


ความหมายของคาวา ‘ไอกุด’ มากอน แตก็พอจะรวามนนาจะเกิดเหตรายขนเสยแลว ฟงจากทาท ี
ั
ี
เสยงรายงานของเกิดและลกษณะของพรานใหญทพรวดพราดอยางกะทนหัน
ั

ี
่


้
ทงสามยังตะลึงอยู แตรพินทรวงออกไปนอกเต็นท พรอมกบเกด...
ั
ิ
ั
ิ

่


[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)