Page 147 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 147

147



                                               ี
                                               ่
                                                                            
                                    ่
                                          ็
                             ี
                                                               
                                                                                                 ู
                                                      
                                                                                
                                                                                ุ
                            อกสองชวโมงเตมๆ  ทรพินทรนําไชยยันตเดินแกะรอยอยูในทงหลงเขา  นอกจากมลและ
                                    ั
                                                                                    ั
                                                                                           ่
                                                                                           ี
                                   ่
                            
                                                                                    ั
                                                                    ื
                        
                                                               ่
                                                                                            ่
                                 ี
                                                           
                   รอยเทาแลว ไมมวีแวววาจะไดพบวัวแดงเลย ไมวาเดียวหรอฝง นอกจากเกงตวเดียว ทวิงตดหนาไป
                                
                                                                       ู
                                                                                              ั
                               ึ
                                        
                                                             ็
                                                               ิ
                   ในระยะไกล ซงไชยยันตก็ยิงดวยความโมโหและกผดดวย
                               ่
                               ิ
                            “จรงของคณ ปามนแตกเสยแลว เดินกันเหนือยเปลา”
                                           ั
                                     ุ
                                                                      
                                         
                                                      
                                                  ี
                                                                 ่
                                                                             
                                   
                                                              ่
                                                              ี
                                                  ิ
                                              ุ
                                                                ั
                                                                ้
                            ไชยยันตบอกอยางหงดหงด  ในขณะททงหมดนั่งพักอยูใตตนมะขามปอมภายหลังจาก
                              ี
                   แกะรอยไมมผล
                             
                                                                        
                                                                         ิ
                                ุ
                                
                                             
                                                              ั
                                    
                                  ้
                                                    ึ
                                                
                                                         
                                                                                     ั
                            “พรงนี ถาเรายายแคมปไปถงเขาเจา ผมรบรองวาไมผดหวังหรอกครบ เรองวัวแดงยิงกัน
                                                                                         ื
                                                                                         ่
                   ไมไหวทเดียว”
                     
                           ี
                                                                    ิ
                                                                                                ่
                                                                              ี
                                                                                                 ุ
                                     ึ
                                                                   
                            “เอาละ  ถงยังไงพวกเราทอตสาหเดินมานีก็ไมผดหวังเสยทเดียวนัก  อยางนอยทสดก็ได
                                                      
                                                  ่
                                                                                                ี
                                                  ี
                                                                           ี
                                                   ุ
                                                               ่
                               
                                       ื
                         ู
                                       ่
                                              
                                          
                             ี
                                                
                   รบกับฝงหมเบอเรอ  ตนเตนไมใชนอยเลยทเดียว  เชษฐา  หรอนอย  คงไมออกรสเหมือนพวกเรา
                                                                        ื
                                  
                                                        ี
                   หรอก”

                                          ํ
                                      
                                          ่
                                                          ั
                                                                                            ั
                                                  
                            พอตะวันคลอยตา รพินทรก็ชวนกลบ โดยบอกวาระยะเดินไกล กวาจะแวะรบเชษฐาและ
                                                                                            ี
                   ดารนก็คงคาพอดี เขานํากลบโดยยอนรอยทางเกา ผานซากหมใหญทยิงรวมกันไว แลวชใหไชยยันต  
                                                              
                                                                                            ้
                             ํ
                                                                       ี
                      ิ
                             ่
                                                                            ี
                                          ั
                                                                                          
                                                                           
                                                                            ่
                                                                          ี
                                                        ี
                   ดูรอยหมาปาทมาวนเวียนอยูรอบๆ  ซากหมเหลานัน  บางตวก็มรอยถกกัดแทะหนังเวอเขาไปบาง
                                                                      ั
                             
                                                                               ู
                                                                                               
                                                            
                               ่
                                           
                                                              ้
                               ี
                                                                                                    
                     
                   แลว
                                                                   ึ
                                                                               ั
                                                                      ึ
                                                       
                                                                                     ่
                                                                  
                                                            ั
                            “หยกๆ นีเอง กอนหนาทเราจะผานกลบมาไมถงอดใจ พวกมนไดกลินและไดยินเสียงเรา
                                    ่
                                                 ี
                                                 ่
                               
                                          
                                               
                                                                         
                                                                     ุ
                                                                     
                     ี
                                                                                   ้
                   เสยกอน จึงเผนหลบไป แตคงไมไปไหนไกลหรอก คงจะซมอยูในละแวกนีแหละ พอเราเลยไปมน
                                                                                                     ั
                            ึ
                            ้
                   ก็ออกมาทงอก”
                              ี
                                              ั
                              
                                   
                            “ถาดักเฝา ก็คงจะไดตวซ?”
                                                 ิ
                                                                       ้
                                                                                             ื
                                                                              
                                      ั
                                                                                      ี
                            “ไดยิงแนครบ แตจะมประโยชนอะไร นอกจากยิงทงหมาปา ชะมด อเห็น หรอเสอขนาด
                                           
                                                                       ิ
                                                                                                ื
                                               ี
                     ็
                                                               ิ
                                                   ั
                                                         ี
                                 ื
                                        ื
                                                              
                   เลก  ประเภทเสอไฟ  เสอลายเมฆ  มนก็เปรยบไมผดอะไรกับนักยองเบา  หัวขโมยประจําปาไมม    ี
                                                                                                     
                                                                                                 
                                                                     ่
                                                                                           ้
                   อันตรายสําหรับเรา  แตชอบลักขโมย  กอความรําคาญและยัวโมโห  ถาเรายิงอะไรไดทิงไวกอนโดย
                                     ั
                                                                                 ื
                                               
                                                ี
                                                                                                  
                                                                         ี
                   ไมจัดการขนยายในทนท  และไมมการเฝา  เวลายอนกลบมาเอาอกครง  เรองจะครบสมบรณเปนไม     
                                        ี
                                                                                             ู
                                                                             ั
                     
                                                     
                                                                                 ่
                                                                             ้
                                                                  ั
                            ั
                                                           ั
                                              ็
                                                        
                                                                                                     ั
                                                                                                     ้
                   ตองหวัง มนตองตอดแทะและเลมไปเสมอ ถาสตวเลกหนอย ประเภทกระจง หรอเกง มนก็ขโมยทง
                                                                                      ื
                               
                    
                                                               ็
                                                                                            ั
                   ตวเลย ใครไมรนึกวาผปาแรง ยิงสตวตายทงไว พอคลอยหลงก็หายไปได”
                    ั
                                                                               
                               
                                       
                                      ี
                                                                     ั
                                                                
                                                       ้
                                                       ิ
                                               ั
                                
                                ู
                                                                                           ็
                                                                  
                            พอเดินเขาหุบลกใกลบรเวณหางของเชษฐาเขามาเปนเวลาขมกขมวใกลคาเตมท มองเห็น
                                                                                   ั
                                                                                         ่
                                                                                         ํ
                                         ึ
                                                                                       
                                                ิ
                                    
                                              
                                                                               ุ
                                                                                              ี
                                                                       
                                             ี
                                                       ิ
                                         ั
                   อะไรไดเพียงรางๆ  ขณะนนเสยงปนก็ระเบดกองไปทงปา  ในความเงยบและในหุบเชนนี  กัมปนาท
                                         ้
                                                                                             ้
                                                                                          
                                                                             ี
                                                                  
                                                
                                                                ั
                                                                ้
                                                                              ้
                                          ั
                                               ึ
                                             ั
                              ื
                                  ื
                                                                                                 ่
                                             ่
                                                                              ั
                                  ่
                                      ่
                                                                                          ั
                                               ้
                                                               
                                      ั
                                                                   ี
                   ของมนสะเทอนเลอนลน มนลนขนเพียงนัดเดียว แลวก็เงยบหายไป ทงหมดหยุดชะงกนิดหนึง หัน
                        ั
                   มามองดูหนากัน
                               ี
                                                                     
                                  
                            “เสยงปนหางของคณชาย คงจะลออะไรเขาใหแลว”
                                                               
                                                        
                                            ุ
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152