Page 151 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 151

151



                                                                ุ
                                                                                               ุ
                                                ุ
                                                                     ิ
                                                                                   ั
                                                                                            
                            “ระยะระหวางหางของคณชายกับหางของคณหญงไกลกันมากครบ  และหางคณหญงก็
                                                                                                    ิ
                             ี
                                                
                     
                                
                        
                                                          ั
                                                 ึ
                   อยูใตลม เสยงปนทางโนนดังมาไมถงหรอกครบ”

                                                                                ็
                                                                                 
                                                                                    ื
                                 
                                                  
                                                              
                                                                           
                                                                        ิ
                                                  ู
                                                                                    ่
                                                                                            
                                          ั
                            นายจางของเขาทงสองมารเอาวาเดินใกลหางของดารนเขามากตอเมอรพินทรปองปากกู    
                                                                                             
                                          ้
                                                           
                                             ื
                                                                                              ้
                                                                   ํ
                                                                                              ั
                                                                ุ
                                                                               
                      
                                                      ี
                   พรอมกับฉายไฟวอบแวบไปเบองหนา  มเสยงกูของบญคาตอบมา  พรอมกับลาไฟฉายทงหมดตรง
                                                                                     ํ
                                                  
                                                        ี
                                             ้
                                                                 ุ
                                ั
                                       ั
                                                             ี
                                                       ั
                   เขาไป  ยังไมทนจะถงตวมองเหนหนากันชดดี  เสยงบญคาก็ตะโกนบอกกับรพินทรมาเปนเสียงบน
                              
                                                                                         
                                     ึ
                                              ็
                     
                                                                    ํ
                                            ื
                   อยางเสยดายวา ม.ร.ว.ดารนมอปนประจําหางปลอยกวางตวงามไปเสยเปลาๆ หนึงตวโดยไมยอมยิง
                                                                                         ั
                                                                                 
                                                                                       ่
                         ี
                                         ิ
                                                                                                
                                                                    ั
                                              
                                                            
                                                                             ี
                                             ี
                                       
                                               ี
                                         
                          ้
                                                                     ่
                                                                     ั
                   มหนําซาแกจะยง ก็ยังปดปนเสยอก ทาใหยิงผด บญคาฟองลน
                    ิ
                          ํ
                                                         ิ
                                                  ํ
                                                            ุ
                                ิ
                                                               ํ
                                                                                             ุ
                                                                                             
                                                                                                   
                                                                                                
                                                                                           ี
                                                     ึ
                                                                 ิ
                                                                                
                                                                                           ่
                                                                                          
                              ่
                                
                                      
                              ื
                            เมอฝายทเขามาสมทบเดินมาถง  ก็เห็นหญงสาวยืนสะพายปนกอดอกอยูทซมไผใตหาง
                                    ี
                                    ่
                                         
                                                
                   หนางอ เพราะตองทนแกรวคอยอยูนาน
                            “ไหนเขาวาเราปลอยกวางไปเสยตวหนึงหรอ?”
                                                         ั
                                                             ่
                                           
                                                      ี
                                                                ื
                            ไชยยันตถามยิมๆ
                                        ้
                                   
                              ุ
                                     
                                 ํ
                            “บญคาใจราย!”
                                                   
                                                            ้
                               
                                                               ื
                                                                                             
                                                                                             ุ
                            หลอนหันไปจีบปาก และคอนพรานพืนเมองมอายุ ผเคยวหมากยับๆ ยิมแกมตยอยูขางๆ
                                                                                                  
                                                                                                
                                                                                      ้
                                                                        
                                                                   ี
                                                                        ู
                                                                          ้
                                                                          ี
                                                    ู
                            “มอยางร  เห็นอยูชดๆ  วา  ลกของมนตามดูดนมอยูหยอยๆ  ยังยุจะใหยิงอก  พอฉนไมยิง
                                                                       
                                                                                                    
                                    ึ
                                                          ั
                                            ั
                              ี
                                           
                                                                                                ั
                                                                                          ี
                                                                              
                    ่
                                                         ั
                                                            ี
                   นังดูเฉยๆ แกกลบควาปนของแกจะยิง เลยผลกเสยเกือบตกหาง ดีไมหลนลงมาคอหักตาย”
                                                                            
                                       
                                 ั
                                                                      
                                ํ
                                         ๊
                            บญคาหัวเราะกักๆ ชอบอกชอบใจ เชษฐาจับแขนนองสาว
                             ุ
                                           ่
                                           ั
                                              
                            “แลวเราไดอะไรมงละ หรอไมไดยิงอะไรเลย”
                               
                                                  ื
                                                      
                            หลอนแบมอ ยักไหล  
                                     ื
                               
                                                  ั
                                                                                    
                                                                                            ้
                                                                                ่
                                                              
                                                                                         ้
                               
                            “ไมไดอะไรสกอยาง นังทศนาชวิตสตวปาไปงนเองแหละคะพีใหญ เกงยัวเยียไปหมด ตา
                                               ่
                                                                   ั
                                                                              
                                                                   ้
                                        ั
                                                           ั
                                                       ี
                                                     ื
                                                                  ั
                                                                                                     ี
                   ดําแปวๆ มองสบตากนยังไมหนีเลย เหมอนอยูในสวนสตว นอยก็เลยเหนียวไกไมออก ดูมนเลนเสย
                                     ั
                                                                                ่
                                                                                                  
                                                          
                                                                                              ั
                        
                                                                                       
                                           
                    ั
                               
                    ้
                   งนเอง นอยไมยิงแลว พวกเกงกวาง ยิงไมลง”
                                    
                                                                              
                                     
                                                                                                 
                                                                     
                                                                                   ํ
                                                           ่
                            ไชยยันตบนพํา ม.ร.ว.เชษฐา ผเปนพีชายยิมๆ สวนรพินทรลอบชาเลองผานใบหนาหญง
                                                      
                                                      ู
                                                                                         
                                                        
                                                                                                     ิ
                                                                                      ื
                                   
                                                                ้
                        
                   สาวดวยประกายตาแสดงความรสกทแปลก...จะดูลกษณะภายนอกวาแกรงกราว              แข็งกระดาง
                                              
                                              ู
                                               ึ
                                                                                
                                                                                   
                                                              ั
                                                  ี
                                                  ่
                                                                                 
                                                                                      
                   อยางไรกตาม หลอนกยังมคุณลกษณะและธาตุแทของความเปนผูหญงอยูครบถวนสมบูรณ เขาเพิง
                                          ี
                                  
                                                                          
                           ็
                                                             
                                      ็
                                              ั
                                                                             ิ
                                                                                                     ่
                                ้
                            ๋
                   จะแนใจเดยวนีเอง
                            ี
                                                 ี
                             
                            ถาออนหวาน นิมนวล เสยอยางเดียวเทานั้น ม.ร.ว.หญิงดารินจะเปนคนสวยทีสุด ชนิดที ่
                                         ่
                                                                                             ่
                                                             
                               
                             ็
                   เขาไมเคยเหนใครงามเหมือนมากอน...รพินทรบอกกับตนเอง
                        
                                                          
                                               
                                                   ่
                                                                                
                                                             ่
                                                                                        ิ
                            หลอนตอวาเรองมารบชา ซงเปนหนาทของพชายและไชยยนตเปนผอธบาย แลวก็เลาให
                                                                                                   
                                                      
                               
                                   
                                                                              ั
                                                
                                                                  ่
                                        ่
                                                   ึ
                                                                                  
                                        ื
                                                                  ี
                                                                                     ู
                                                                                              
                                                             ี
                                             ั
                                                                                     
                                                                                                 
                                                                                  
                                                                                       
                                                       
                          
                   ฟงวา ตางไดพบเห็น และยิงอะไรบาง หลอนฟงอยางสนุกและพลอยตืนเตน แตดูเหมอนไมไดหัน
                                                                               ่
                                                                                            ื
                                                                                               ้
                               ื
                                               
                                                 
                                                                                                     
                   มาทกทาย หรอสบตากับรพินทรอยูตามเคย ราวกับวาไมมีพรานใหญอยูรวมดวยในขณะนัน เขารูดี
                       ั
                                                                               
                                                                         ่
                                                                      ื
                                          
                                                                         ี
                                                                 ่
                              ิ
                                                                      ่
                                                                 ื
                                                                            ้
                   วา ม.ร.ว.หญงคนสวยยังไมหมดความกระดากอายในเรองเมอเทยงนี เรองทเปลอยรางลงไปอาบน้า    ํ
                                                                                      ื
                                                                                         
                                                                                   ่
                                                                               ่
                                                                               ื
                                                                                   ี
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156