Page 143 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 143
143
ั
ุ
ี
่
“ผมฟตทจะเดินแกะรอยกบคณมากกวา”
ั
ี
ิ
่
ไชยยันตสนศรษะ ยืนยันเจตนาเดม รพินทรหันมาทางแงซาย
“วาไงแงซาย แกจะลองนังหางนีดูไหมละ?”
้
่
ั
ู
ุ
“สดแลวแตผกองครบ”
ไชยยันตก็สะกิดแขนแงซาย คะยันคะยอมาวา
้
“อยาไปหวงหางอยูเลยนา เดินยิงกันดีกวา ถงจะไมไดอะไรเลยกชางมน เรองนังหาง นัง
่
ั
่
่
ื
็
ึ
เมอไหรก็ได”
ื
่
้
ั
ั
้
เปนอนวาทงหมด ผานหางนันมา
ี
่
ี
่
ระหวางทเดินเรยงสองกันอยูในหวยแหง เสยงโครมครามชนิดหนึงก็ดังออกมาจากปารม
ี
ิ
้
ั
่
ี
ื
่
ื
ี
่
่
่
ั
้
ั
ิ
ี
ั
ทาง เปนเสยงสตวเของทตน วิงปาราบไปในระยะกระชนชด ไชยยนตวาดปนตาม ทงๆ ทยังเห็นเปา
ู
้
ไมถนัด แตรพินทรใชแขนเสยปากกระบอกปนของไชยยันตใหเงยสงขนเสย เปนความหมายหาม
ึ
ี
“สมเสร็จนะครับ!”
ื
แลวเขาก็ถอโอกาสในระหวางทเดินไปดวยกัน อธบายใหไชยยันตฟงเบาๆ ถงวิธเดินยิง
ี
่
ิ
ึ
ี
สตว
ั
ั
่
่
็
ี
“ระหวางทเราเดินไปตามดาน ถามสตวเลกวิงตนกระเจิงตดทางผานหนามาใหเห็น ถายิง
ี
ั
ื
่
่
ั
ทนก็ยิง แตถายิงไมทนอยาเพิงพะวงในการทจะตามรอยไป ควรจะหาทีหลบ และคอยดใหรอบคอบ
่
ู
่
ี
ั
ี
เสยกอน”
ื
ํ
“ทาไมหรอ คณรพินทร?”
ุ
่
่
่
“สวนมาก สัตวทีวิงตืนกระเจิงตัดหนาเราไป มักจะหนีภัยจากการติดตามของสัตวใหญ
ื
ู
ั
อนตรายมา อาจเปนเสอ จงอาง ฝงหมาปา ถาเราไมระวัง พรวดพราดไปขวางทางเขา เราก็อาจเจอะ
ั
ั
ั
กับมนเขาโดยไมทนรตว และแกไขไมทนก็ได เพราะฉะนน ถาเห็นสตวเลกวิงตดหนา ตองคอย
่
ั
็
ู
ั
ั
้
ั
ั
ั
่
ระวังใหดี ถงแมเราจะยิงตวแรกทผานหนาไปไมทน ไอตวทีกวดตามมาขางหลัง อาจโผลออกมา
่
ี
ึ
ั
ี
ั
เปนเปาใหเราก็ได ถาเราไหวทนเสยกอน”
่
ิ
ึ
ั
ํ
้
้
ู
ื
จากดงทบเรมจะโปรงขนเปนลาดับ และระดบการเดินก็ดูเหมอนจะลาดเทลงสพืนราบท ่ ี
ึ
ึ
้
ึ
ื
่
ื
ื
่
ุ
ตา มองเห็นเอองผงเหลองอรามอยูตามคาคบไมใหญรอบดานสะพรบไปหมด บรรยากาศรมรนชม
้
ํ
่
ฉา เพราะใกลธารน้า ซงรพินทรบอกใหทราบวาเปนธารสายเดียวกับทไหลผานแคมป แตอยูเหนือ
่
ี
ึ
่
ํ
ํ
ึ
้
ขนมา
้
้
ั
ปจจุบนทนดวนนันเอง ไชยยนตผูมัวแตเดินดูพวกเอืองและเฟรนอันเขียวชอุมอยูบนคบ
ั
ั
ี
้
ั
ิ
่
ิ
ไมเพลนอยู ก็ไดยินเสยงลกเลอนของไรเฟลจากมอของรพินทรขยับดังกรก เขาก็หันมาบดนัน และก็
ื
ู
ื
๊
เดินชนปะทะหลงรพินทรเตมแรง เพราะจอมพรานหยุดยืนนิงอยูกับท ่ ี
่
็
ั
ู
ี
ั
ี
่
เสยงลกหาบอกสองคนทเดินอยูขางหลง ครางกันออกมาอยางตระหนก
ี
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
